Share to: share facebook share twitter share wa share telegram print page

Piotr Wojciechowski

Zobacz też: inne znaczenia.
Piotr Wojciechowski
Piotr Herbert Wojciechowski
Dymitr Łazur
Ilustracja
Piotr Wojciechowski, 2024
Data i miejsce urodzenia

18 lutego 1938
Poznań

Dziedzina sztuki

literatura

Ważne dzieła
  • Kamienne pszczoły
  • Czaszka w czaszce
  • Harpunnik otchłani
  • Zły wiatr
Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” Odznaka honorowa „Zasłużony dla Kultury Polskiej”
Nagrody

Nagroda im. Wilhelma Macha (1968)
Nagroda Fundacji im. Kościelskich (1978)
Nagroda Polskiego PEN Clubu (1992)
Nagroda Literacka im. Kornela Makuszyńskiego (1994)
Nagroda Literacka im. ks. Jana Twardowskiego (2019)
Nagroda Literacka m.st. Warszawy i tytuł „Warszawski Twórca” (2020)

Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Piotr Herbert Wojciechowski, ps. Dymitr Łazur (ur. 18 lutego 1938 w Poznaniu) – polski pisarz, prozaik, poeta, rysownik, reżyser i krytyk filmowy. Prowadził działalność akademicką. Zajmuje się teorią dziennikarstwa i inspirowaną chrześcijaństwem ekologią. Obok powieści i poezji, stale aktywny jako felietonista i eseista. Wypowiada się także przez rysunek. Jest miłośnikiem gór i ich kultury.

Życiorys

Urodził się w Poznaniu 18 lutego 1938[1]. Jest synem pisarza i tłumacza Edwina Herberta Wojciechowskiego (1910–1974) i Zofii z Kozłowskich (1902–1992), lekarki i harcmistrzyni. Od początku wojny mieszkał w Lublinie. Maturę uzyskał w VI Liceum Ogólnokształcącym Towarzystwa Przyjaciół Dzieci w Lublinie (1955)[2][3]. Ukończył studia geologiczne na Uniwersytecie Wrocławskim (1961)[a], dziennikarskie na Uniwersytecie Warszawskim (1964) oraz reżyserii filmowej w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi (PWSFTviT, 1969)[5]. W 2000 odbył przewód kwalifikacyjny I stopnia (odpowiednik doktoratu) w zakresie sztuki filmowej (reżyseria) w PWSFTviT w Łodzi[6].

Był członkiem Związku Literatów Polskich (1970–1983). W 1989 był członkiem założycielem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, od 1990 wiceprezesem, a w okresie 2002–2005 prezesem Stowarzyszenia[7]. Wykładał scenariopisarstwo i wiedzę o scenariuszu w PWSFTviT w Łodzi. Prowadził warsztaty literackie w Pracowni Prozy w Laboratorium Reportażu Uniwersytetu Warszawskiego[8][9].

Był członkiem Rady Etyki Mediów i Rady Języka Polskiego przy Prezydium PAN[10]. Od 2009 był członkiem Rady Programowej Fundacji Centrum Twórczości Narodowej[11]. Od 2008 wchodził w skład jury Nagrody Mediów Publicznych w dziedzinie literatury pięknej – „Cogito”[7][12]. Jest członkiem kapituły Nagrody im. Zbyszka Cybulskiego współfinansowanej przez Polski Instytut Sztuki Filmowej[13].

Twórczość

Najpełniej wypowiada się w swoich powieściach i poezji, ale także w esejach i felietonach. Pisał książki dla dzieci i młodzieży, publikował sztuki sceniczne, tworzył scenariusze filmowe i TV. Zajmował się reżyserią i krytyką filmową. Jest też rysownikiem[4].

Zadebiutował w 1964 jako autor sztuki Powrót komety Halleya wystawionej przez klub studencki Pod Jaszczurami w Krakowie, a w 1967 książką Kamienne pszczoły[4][14]. Jarosław Iwaszkiewicz napisał w 1968 o pierwszej powieści autora, że „wzbogaca ona zasoby naszej literatury współczesnej”[15]. Jego następne powieści są wielowarstwowe i zawierają równocześnie elementy „fikcji, życia, scenariusza, roli, a także marzeń”, które wszystkie wpływają na przekaz autora[16]. Tworzy „świat osobny”, ale odnoszący się do spraw ogółu[17].

W prozie Piotra Wojciechowskiego zauważono także aspekty galicyjskie i elementy belle époque. Każde z jego głównych dzieł „przynosi przesłanie dotyczące różnych zjawisk ludzkiego życia”[18]. Analizuje, zarówno historyczne, jak i współczesne, polskie tematy narodowe. Stwierdził, że „najważniejszą dziedziną twórczości jest wychowanie dzieci, młodych, idących pokoleń”. Bliskie jest mu „poczucie służby społecznej i tęsknota za dobrą rozmową”[19].

W 1990 jego twórczość została przedstawiona na francuskim festiwalu literackim Les Belles Étrangères(inne języki)[b]. Został odznaczony Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2016)[21]. W 2020 otrzymał nagrodę Literacką m. st. Warszawy i tytuł „Warszawski Twórca”[3][22].

Proza Piotra Wojciechowskiego fascynuje. Z jednej strony fascynuje wyobraźnia pisarza, który stworzył świat z imaginacji, ale przecież zakorzeniony w naszej realności, natomiast z drugiej – intryguje wirtuozeria z jaką pisarz opisuje otaczającą nas, sprawdzalną rzeczywistość, zarówno obyczajową, jak i polityczną. Nie ulega wątpliwości, że proza tego twórcy urzeka i uwodzi tzw. głębszym znaczeniem. To, co pisarz mówi pełnym głosem nie jest wcale ważniejsze od tego, co mówi półgłosem, zaś to co mówi nie wprost okazuje się równie istotne, jak to co mówi wprost. W tej prozie, w tym powieściowym świecie: tu i teraz znaczy także zawsze i wszędzie. I odwrotnie, rzecz jasna. Co więcej, ta proza zdumiewa także pod względem wielości zastosowanych środków artystycznych.

Janusz Drzewucki, Warszawski Twórca – laudacja, 2020[3]

Powieści[c]

Piotr Wojciechowski, Podzamcze (rysunek, 2015)

Poezja

Dymitr Łazur (pseudonim Piotra Wojciechowskiego), Baletnica na dłoni (rysunek, 2016)
  • Poczta świąteczna, Warszawa, Oficyna Wydawnicza Volumen, 2016, ISBN 978-0-00-000978-4; wyd. 2 (twarda okładka), 2017 (tekst i rysunki: Piotr Wojciechowski, malarstwo: Krystyna Wojciechowska, reprodukcje: Gabriela Wojciechowska).
  • Chleb z deszczem, Warszawa, Oficyna Wydawnicza Volumen, 2018, ISBN 9788364708596[36]
  • Siedem sonetów sierpniowych, „Twórczość”, 11(900), 2020[37]

Sztuki teatralne

Filmografia

Piotr Wojciechowski, Mamy takiego (rysunek, 2012)
  • Iluminacja (II reżyser), 1972[43]
  • Stacja bezsenność (reżyseria, scenariusz), 1973[44]
  • Cztery spotkania (film turystyczno-krajoznawczy), scenariusz: Andrzej Zajączkowski (także reżyseria) i Piotr Wojciechowski, kostiumy i scenografia: Krystyna Wojciechowska, 1977[45]

Widowiska

Opowiadania[c]

Literatura dla dzieci i młodzieży[c]

Piotr Wojciechowski, Co z nich wyrośnie (rysunek, 2016)
  • Lew koloru marchewki, Warszawa: RSW Prasa-Książka-Ruch, 1971
  • Gdyby (on-line), Warszawa: RSW Prasa-Książka-Ruch (seria z „Wiewiórką”), 1973 (ilustracje: Krystyna Wojciechowska)
  • Zdobywcy orzechowego tortu, Warszawa: RSW Prasa-Książka-Ruch, 1975 (przekład na francuski, 1981)
  • Czarodzieje pachną klejem, Warszawa: KAW, 1976
  • Poniedziałek, którego nie było (on-line), Warszawa: KAW, 1977
  • Jezioro na wyspie, Warszawa: KAW, 1979 (ilustracje: Krystyna Wojciechowska)[51]
  • Autobus spóźnialskich (on-line), Warszawa: KAW, 1980
  • Wiatr schwytany w lustro, Warszawa: KAW,1984 (ilustracje: Krystyna Wojciechowska), ISBN 83-203-1275-2.
  • Skrzypce wiatrem poruszane (on-line), Supraśl: Arka, 1985 (ilustracje: Janusz Stanny), ISBN 830000971X.
  • Najlepszy indiański samochód (on-line), Supraśl: Arka, 1986 (ilustracje: Janusz Stanny), ISBN 8385023003.
  • Dom z ptaków (on-line), Supraśl: Arka, 1987 (ilustracje: Janusz Stanny), ISBN 8385023038.
  • Bajki żółtego psa (on-line), Warszawa: Stentor, 1993 (ilustracje: Michał Braniewski), ISBN 8386018038.
  • Z kufra Pana Pompuła (on-line), Warszawa: Stentor, 1993, ISBN 83-89315-02-5 (dla dzieci od 6 lat)[52]

