Pocisk strzelecki

Pocisk strzelecki – rodzaj pocisku przeznaczonego do wystrzeliwania z broni strzeleckiej. Element naboju strzeleckiego, którego podstawowym przeznaczeniem jest niszczenie siły żywej. Zazwyczaj zalicza się do nich pociski o kalibrze poniżej 20 mm, ale mogą być to również wybuchowe pociski nadkalibrowe, zwane granatami nasadkowymi, o średnicy kilkudziesięciu mm.

Jest wykonany w kształcie wydłużonej bryły obrotowej z ostrołukową lub zaokrągloną częścią głowicową (przednią), krótką cylindryczną częścią prowadzącą i stożkową częścią denną. Pocisk może być wykonany z jednego materiału (pociski jednolite) lub składać się z kilku części, takich jak:

• płaszcz,
• koszulka - wykonana zazwyczaj z ołowiu, dająca odpowiednią masę, co za tym idzie energię kinetyczną,
• rdzeń - wykonany z twardego metalu, zwiększający możliwość penetracji,
• smugacz,
• ładunek materiału wybuchowego,
• ładunek zapalający.

W zależności od rodzaju broni rozróżniamy pociski strzeleckie:

• rewolwerowe (rewolwery),
• pistoletowe (pistolety, pistolety maszynowe),
• pośrednie (karabinki, karabinki maszynowe),
• karabinowe (karabiny, ręczne, ciężkie, uniwersalne karabiny maszynowe),
• wielkokalibrowe (wielkokalibrowe karabiny maszynowe).

Ze względu na przeznaczenie rozróżnia się pociski strzeleckie:

• zwykłe,
• przeciwpancerne,
• zapalające,
• smugowe,
• wskaźnikowe,
• przeciwpancerno-zapalające,
• zapalająco-smugowe.

• Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej (od połowy XIX wieku). Warszawa: Wydawnictwo WiS, 1994. ISBN 83-86028-01-7. Brak numerów stron w książce