Eseje, felietony i recenzje[c]

Piotr Wojciechowski i Dymitr Łazur[i], Tylko nie myśl tego co mówisz (rysunek, 2017)
Dymitr Łazur (pseudonim Piotra Wojciechowskiego), Witaj kruszyno w Shangri-la (rysunek, 2017)
  • Prawo tyraliery, Warszawa: Młodzieżowa Agencja Wydawnicza, 1980 ISBN 83-203-1259-0 (ilustracje: Krystyna Wojciechowska, felietony drukowane w miesięczniku „Radar”)[53]
  • felietony (od 1993) w: „List do Pani”, Warszawa: Polski Związek Kobiet Katolickich, Wydawnictwo „Bernardinum”[54]
  • Wolność nie może być katastrofą (postawa i rola pisarzy polskich wobec ważnych wydarzeń dziejowych) w: Obcowanie z wolnością: dialogi literackie polsko-niemieckie, red: Bożena Chrząstowska i Hans Dieter Zimmermann (materiały z seminariów w 1992 w Schildow i Oborach pod Warszawą), Poznań, Berlin: Nakom, s. 137, 1994, ISBN 8385060812[55]
  • Czy się opłaca mieć duszę? Notatki z myślenia, czytania i życia (on-line), Warszawa: Wydawnictwo Archidiecezji Warszawskiej, 1996, ISBN 83-85706-58-5.
  • Dziedzictwo zamętu w: Spór o PRL, Kraków: Znak, s. 51, 1996, ISBN 8370065945[56]
  • felietony (od 1998) w: „Pielgrzym”, Pelplin: Wydawnictwo „Bernardinum”[57]
  • Małe ojczyzny i Europa ducha, „Krakowskie Studia Małopolskie”, 9, 2005[58]
  • Café Navarra (on-line), Warszawa: Biblioteka „Więzi”, 2007[59]
  • felietony dla portalu „Pisarze.pl”, e-Dwutygodnik Literacko-Artystyczny ISSN 2084-6983 (od 2012, wygłaszane w Domu Literatury na Biesiadach Literackich Stowarzyszenia Pisarzy Polskich)[60][61][62]
  • felietony na tematy ekologiczne (od 2012) w: „Święto Stworzenia” Portal Chrześcijańskich Ekologów [dostęp 2024-10-05][63][64][65]
  • Od strony ogrodu, Biblioteka Słów 2022, ISBN 978-83-963095-7-0, także e-book[66][67]
  • Członek dobrego spotkania – o prof. Zofii Kielan-Jaworowskiej w upamiętnieniu przez PAN elity dwudziestu polskich uczonych (2022)[68]
  • felietony w: „Wyspa” (Warszawa: Biblioteka analiz)[69][70]; „Więź” (Warszawa: Towarzystwo Więź, w cyklu Jeden świat, jeden mózg); „Przegląd Katolicki” (ok. 1980–1990, cykl felietonów Okno na ogród); „Nasza Rodzina” (ok. 1980–1999, Chevilly (Loiret): Księża Pallotyni); „Pastores” (2002–2013, cykl felietonów, wyd. Bernardinum)[71]
  • recenzje w: „Nowe Książki” (od 2013)[72]

Wywiady

  • Góry moje nieopisane, wywiad Ewy Matuszewskiej, Podkowiański Magazyn Kulturalny, nr 54-55, ISSN 1232-1125, 2007[73]
  • w „Notatniku Dwójki”, Polskie Radio – Dwójka, 2013, wywiad audio[74]
  • Pisarz stara się nawiązać rozmowę, wywiad Agnieszki Papieskiej, „Nowe Książki”, nr 5, ISSN 0137-8562, 2014[75]
  • w „Zapiski ze współczesności”, Polskie Radio – Dwójka, 2018, seria 5 wywiadów audio[76]
  • Pas startowy do myślenia, dwutygodnik.com, (6) 2020 [dostęp 2024-04-22][77]
  • Moje pisanie, rozmowa w Bibliotece Mokotów, 2021, wideo 5'56''[78]

Rysunek

Willa „Dom Doktora” przy ul. Stanisława Witkiewicza 19 w Zakopanem (ok. 1915)
  • wystawa Batik, malarstwo, rysunek – Stypendyści Instytutu Sabały, Galeria Magdy Kraszewskiej „Dom Doktora”, Zakopane (razem z Krystyną Wojciechowską), 2006[79]. Udziela stałego wsparcia „Domowi Doktora”[80][81].
  • wystawa Bez promocji, Galeria Magdy Kraszewskiej „Dom Doktora”, Zakopane (razem ze Zbigniewem Pytlem i Markiem Sołtysikiem), 2009[82][83]
  • wystawa rysunków do opowiadań Serce do gry *, Cafe Antrakt, Warszawa, 2011[84]
  • wystawa Rysunki z tamtych lat, Cafe Antrakt, Warszawa (razem z batikami Krystyny Wojciechowskiej), 2011
  • wystawa Rysunki nowe i nowsze, Dom Kultury Śródmieście, Warszawa, 2012[85]
  • wystawa Kontratak rysownika, Dom Kultury Śródmieście, Warszawa, 2015[86]
  • ilustracje do książki Marii Wilczek Porady spod lady, ISBN 978-83-7823-513-2, 2015[87]
  • wystawa Inicjały – gmerki – winiety, Galeria Magdy Kraszewskiej „Dom Doktora”, Zakopane, 2017[87]
  • ilustracje do książki Krzysztofa Lipowskiego Mysteria, 48 miniatur prozą, Warszawa: Stowarzyszenie Pisarzy Polskich, ISBN 9788366359932, 2020[88]
  • ilustracje do książki Jolanty Cywińskiej Władcy czterech ścian, Warszawa: Stowarzyszenie Pisarzy Polskich, ISBN 9788396151957, 2021[89]
  • ilustracje do tomu wierszy Krzysztofa D. Szatrawskiego Wszędzie, Warszawa: Stowarzyszenie Pisarzy Polskich, ISBN 9788396151933, 2021[90]
  • ilustracje do tomu wierszy Adama Lizakowskiego Pieszycka księga umarłych, Warszawa: Stowarzyszenie Pisarzy Polskich, ISBN 9788396220035, 2022[91]
  • wystawa zbiorowa Ilustracje cytowane, Kolekcja Literacka Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, Biblioteka Publiczna Mokotów, Warszawa, 2022[92][93]
  • ilustracje do wyboru wierszy poetek ukraińskich Nie zabrałam z sobą radości, Warszawa: Stowarzyszenie Pisarzy Polskich, ISBN 9788396552341, 2023[94]

Albumy

Przekłady

  • Jan Fleischer: Cztery wykłady o pisaniu scenariusza (An Approach to Screenwriting for the Feature Film), przeł. Piotr Wojciechowski, Łódź: Państwowa Wyższa Szkoła Filmowa, Telewizyjna i Teatralna. Dział Wydawniczy, s. 65, 1997, ISBN 8390720337.

Inne informacje

Piotr Wojciechowski (2016) przed kościołem Wszystkich Świętych w Bliznem z XV wieku (południowa część Pogórza Dynowskiego).
49°45′02,2″N 21°58′34,6″E/49,750621 21,976279
Płytowy Próg w Wielkiej Jaskini Śnieżnej – najdłuższej i najgłębszej jaskini polskich Tatr.
49°14′24″N 19°55′23″E/49,240000 19,923056

Jest znawcą życia i twórczości Witkacego, szczególnie jego epizodów zakopiańskich[95][96]. Wprowadził pojęcie „mitotroniki” do teorii dziennikarstwa i nauk informatycznych[97]. Mitotronika zajmuje się „mitami w działaniach socjotechnicznych”[98]. W 2022 uzyskano doktorat z zakresu literaturoznawstwa na Uniwersytecie Gdańskim na podstawie pracy o jego twórczości[99][17].

Używa pseudonimów, najczęściej Dymitr Łazur. W czasie stanu wojennego publikował pod różnymi pseudonimami (Leonard Jeleń, Maria Rudnik) w czasopismach wychodzących poza zasięgiem cenzury[100]. W latach 60. był zaprzyjaźniony ze środowiskiem „taterników” przygotowujących współpracę z paryską „Kulturą”[101].

Brał udział w Tygodniach Kultury Chrześcijańskiej od 1984[4]. Udziela się w pracy z młodzieżą katolicką w Przymierzu Rodzin[102]. Jest promotorem „Szlaku Kresów Ocalonych” – ścieżki rowerowej wzdłuż wschodniej granicy Polski[103][104].

Jest miłośnikiem i znawcą gór, ludzi gór i ich kultury[105][106][107]. Uważa, że „w Tatrach jest wyjątkowo silne zagęszczenie materii kulturowej, żadne inne góry świata nie są tak opisane we wspomnieniach”, a atmosfera schronisk tatrzańskich lat 60. XX wieku „zupełnie nie pasowała do tamtych ponurych czasów”[73]. Stworzył wtedy pojęcie i etos „Podhalańskiej Akademii Wiedzy”[17][79][108].

Od 1965 mieszka w Warszawie[109]. W 1969 ożenił się z Krystyną Romecką, malarką i projektantką wnętrz[4]. Krystyna jest ilustratorką części jego książek i współautorką wystaw. Ich córka, Gabriela, jest autorką edukacyjnych i proekologicznych projektów środowiska miejskiego[110][111].

Jest narciarzem i taternikiem, a także członkiem (od 1955) wrocławskiej Sekcji Grotołazów i uczestnikiem jej licznych wypraw tatrzańskich, a także do Jugosławii, Bułgarii i Gruzji[112]. Brał udział w wyprawach eksploracyjnych do tatrzańskich jaskiń Zimnej[j], Miętusiej i odkrytej w 1961 przez członków Sekcji jaskini Czarnej[114][115].

Nagrody i wyróżnienia

Uwagi

  1. ↑ Po uzyskaniu magisterium przez rok był asystentem w Katedrze Geologii Dynamicznej Uniwersytetu Wrocławskiego[4].
  2. ↑ Festiwal literacki Les Belles Étrangères był co roku (1987–2010) organizowany przez francuskie ministerstwo kultury. W 1990 przedstawiono twórczość polskich pisarzy: Janusza Głowackiego, Pawła Huelle, Wojciecha Karpińskiego, Hanny Krall, Bronisława Maja, Piotra Wojciechowskiego, Jacka Woźniakowskiego, Bogusława Wróblewskiego i Adama Zagajewskiego[20].
  3. ↑ a b c d Publikacje oznaczone (on-line) są dostępne [2024-10-12] w repozytorium „Polona” na licencji Biblioteki Narodowej.
  4. ↑ Jarosław Iwaszkiewicz opublikował recenzję Kamiennych pszczół wcześniej w „Życiu Warszawy” nr 293, 1967.
  5. ↑ Jeden z bohaterów Harpunnika otchłani specjalizuje się w mitotronice, dziedzinie zagadkowej, z pogranicza etnologii i terapii”[31].
  6. ↑ Kierownikiem artystycznym studenckiego teatrzyku „Grupa Salamandra” był taternik i alpinista Andrzej Mróz (1942–1972)[39]
  7. ↑ Cenzura PRL zażądała zmiany tytułu ze względu na radziecką sztukę Wsiewołoda Iwanowa Pociąg pancerny, którą wystawiano w teatrach warszawskich. Autor zanotował: Musieliśmy więc mój rower, który nie był socrealistyczny, przykryć tytułem Powrót komety Halleya, inne amatorskie inscenizacje zawsze miały tytuł Rower pancerny, tak jak to wydrukował partyjny „Nowy Wyraz”[41].
  8. ↑ Było to pierwsze w Polsce widowisko typu „światło i cień” (son et lumière). W latach 1977–1980 widowisko miało około 50 spektakli rocznie. Stan wojenny je przerwał, a sprzęt i materiały uległy rozproszeniu[48].
  9. ↑ Dymitr Łazur jest pseudonimem Piotra Wojciechowskiego.
  10. ↑ W 1958 uczestniczył w opisanej przez Andrzeja Korsaka wyprawie do jaskini Zimnej, znanej z pożaru śpiwora i akcji ratunkowej[113].

Przypisy

  1. ↑ Wojciechowski Piotr, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2024-10-12].
  2. ↑ Piotr Wojciechowski – relacja świadka historii z 3 grudnia 2005 [online], Relacja z Archiwum Programu Historia Mówiona Ośrodka „Brama Grodzka – Teatr NN” w Lublinie. Rozmowa została przeprowadzona w dniu 3 grudnia 2005 przez Dominikę Jakubiak. [dostęp 2024-10-17] (pol.), Treść: 1. Dzieciństwo w czasie okupacji, 2. Szkoły, 3. Historia rodzinna, 4. Mieszkanie na Narutowicza, 5. Matka – dr Zofia Wojciechowska, 6. Lublin: Narutowicza, Chopina, Ogrodowa, Stare Miasto, 7. Anna Kamieńska, 8. Żydzi.
  3. ↑ a b c d e Piotr Wojciechowski z tytułem Warszawski Twórca! [online], Biblioteka Słów, 24 czerwca 2020 [dostęp 2024-10-02] (pol.).
  4. ↑ a b c d e f g Ewa Głębicka, Wojciechowski Piotr – Bio, Twórczość, Omówienia i recenzje [online], Instytut Badań Literackich, 3 listopada 2022 [dostęp 2024-10-06] (pol.).
  5. ↑ Teresa Suleja (red.), Absolwenci Uniwersytetu Wrocławskiego, tom I (1946–1989), Acta Universitatis Wratislaviensis No 2433, Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, 2002, s. 427, ISBN 83-229-2277-9 [dostęp 2024-10-05].
  6. ↑ Wykaz osób, które uzyskały od 1 stycznia do 31 grudnia 2000 r. kwalifikacje I stopnia w zakresie sztuki i dyscyplin artystycznych [online], OpenLEX, 10 maja 2001, poz. 106 [dostęp 2024-10-02] (pol.).
  7. ↑ a b Piotr WOJCIECHOWSKI – Stowarzyszenie Pisarzy Polskich [online], sppwarszawa.pl [dostęp 2024-09-30].
  8. ↑ Marek Miller, Piotr Wojciechowski, Laboratorium Reportażu (zarys problematyki badawczej), „Studia Medioznawcze” (4 (35)), 2008, s. 141–162, ISSN 1641-0920 [dostęp 2024-10-05] (pol.).
  9. ↑ Piotr Wojciechowski, Szkoła – wspólnota –wyspa etosu, [w:] Ivan Dimitrijević (red.), Laboratorium reportażu. Metoda. Praktyka. Wizja, 2017, s. 157–186, ISBN 978-83-235-2957-6 [dostęp 2024-10-08].
  10. ↑ Historia Rady. Skład Rady Języka Polskiego w I kadencji (1996–1998) [online], Rada Języka Polskiego przy Prezydium Polskiej Akademii Nauk, 2007 [dostęp 2024-10-05] (pol.).
  11. ↑ Rada Fundacji – Fundacja Centrum Twórczości Narodowej [online] [dostęp 2024-10-05] (pol.).
  12. ↑ Nagroda mediów publicznych w dziedzinie literatury pięknej – Cogito [online], Culture.pl – Wydarzenia Instytutu Adama Mickiewicza, 2008 [dostęp 2024-10-05] (pol.).
  13. ↑ PISF – Nominacje do Nagrody im. Zbyszka Cybulskiego 2023 [online] [dostęp 2024-09-30] (pol.).
  14. ↑ a b c Culture.pl, Piotr Wojciechowski [online], Culture.pl (Twórcy), 17 czerwca 2017 [dostęp 2024-09-30] (pol.).
  15. ↑ a b Jarosław Iwaszkiewicz, Młodopolskie pszczoły, Zenona Macużanka (red.), „Proza, poezja 1967: wybór szkiców i recenzji”, Warszawa: Książka i Wiedza, 1968, s. 187–190, ISSN 0079-7103, OCLC 749704110, Cytat: Kamienne pszczoły Piotra Wojciechowskiego są książką trudną. Trzeba ją przyjmować jako dzieło sztuki napisane dla «czystej formy» (pol.).
  16. ↑ Marta Wyka, Opowiedz coś ciekawego, „Nowe Książki” (2), (recenzja Próby listopada Piotra Wojciechowskiego), 2001, s. 43 (pol.).
  17. ↑ a b c d Paulina Biczkowska, Świat osobny – Przestrzeń i bohater w twórczości Piotra Wojciechowskiego [online], Uniwersytet Gdański, Wydział Filologiczny – praca doktorska, 2021, 254 (Rower pancerny – s. 15–19; Podhalańska Akademia Wiedzy – s. 80) [dostęp 2024-05-11] (pol.).
  18. ↑ Robert Mielhorski, O funkcji ludycznej i perswazyjnej w powieściach P. Wojciechowskiego, „Przegląd Humanistyczny”, XXXVIII (2), 1994, s. 93–108, ISSN 0033-2194 (pol.).
  19. ↑ a b Laureaci 13. Nagrody Literackiej m.st. Warszawy: na pytania odpowiada Piotr Wojciechowski [online], Booklips.pl, 2 lipca 2020 [dostęp 2024-10-21] (pol.).
  20. ↑ Ewa Borsuk, Urszula Klatka, Dar Zofii Bobowicz dla Biblioteki Jagiellońskiej, „Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej”, LXVII, 2017, s. 236, ISSN 0006-3940 [dostęp 2024-10-19] (pol.).
  21. ↑ Pisarze uhonorowani „Glorią Artis” – siedmioro nie odebrało medali. rp.pl. [dostęp 2016-02-19].
  22. ↑ Wielki finał 13. Nagrody Literackiej m.st. Warszawy, czyli ogłoszenie laureatów. 10'44" minuta. [dostęp 2024-10-11].
  23. ↑ Paweł Kaczyński, Sensacja w służbie propagandy – „Biblioteczka Ziem Zachodnich”, „Acta Universitatis Wratislaviensis”, Literatura i Kultura Popularna t. XXIX (4185), (Szubieniczne wzgórze – s. 109), Wrocław: Uniwersytet Wrocławski, 2023, DOI: 10.19195/0867-7441.29.7 (pol.).
  24. ↑ Ciechowski Piotr – Szubieniczne wzgórze 410/2023 – Klub MOrd [online], Klub MOrd jest apolitycznym stowarzyszeniem miłośników literatury kryminalnej z okresu PRL (...), 27 sierpnia 2023, s. 112 [dostęp 2024-10-15] (pol.).
  25. ↑ Kamienne pszczoły [online], całość książki, razem z obwolutą, polona.pl [dostęp 2024-10-12] (pol.).
  26. ↑ a b Instytut Książki – Piotr Wojciechowski [online], instytutksiazki.pl [dostęp 2024-10-11] (pol.).
  27. ↑ Paulina Biczkowska, Omijając cenzurę – o obrazie PRL-owskiej rzeczywistości w „Kamiennych pszczołach” Piotra Wojciechowskiego, [w:] Arkadiusz Luboń, Joanna Gościńska, Monika Karpińska (red.), Literackie obrazy świata. Sfery kreacji, Rzeszów: Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2016, s. 100–110, ISBN 978-83-7996-317-1, OCLC 1042545776 [dostęp 2024-10-05] (pol.).
  28. ↑ Piotr Wojciechowski [online], PoeciPolscy [dostęp 2024-10-10], Cytat: Jego debiut Kamienne pszczoły (1967) i druga książka Czaszka w czaszce (1970) stały się powieściami kultowymi. (pol.).
  29. ↑ Paulina Biczkowska, Miasta naznaczone uczuciami – Pawłomorsk, Odessa i Paryź w Czaszce w Czaszce Piotra Wojciechowskiego [online], Repozytorium Uniwersytetu w Białymstoku [dostęp 2024-11-11] (pol.).
  30. ↑ Czaszka w czaszce'- cytaty [online], lubimyczytac.pl [dostęp 2024-11-11] (pol.).
  31. ↑ Piotr Śliwiński, Potrzeba mitu, „Nowe Książki” (5), (recenzja Harpunnika Otchłani), 1997, s. 24 (pol.).
  32. ↑ Maciej Robert, Teatr moralnego niepokoju, „Nowe Książki” (5), (recenzja Tratwy manekina), 2014, s. 8–9, ISSN 0137-8562 (pol.).
  33. ↑ Paweł Dunin-Wąsowicz, Pas startowy do myślenia – Rozmowa z Piotrem Wojciechowskim, „Dwutygodnik.com” (284), dwutygodnik.com, czerwiec 2020 [dostęp 2024-10-02], Cytat: Gdy bierzemy dziś do ręki literaturę faktu, traktujemy ją jak Pismo Święte, za to literatura piękna uznawana jest za bajdy. Ale ta pierwsza mówi prawdę tylko do pewnego stopnia. Dla mnie fakty są mniej ważne niż relacje (pol.).
  34. ↑ Piotr Kępiński, Przepowiedziana katastrofa, „Twórczość” (12), 2021, s. 130–132, ISSN 0041-4727 [dostęp 2024-10-05], Cytat: (...) Zły wiatr to rzecz nie tyle o końcu totalnym, ile o umiarkowanym krachu, po którym następuje dosyć specyficzne „przebudzenie”, w wyniku którego doskonale znany nam kontynent nieco się zmienia. No, może bardziej niż „nieco” (pol.).
  35. ↑ Miesięcznik Twórczość » 946 [online], 2024 [dostęp 2024-10-11] (pol.).
  36. ↑ Piotr Wojciechowski, W czterech pudełkach, Ucieczka do Egiptu, „Biuletyn Informacyjny PKN ICOMOS” (4), Polski Komitet Narodowy Międzynarodowej Rady Ochrony Zabytków ICOMOS–Polska, 2018, 79–80 (wiersze z tomu Chleb z deszczem), ISSN 2657-9251 [dostęp 2021-08-25].
  37. ↑ Piotr Wojciechowski, Siedem sonetów sierpniowych, „Twórczość”, LXXVII (11(900)), 2020, s. 1, ISSN 0041-4727 [dostęp 2024-10-19] (pol.).
  38. ↑ Barbara Gruszka-Zych, Wchodzenie w słowo, „Gość Niedzielny” (19/2024), gosc.pl, 9 maja 2024, ISSN 0137-7604 [dostęp 2024-09-30] (pol.).
  39. ↑ Janusz Kurczab, Andrzej Mróz (1942-1972) – „góry stawiał zawsze na pierwszym miejscu” [online], wspinanie.pl, 11 czerwca 2014 [dostęp 2024-11-11] (pol.).
  40. ↑ Piotr Wojciechowski, Rower Pancerny, „Nowy Wyraz” (7), 1978, s. 8–18, ISSN 0137-446X.
  41. ↑ Pociąg pancerny, Encyklopedia teatru polskiego, 1952 [dostęp 2024-10-15] (pol.).
  42. ↑ a b Spis sztuk drukowanych w latach 1956–2018, „Dialog”, s. 28, 2018 https://www.dialog-pismo.pl/sites/default/files/sztuki_1956-2018.pdf [dostęp 2024-10-15].
  43. ↑ Iluminacja, FilmPolski, 1972 [dostęp 2024-10-05] (pol.).
  44. ↑ Stacja bezsenność, FilmPolski, 1973 [dostęp 2024-10-05] (pol.).
  45. ↑ Cztery spotkania [online], FilmPolski [dostęp 2024-10-08] (pol.).
  46. ↑ Maria Grabowska (red.), Kronika Wilanowa 1980, „Studia Wilanowskie”, VII, Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie, 1981, s. 81 [dostęp 2024-10-31] (pol.).
  47. ↑ Zygmunt Halka, Narodziny i rozwój widowisk „Światło i dźwięk”, „Muzea Walki”, 8, 1975, s. 23, ISSN 0077-2577 (pol.).
  48. ↑ Piotr Wojciechowski, Ciemności nad Wilanowem [online], Pisarze.pl, 6 lutego 2024 [dostęp 2014-10-31] (pol.).
  49. ↑ Maria Zei-Piskorska, Korespondencja literackich oraz filmowych struktur narracyjnych i czasowo-przestrzennych na przykładzie opowiadania Piotra Wojciechowskiego „Ulewa, kometa, świński targ”, „Acta Universitatis Nicolai Copernici, Filologia Polska”, XXXIII (201), Toruń: Uniwersytet MIkołaja Kopernika, 1991, s. 126–135.
  50. ↑ Piotr Wojciechowski „Kochanek Królowej Roju” [online], Rynek Książki, 2023 [dostęp 2024-10-17], Cytat: (...) jego pogubieni życiowo bohaterowie próbują posklejać swoje życie, nadać mu sens, czymś zapełnić… Znamy to dobrze z życia codziennego, jednak w misternie utkanych przez Wojciechowskiego fikcjach, zyskują one nowy wymiar i wyraz. Autor kreśli portrety swoich bohaterów po mistrzowsku i… po swojemu. (pol.).
  51. ↑ Jezioro na wyspie / Piotr Wojciechowski [online], ilustracje: Krystyna Wojciechowska, Toruński Antykwariat Księgarski [dostęp 2024-10-05] (pol.).
  52. ↑ Dla Rodziców – Książki polecane do czytania dzieciom | Przedszkole Samorządowe nr 4 w Chrzanowie [online], ps4chrzanow.edupage.org [dostęp 2024-10-02].
  53. ↑ Biblioteki szkolne Radom [online], radomprojekt.molnet.mol.pl [dostęp 2024-10-10].
  54. ↑ Piotr Wojciechowski, List do Pani – ZMYSŁ RZECZYWISTOŚCI [online], listdopani.pl, 2012 [dostęp 2024-10-11].
  55. ↑ Polska Bibliografia Literacka (PBL) [online], pbl.ibl.poznan.pl [dostęp 2024-10-16].
  56. ↑ Piotr Wojciechowski, Niteczki historii, „Podkowiański Magazyn Kulturalny” (69), podkowianskimagazyn.pl, ISSN 1232-1125 [dostęp 2024-10-16] (pol.).
  57. ↑ Po wielkiej wodzie – Piotr Wojciechowski – 10 października 2024 [online], Pielgrzym Pelplin, 10 października 2024 [dostęp 2024-10-11], Cytat: Gdy ustąpiły wody powodzi na Dolnym Śląsku, widzieliśmy harcerzy ZHR i ZHP razem usuwających zniszczenia. Przypomniał mi się wówczas Stanisław Broniewski, szef Szarych Szeregów z czasów wojny, który aż do swojej śmierci wzywał do zjednoczenia harcerstwa, które podzieliło się po 1989 roku. Pomyślałem, że może ta powódź przynosi także nadzieję… (pol.).
  58. ↑ Piotr Wojciechowski, Małe ojczyzny i Europa ducha, „Krakowskie Studia Małopolskie” (9), 2005, s. 293–300, ISSN 1643-6911 [dostęp 2024-10-16], Cytat: Idea szlaku agroturystycznego wzdłuż „ściany wschodniej” powoli, z oporami, realizuje się sama. Ciągle w oderwanych punktach i regionach, ciągle bez koordynacyjnej myśli i koordynującej wspólnoty, ciągle ze stratami wywołanymi brakiem doradztwa, wspólnej promocji. Dlaczego ani w grupach działaczy samorządowych, ani wśród polityków nie dostrzega się szansy przechwycenia sukcesu, który niby pcha się w ręce? (pol.).
  59. ↑ Żyjemy w epoce zamętu, „Podkowiański Magazyn Kulturalny” (54–55), (O książce Piotra Wojciechowskiego „Café Navarra” rozmawiają: Tomasz Burek, Piotr Matywiecki i Iwona Smolka), podkowianskimagazyn.pl, 2007, ISSN 1232-1125 [dostęp 2024-10-16], Cytat: Piotr Wojciechowski stwierdza: demokracja jest w zagrożeniu, a tym zagrożeniem jest brak klasy średniej – jej rolę niby to usiłuje przejąć inteligencja, cóż – i to jest kolejne zagrożenie – kiedy sama traci na znaczeniu. (pol.).
  60. ↑ Wyniki wyszukiwania „Piotr Wojciechowski” – Strony 1–9 [online], Pisarze.pl, 2024 [dostęp 2024-10-05] (pol.).
  61. ↑ Piotr Wojciechowski – PROROK Z WILLI „LOŃKA” [online], Pisarze.pl, 5 marca 2019 [dostęp 2024-10-17], Cytat: (o Wojciechu Niedziałku) Szedł szlakiem “Buntu mas” Ortegi y Gasseta, część koncepcji Wojtka pojawiła się o dekadę później w “Społeczeństwie spektaklu” Guy Deborda. Niedziałkowe myślenie o socjologii czasu wolnego, o ekologii, o Parkach Narodowych, wyprzedzało epokę o pół wieku. (pol.).
  62. ↑ Piotr Wojciechowski – CIEŃ OD LAMP ABSURDU [online], Pisarze.pl, 28 maja 2024 [dostęp 2024-10-05] (pol.).
  63. ↑ Zmysł rzeczywistości – felieton Piotra Wojciechowskiego – Święto Stworzenia – Portal Chrześcijańskich Ekologów [online], swietostworzenia.pl, 2012 [dostęp 2024-10-05].
  64. ↑ Znieczulenie miejscowe i globalne – Święto Stworzenia – Portal Chrześcijańskich Ekologów [online], swietostworzenia.pl, 2021 [dostęp 2024-10-05].
  65. ↑ Majstrowie z Lubelskiego – Święto Stworzenia – Portal Chrześcijańskich Ekologów [online], swietostworzenia.pl, 2023 [dostęp 2024-10-05].
  66. ↑ Piotr Wojciechowski, Od strony ogrodu, felietony drukowane w „Kwartalniku Literackim Wyspa” w latach 2007–2017, Warszawa: Biblioteka Słów, 2022, 166, także e-book (red. Ewa Tenderenda-Ożóg), ISBN 978-83-963095-7-0 [dostęp 2024-10-05], Cytat: Cykl felietonów nazwałem „Od strony ogrodu”. Spośród czterech stron świata ta strona sercu mojemu najbliższa, bo od strony ogrodu znaczy nie od frontu, nie od ulicy. Ogród jest ziemskim znakiem raju. Na ulicy zgiełk, w ogrodzie słychać rozmowy drzew i ptaków. Literatura też ma wiele stron. (pol.).
  67. ↑ „Poczytnik”. Zbiór felietonów Piotra Wojciechowskiego pt. „Od strony ogrodu” [online], polskieradio24.pl, także podcast 22'44": zapis audycji „Poczytnik”, prowadzący: Tomasz Zapert i Krzysztof Masłoń, gość: Piotr Wojciechowski, 13 marca 2023 [dostęp 2024-09-30] (pol.).
  68. ↑ Piotr Wojciechowski, Zofia Kielan-Jaworowska – człowiek dobrego spotkania, [w:] Anna Plater-Zyberk (red.), W poszukiwaniu lepszego świata – 20 opowieści o postaciach nauki, Warszawa: Polska Akademia Nauk, 2022, s. 208–216, ISBN 978-83-66847-08-8 [dostęp 2024-11-28], Cytat: Wybraliśmy dwadzieścia związanych z Polską wybitnych postaci, żyjących na przestrzeni wieków i reprezentujących różne dyscypliny naukowe (pol.).
  69. ↑ Piotr Wojciechowski, Patrol „japońców” i potrzeba chwili, „Wyspa” (1–2), 2017, s. 1 [dostęp 2024-10-17], Cytat: (...) myślę sobie o rozdarciu, podziale i skłóceniu Polaków, o ukazywanych w mediach symptomach tego dramatu i o ukrytych korzeniach sięgających Bóg wie jak głębokich przeszłych zdarzeń. Bo nie tylko pany i chamy, biali i czerwoni. Bywało – przypadek rządził. Opcja zależeć mogła od tego, czy rzeka Ob, albo Jenisej, zamarzła wcześniej czy później. Jedni zdążyli do Andersa, drudzy utknęli w lodach, poszli do Berlinga. (pol.).
  70. ↑ Piotr Wojciechowski, Cztery głosy męskie, „Wyspa” (2), 2013, s. 27 [dostęp 2024-10-30], Cytat: (o Stanisławie Moskalu „Śledziu”, autorze Wstępu do imagineskopii) ...Śledź drwi z urzędników, pamięta, że jego pomysły i rady dotyczące gospodarki rolnej zawsze były milcząco ignorowane. Jego ojczyzna to polski krajobraz wiejski, polski folklor, góry, jeziora i przyjaciele z gór i żagli. Wszystko pozostałe – do kabaretu! (...) Dla Śledzia religią stają się góry i żagle, podróż, ruch. (pol.).
  71. ↑ Piotr Wojciechowski, Po co księżom poezja? [online], Bernardinum, 2013 [dostęp 2024-11-11] (pol.).
  72. ↑ recenzje Piotra Wojciechowskiego [online], Nowe Książki [dostęp 2024-11-28].
  73. ↑ a b Ewa Matuszewska, Góry moje nieopisane, „Podkowiański Magazyn Kulturalny” (54–55), podkowianskimagazyn.pl, 2007, ISSN 1232-1125 [dostęp 2024-10-16], Cytat: (Ewa Matuszewska pyta): Jest Pan jednym z założycieli Podhalańskiej Akademii Wiedzy, której duchowym i intelektualnym patronem musiał być Witkacy. (Piotr Wojciechowski odpowiada): W tamtych latach całymi miesiącami siedziałem po tatrzańskich schroniskach, gdzie spotykałem wielu niezwykle ciekawych ludzi. Fizycy, matematycy, socjologowie, ale też filozofowie i artyści. (...) Po jakimś czasie zauważyliśmy, że istnieje między nami jakaś wspólnota wiedzy, wprawdzie z różnych dziedzin, ale ze wspólnym, tatrzańskim mianownikiem. Żartowaliśmy, że członkiem akademii zostaje się przez pomówienie. (pol.).
  74. ↑ Piotr Wojciechowski: poeta, geolog, polski Don Kichot [online], Polskie Radio Dwójka („Notatnik Dwójki” – audycja Bogumiły Prządki, podcast 21'37), polskieradio.pl, 19 lutego 2013 [dostęp 2024-10-05] (pol.).
  75. ↑ Agnieszka Papieska, Pisarz stara się nawiązać rozmowę, „Nowe Książki” (5), 2014, s. 4–7, ISSN 0137-8562, Cytat: W tej chwili nie muszę się wstydzić ani jednej literki, którą napisałem w tamtej epoce (pol.).
  76. ↑ Piotr Wojciechowski – narobiłem kłopotów Konwickiemu [online], Polskie Radio Dwójka („Zapiski ze współczesności” – audycje Hanny Marii Gizy; podcast 14'57 – o przodkach, 14'41 – o szkole, 14'51 – o kinie, 14'30 – o wartościach, 15'01 – o patriotyźmie), polskieradio.pl, 8 października 2018 [dostęp 2024-10-28] (pol.).
  77. ↑ Pas startowy do myślenia / Literatura / dwutygodnik.com [online], dwutygodnik.com [dostęp 2024-10-10], Cytat: Mam wielki szacunek do nauki, do racjonalizmu, do inżynierów, do fizyki. Ale to poezja i literatura piękna sa pasem startowym do myślenia (pol.).
  78. ↑ Moje pisanie – Piotr Wojciechowski – BP Mokotów [online], video 5'56, bpmokotow.waw.pl (Biblioteka Publiczna im. Zygmunta Łazarskiego w Dzielnicy Mokotów m.st. Warszawy), maj 2021 [dostęp 2024-10-05] (pol.).
  79. ↑ a b Podhalański Serwis Informacyjny WATRA – ARCHIWUM – KULTURA [online], Nie cysarska, nie xiomżęca ba naska Podhalańska Akademia Wiedzy, archiwum.watra.pl, 26 czerwca 2006, wernisaż wystawy Krystyny Wojciechowskiej i Piotra Wojciechowskiego „Batik. malarstwo, rysunek – stypendyści Instytutu Sabały” [dostęp 2024-10-10], Cytat: (z zaproszenia) Po redyku, w czasie swobodniejszym, zbiorą się gazdowie, z hal przyjdzie do nich który z baców. Razem, zgodnie, pod przewodnictwem bacy, wybiorą kogo trzeba z górali i ceprów. Ci wybrani jako stypendyści Instytutu, dostawać będą odtąd i na zawsze pomoc, życzliwość i duchowe wsparcie od ludzi gór (pol.).
  80. ↑ Piotr Wojciechowski, Skarb z domu Doktora (Miłosne listy medyczne i polityczne) [online], noweksiazki.com.pl, maj 2021 [dostęp 2024-11-28] (pol.).
  81. ↑ Piotr Wojciechowski, Dom Doktora musi zostać uratowany [online], 24tp.pl Tygodnik Podhalański, 1 listopada 2023 [dostęp 2024-10-07], Cytat: (...) wystawiałem w Domu Doktora rysunki, moja żona wystawiała obrazy, znam licznych artystów, którzy wiele zawdzięczają Magdzie Kraszewskiej i jej galerii (pol.).
  82. ↑ Piotr Wojciechowski – Wydawnictwo Wielka Litera [online] [dostęp 2024-10-03] (pol.).
  83. ↑ Fotografie ks. Zbigniewa Pytla, malarstwo Marka Sołtysika i rysunki Piotra Wojciechowskiego – podhale24.pl [online], podhale24.pl [dostęp 2024-11-10], Cytat: Pisarstwo Wojciechowskiego było zawsze osobną ścieżka w literaturze, nie liczącą się z modami i tendencjami, z podziałami pokoleniowymi. Zawsze też sprawiało kłopoty krytykom – pisali o nim dobrze, ale unikali analiz i klasyfikacji. Od roku 1961 syndyk masy upadłości byłej Podhalańskiej Akademii Wiedzy (pol.).
  84. ↑ Zaproszenie do Antrakt Cafe [online], Rynek-Ksiazki.pl, 10 stycznia 2011 [dostęp 2024-10-10] (pol.).
  85. ↑ Wystawa prac Piotra Wojciechowskiego [online], irka.com.pl [dostęp 2024-10-07].
  86. ↑ Piotr Wojciechowski, Odrzucając nienawiść [online], Pisarze.pl, 23 lutego 2015 [dostęp 2024-10-03] (pol.).
  87. ↑ a b Piotr Wojciechowski – Oficyna Wydawnicza Volumen [online] [dostęp 2024-10-03] (pol.).
  88. ↑ Krzysztof Lipowski, Mysteria: 48 miniatur proza ̜, Piotr Wojciechowski (ilustr.), Warszawa: Stowarzyszenie Pisarzy Polskich, 2020, s. 99, ISBN 978-83-66359-93-2 [dostęp 2024-10-09] (pol.).
  89. ↑ Jolanta Cywińska, Władcy czterech ścian, ilustracje: Piotr Wojciechowski, Warszawa: Stowarzyszenie Pisarzy Polskich Oddział Warszawa, 2021, s. 224 [dostęp 2024-10-10].
  90. ↑ Krzysztof D. Szatrawski, Wszędzie, ilustracje Piotr Wojciechowski, Warszawa: Stowarzyszenie Pisarzy Polskich Oddział Warszawa, 2021, s. 98 [dostęp 2024-10-10] (pol.).
  91. ↑ Adam Lizakowski, Pieszycka księga umarłych, ilustracje Piotr Wojciechowski, Warszawa: Stowarzyszenie Pisarzy Polskich Oddział Warszawa, 2022, s. 100, ISBN 978-83-962200-3-5 [dostęp 2024-10-10].
  92. ↑ Ilustracje cytowane – Kolekcja Literacka Stowarzyszenia Pisarzy Polskich | Sztuka i Styl [online], 19 grudnia 2022 [dostęp 2024-11-10] (pol.).
  93. ↑ Ilustracje cytowane. Kolekcja Literacka Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. – Okręg Warszawski Związku Polskich Artystów Plastyków [online], 9 października 2024 [dostęp 2024-10-10], Cytat: Oto pisarze i poeci jako ilustratorzy! (...) Piotr Wojciechowski – dojrzały pisarz, który mówi o sobie, że ciągle jest narciarzem, taternikiem i grotołazem. (pol.).
  94. ↑ Tom VII – „Nie zabrałam ze sobą radości”, wybór wierszy poetek ukraińskich, Stowarzyszenie Pisarzy Polskich [dostęp 2024-10-09] (ukr. • pol.).
  95. ↑ Sandra Kmieciak, Mity, legendy, podania ... [online], (Rozmowa Tomasza Łubieńskiego z Piotrem Wojciechowskim o Witkacym: Cień Giewontu i miazmaty Krupówek), teatralia – internetowy magazyn teatralny, 4 marca 2010 [dostęp 2024-11-09], Cytat: ...jest moim zdaniem numerem jeden, jeśli chodzi o nurt witkiewiczowski w tej książce. (...) Pełna ciekawostek i mniej znanych faktów z życia Witkacego (pol.).
  96. ↑ Tomasz Łubieński, Piotr Wojciechowski, Cień Giewontu i miazmaty Krupówek, [w:] Małgorzata Dziewulska (red.), Legendy nowoczesności. Wykłady otwarte, (Piotr Wojciechowski w rozmowie z Tomaszem Łubieńskim o Witkacym), Warszawa: Teatr Narodowy, 2009, s. 69, ISBN 978-83-61317-20-3 (pol.).
  97. ↑ Oby nam tego nie zabrakło. Osiemnaste Jesienne Spotkania PTI Mrągowo 2002, „Biuletyn Polskiego Towarzystwa Informatycznego 2003/01”, XXII, cs.put.poznan.pl, 2003 [dostęp 2024-10-08].
  98. ↑ Piotr Wojciechowski, Dwa łyki mitotroniki, „Więź” (469), wiez.pl, 1997, s. 113–117, ISSN 0511-9405 [dostęp 2024-10-08] (pol.).
  99. ↑ Paulina Joanna Biczkowska | Wydział Filologiczny [online], old.fil.ug.edu.pl [dostęp 2024-05-11].
  100. ↑ Jerzy Kandziora (red.), Bez cenzury 1976-1989: Literatura, ruch wydawniczy, teatr – Bibliografia, wydanie elektroniczne, Warszawa: Wydawnictwo Instytutu Badań Literackich PAN, 2018, 152 (poz. 511) Do czytania w czas adwentowy. [Wiersze]. Warszawa: bez wydawcy, 1983, 25 kart, [Wiersze aut.:] Anonim, K. Bogaj, E. Bryll, J.J., K. Jacuńska, [L. Kowalewski] K.D., L. Sł., J. Ogrodnik, W. Strzelecki, P. Uhrocki, [P. Wojciechowski] L. Jeleń, Z.J., ISBN 978-83-65832-95-5 [dostęp 2024-10-25] (pol.).
  101. ↑ Bartosz Kaliski, Kurierzy wolnego słowa (Paryż–Praga–Warszawa 1968–1970), Warszawa: Instytut Historii PAN, 2014, s. 175, 216, ISBN 978-83-63352-32-5 [dostęp 2024-11-10] (pol.).
  102. ↑ Julia Anuszewska, “Przymierze Rodzin jest jasnym wątkiem w tkaninie moich wspomnień” – rozmowa z panem Piotrem Wojciechowskim [online], Przymierze Rodzin, 4 stycznia 2024 [dostęp 2024-01-06], Cytat: Przymierze Rodzin jest jasnym wątkiem w tkaninie moich wspomnień i mojego życiorysu. Dzięki niemu wiedziałem więcej o sobie, ale też o tym, co jeszcze jest w ludziach – jakie dobro, wartości, wiedza, ileż wdzięku. (pol.).
  103. ↑ Pracownia literacka [online], nasilowska.archirek.pl [dostęp 2024-11-11].
  104. ↑ Piotr Wojciechowski, Syn Kotki Tracewskiej, „Podkowiański Magazyn Kulturalny” (67), podkowianskimagazyn.pl, 2012 [dostęp 2024-11-11] (pol.).
  105. ↑ Piotr Wojciechowski – Wydawnictwo Wielka Litera [online] [dostęp 2024-10-11], Cytat: Przedstawia się jako taternik, narciarz i grotołaz, a dopiero na drugim miejscu wymienia swoje profesje artystyczne (...) (pol.).
  106. ↑ Piotr Wojciechowski, Ciernie Korony Himalajów, „Nowe Książki” (3), (recenzja książki: Wojciech T. Brański, Test góry, Katowice: Stapis, 2023), noweksiazki.com.pl, 2024, ISSN 0137-8562 [dostęp 2024-10-13], Cytat: Z tego czasu przytoczyć chcę słowa zasłyszane wtedy w środowisku wspinaczy na werandzie schroniska nad Morskim Okiem: Chodzenie na coraz trudniejsze drogi, to jak ostrzenie noża. Ale w pewnej chwili trzeba powiedzieć: teraz nóż ma krajać. Bo jak będziesz tylko ostrzył i ostrzył, trzonek zostanie ci w ręku (pol.).
  107. ↑ 36 lat temu Polacy weszli jako pierwsi zimą na Mount Everest – dwa sonety Piotra Wojciechowskiego [online], wspinanie.pl, 17 lutego 2016 [dostęp 2024-10-17] (pol.).
  108. ↑ Rozbitkowie literatury, czyli o książkach zapomnianych (2) [online], Xięgarnia, 28 września 2012 [dostęp 2024-10-11], Cytat: W Tatrach działa Podhalańska Akademia Wiedzy, którą interesują się amerykańscy biznesmeni, a pewien niepokój budzi Czarna Żandarmeria dowodzona przez podchorążego o gruzińskim nazwisku... (Kamienne Pszczoły) (pol.).
  109. ↑ Piotr Wojciechowski laureatem Nagrody Literackiej m.st. Warszawy [online], biblionetka.pl, 2020 [dostęp 2021-11-03].
  110. ↑ Wykładowca – mgr Gabriela Wojciechowska [online], wsobote.uniwersytetdzieci.pl [dostęp 2024-10-14].
  111. ↑ Nikt nie dba o bieżące utrzymanie rezerwatu Jeziorka Czerniakowskiego. Sadybianie apelują o głosy, by to zmienić [online], Sadyba24.pl, 16 czerwca 2021 [dostęp 2024-10-14], Cytat: Chcę chronić nie tylko wartość krajobrazową, ale jakość samej zieleni, stąd pomysł odtwarzania dawnego ekosystemu łąkowego Doliny Środkowej Wisły – podsumowuje Gabriela Wojciechowska (pol.).
  112. ↑ Janusz Fereński, W piwnicy i jeszcze głębiej, „Konfrontacje”, wydanie specjalne z okazji jubileuszu (1959–2003) Studenckiego Klubu Pałacyk we Wrocławiu, 31 maja 2003, s. 5, ISSN 2658-0063 [dostęp 2020-07-09].
  113. ↑ Andrzej Korsak, Tatrzańscy kosynierzy, Warszawa: Sport i Turystyka, 1977, s. 135, 146, OCLC 750929296.
  114. ↑ Mateusz Jodłowski, Korkociąg, „Jaskinie” (4(69)), 2012, s. 32–33, ISSN 1234-4346 [dostęp 2024-10-31] (pol.).
  115. ↑ Janusz Rabek, Podziemia Jaskini Czarnej, „Wierchy”, XXXI, (opis wyprawy wrocławskiej do jaskini Czarnej w sierpniu 1961 i kontuzji Piotra Wojciechowskiego, s. 18), Internet Archive, 1962, s. 11–31, ISSN 0137-6829 [dostęp 2024-11-10] (pol.).
  116. ↑ Piotr Wojciechowski – sylwetka, „Dialog”, Dialog website, archive.is, 2005 [dostęp 2024-10-01] [zarchiwizowane z adresu 2013-05-04].
  117. ↑ Piotr Wojciechowski [online], FilmPolski [dostęp 2024-10-06] (pol.).
  118. ↑ Piotr Wojciechowski | Życie i twórczość | Artysta [online], Culture.pl [dostęp 2024-04-22] (pol.).
  119. ↑ Nagroda PEN Clubu za twórczość poetycką, prozatorską i eseistyczną – Polski PEN Club [online], 1992 [dostęp 2024-10-05] (pol.).
  120. ↑ Orfeusz – Nagroda Poetycka im. K. I. Gałczyńskiego – NOMINOWANI. orfeusz-nagroda.pl. [dostęp 2019-05-02].
  121. ↑ Piotr Wojciechowski z Nagrodą Literacką im. Władysława Reymonta. instytutksiazki.pl, 2019-10-02. [dostęp 2019-11-04].
  122. ↑ Wręczono Nagrody Literackie im. Władysława Reymonta [online], dzieje.pl [dostęp 2024-10-05] (pol.).
  123. ↑ Piotr Wojciechowski laureatem Nagrody im. ks. Jana Twardowskiego [online], instytutksiazki.pl, 13 listopada 2019 [dostęp 2024-09-30] (pol.).

Linki zewnętrzne

Read other articles:

Historia eclesiástica (Eusebio de Cesarea)

La Historia de la Iglesia de Eusebio de Cesarea Género Historia de la Iglesia Idioma Griego antiguo [editar datos en Wikidata] La Historia de la Iglesia o Historia Eclesiástica (en griego, Ἐκκλησιαστικὴ ἱστορία) es un libro escrito por Eusebio de Cesarea que cubre desde los principios de la Iglesia cristiana hasta el año 324. Es sobre todo una colección valiosa de hechos y documentos de los inicios de la Iglesia, recogidos con un notable sentido crít...

 

Cardiff South and Penarth (circonscription du Parlement britannique)

Cet article est une ébauche concernant le pays de Galles et la politique. Vous pouvez partager vos connaissances en l’améliorant (comment ?) selon les recommandations des projets correspondants. Ne doit pas être confondu avec Cardiff South and Penarth (circonscription du Senedd). Cardiff South and Penarth (gallois : De Caerdydd a Phenarth) Circonscription parlementaire de la Chambre des communes Données clés Comté préservé South Glamorgan Population 107,455 hab. (2011...

 

Sergei Iwanowitsch Schmatko

Sergei Schmatko (2011) Sergei Iwanowitsch Schmatko (russisch Сергей Иванович Шматко; * 26. September 1966 in Stawropol; † 7. November 2021) war ein russischer Politiker und Unternehmer. Ab dem 12. Mai 2008 war er Minister für Energiewirtschaft in der Regierung der Russischen Föderation. Leben Schmatko studierte zunächst von 1983 bis 1985 in Swerdlowsk (heute Jekaterinburg) Mathematik und leistete dann seinen Wehrdienst in der Nordflotte der Sowjetischen Marine ab. Nac...

Ниже

Ниже Студійний альбомВиконавець KYPCKДата випуску 9 лютого 2011Записаний 2010Жанр дум-металТривалість 57:16Мова російськаЛейбл ФОНОПродюсер Г. ГійлесмааПрофесійні огляди На www.metalstorm.net (англ.)На www.ultimate-guitar.com (англ.) Хронологія KYPCK Попередній Черно (2008) Imena na stened Наступний Ниже (з ро...

 

Kingston Park (stadium)

Stadium in Newcastle upon Tyne Kingston ParkWest standLocationKingston Park, Newcastle upon Tyne NE13 8AF, EnglandCoordinates55°1′7″N 1°40′20″W / 55.01861°N 1.67222°W / 55.01861; -1.67222OwnerNewcastle FalconsCapacity10,200SurfaceSIS - RuggerConstructionOpened1990ArchitectTTH Architects, Gateshead, UKTenantsNewcastle FalconsNewcastle United ReservesNewcastle United WomenNewcastle Blue Star (2007–2009)Newcastle Thunder (2015–2023) Kingston Park is a mult...

 

Charlotte High School (Punta Gorda, Florida)

This article is about the educational facility in Punta Gorda, Florida. For the similarly named school in Port Charlotte, see Port Charlotte High School. This article needs additional citations for verification. Please help improve this article by adding citations to reliable sources. Unsourced material may be challenged and removed.Find sources: Charlotte High School Punta Gorda, Florida – news · newspapers · books · scholar · JSTOR (April 2010) ...

جيف هدسون

جيف هدسون معلومات شخصية الميلاد 14 أكتوبر 1931(1931-10-14)ليدز  الوفاة 1 ديسمبر 2015 (عن عمر ناهز 84 عاماً)بارنسلي  مركز اللعب مدافع الجنسية المملكة المتحدة  المسيرة الاحترافية1 سنوات فريق م. (هـ.) 1949–1957 برادفورد بارك أفنيو 95 (0) 1957–1959 برادفورد سيتي 34 (0) 1959–1961 هاليفاكس تاون 52 (0)...

 

Alternate history

This article possibly contains original research. Please improve it by verifying the claims made and adding inline citations. Statements consisting only of original research should be removed. (October 2023) (Learn how and when to remove this template message) Genre of speculative fiction, where one or more historical events occur differently Not to be confused with Counterfactual history. Part of a series onAlternate history People Virginia DeMarce Philip K. Dick Eric Flint Robert Harris Tho...

 

Спенсер, Стэнли

В Википедии есть статьи о других людях с фамилией Спенсер. Стэнли Спенсер Дата рождения 30 июня 1891(1891-06-30)[1][2][…] или 30 июля 1891(1891-07-30)[3] Место рождения Кукэм[d], Виндзор и Мейденхед, Беркшир, Англия, Великобритания Дата смерти 14 декабря 1959(1959-12-14)[1][2][�...

Palacio Real de Olite

Palacio Real de Olite Fachada sur del Palacio Real de Olite. A la derecha de la imagen, tras la chimenea industrial, se aprecia el palacio viejo (hoy Parador), mientras que en la parte central de la foto, con las torres, está el palacio nuevo (que se puede visitar).Tipo castillo, monumento, residencia real y edificioEstilo arquitectura góticaCatalogación bien de interés cultural y Bien cultural protegido grado 1Localización Olite (España)Coordenadas 42°28′54″N 1°38′58″O...

 

Suryavanshi (film)

1992 Indian filmSuryavanshiPosterDirected byRakesh KumarWritten byRakesh KumarProduced byVijay Kumar GalaniStarring Salman Khan Sheeba Amrita Singh Music bySongs:Anand–MilindScore:Louis BanksProductioncompanySainath FilmsDistributed byVenus MoviesStar IndiaRelease date 14 February 1992 (1992-02-14) Running time163 minutesCountryIndiaLanguageHindi Suryavanshi is a 1992[1] Indian Hindi-language romantic fantasy horror film directed by Rakesh Kumar and produced by Vijay ...

 

Cmentarz wojenny nr 361 – Krasne-Lasocice

Cmentarz wojenny nr 361Krasne-Lasocice nr rej. 612 z 16.02.1990[1] Państwo  Polska Miejscowość Krasne-Lasocice Typ cmentarza wojenny Stan cmentarza nieczynny Liczba pochówków 212 Data otwarcia 1914 Data ostatniego pochówku 1914 Architekt Gustaw Ludwig Położenie na mapie gminy JodłownikCmentarz wojenny nr 361Krasne-Lasocice Położenie na mapie PolskiCmentarz wojenny nr 361Krasne-Lasocice Położenie na mapie województwa małopolskiegoCmentarz wojenny nr 361Krasne-Lasocice Poło...

Панькин, Валентин Епифанович

В Википедии есть статьи о других людях с фамилией Панькин. Валентин Епифанович Панькин Дата рождения 7 января 1931(1931-01-07) Место рождения хутор Вихляевский, Новоаннинский район, Нижне-Волжский край, РСФСР, СССР (ныне — Новоаннинский район, Волгоградская область, Россия...

 

A Place in the Sun (1951 film)

1951 US drama film by George Stevens A Place in the SunTheatrical release posterDirected byGeorge StevensScreenplay byMichael WilsonHarry BrownBased onAn American Tragedy1925 novelby Theodore DreiserAn American Tragedy1926 playby Patrick KearneyProduced byGeorge StevensStarringMontgomery CliftElizabeth TaylorShelley WintersCinematographyWilliam C. MellorEdited byWilliam HornbeckMusic byFranz WaxmanDistributed byParamount PicturesRelease dates April 5, 1951 (1951-04-05) (Can...

 

Ulysses (novel)

1922 novel by James Joyce Ulysses First edition of Ulysses by James Joyce, published by Paris-Shakespeare, 1922. The color of the cover was meant to match the blue of the Greek flag.[1][2]AuthorJames JoyceLanguageEnglishGenreModernist novelSet inDublin, 16–17 June 1904PublisherShakespeare and CompanyPublication date2 February 1922Media typePrint: hardbackPages732Dewey Decimal823.912LC ClassPR6019.O8 U4 1922Preceded byA Portrait of the Artist as a Young Ma...

Vandal

Artikel ini memiliki beberapa masalah. Tolong bantu memperbaikinya atau diskusikan masalah-masalah ini di halaman pembicaraannya. (Pelajari bagaimana dan kapan saat yang tepat untuk menghapus templat pesan ini) Artikel ini tidak memiliki referensi atau sumber tepercaya sehingga isinya tidak bisa dipastikan. Tolong bantu perbaiki artikel ini dengan menambahkan referensi yang layak. Tulisan tanpa sumber dapat dipertanyakan dan dihapus sewaktu-waktu.Cari sumber: Vandal – berita&...

 

النعاثل

حي النعاثل التاريخيمعلومات عامةالمنطقة التاريخية المنطقة التاريخية القديمة وسط الهفوفالبلد  السعوديةالمدينة الهفوف , محافظة الأحساءالتصميم والإنشاءالنمط المعماري معمار عربيتعديل - تعديل مصدري - تعديل ويكي بيانات النعاثل؛ هو حي تاريخي من أحياء وسط الهفوف في محافظة ال...

 

أبراهام السرفاتي

أبراهام السرفاتي أبراهام ألبير سرفاتي معلومات شخصية الميلاد 16 يناير 1926(1926-01-16)الدار البيضاء، المغرب الوفاة 18 نوفمبر 2010 (84 سنة)مراكش، المغرب الجنسية  المغرب الديانة يهودي الزوجة كريستين دور-السرفاتي  الحياة العملية المدرسة الأم المدرسة الوطنية العليا للمناجم في باريس...

Midway-class aircraft carrier

Class of American aircraft carriers This article needs additional citations for verification. Please help improve this article by adding citations to reliable sources. Unsourced material may be challenged and removed.Find sources: Midway-class aircraft carrier – news · newspapers · books · scholar · JSTOR (June 2010) (Learn how and when to remove this template message) USS Midway before SCB-110 upgrade Class overview NameMidway class Builders Newport N...

 

Käsespätzle

Baked cheese pasta dishKäsespätzleAlternative namesKäsknöpfleTypeNoodlesPlace of originGermanyRegion or stateSwabiaMain ingredientsSpätzle, cheese, onions Cookbook: Käsespätzle  Media: Käsespätzle Käsespätzle (German for spätzle with cheese, also called Käsknöpfle in Vorarlberg and Liechtenstein or Kasspatzln in Tyrol) is a traditional dish of the German regions of Swabia, Baden and Allgäu, and also in the Austrian regions Vorarlberg and Tyrol, as well as Liechtenstein...

 
Kembali kehalaman sebelumnya