Share to: share facebook share twitter share wa share telegram print page

Prazeodym

Prazeodym
cer ← prazeodym → neodym
Wygląd
srebrzystożółty
Prazeodym
Widmo emisyjne prazeodymu
Widmo emisyjne prazeodymu
Ogólne informacje
Nazwa, symbol, l.a.

prazeodym, Pr, 59
(łac. praseodymium)

Grupa, okres, blok

–, 6, f

Stopień utlenienia

III

Właściwości metaliczne

lantanowiec

Właściwości tlenków

średnio zasadowe

Masa atomowa

140,91 ± 0,01[a][3]

Stan skupienia

stały

Gęstość

6640 kg/m³

Temperatura topnienia

931 °C[1]

Temperatura wrzenia

3520 °C[1]

Numer CAS

7440-10-0

PubChem

23942

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
warunków normalnych (0 °C, 1013,25 hPa)

Prazeodym (Pr, łac. praseodymium) – pierwiastek chemiczny z grupy lantanowców w układzie okresowym. Nazwa pochodzi od greckich słów πρασιoς (prasios) i διδυμoς (didymos) dających razem określenie „zielony bliźniak”.

Występowanie

Prazeodym występuje w skorupie ziemskiej w ilości 9,5 ppm. Pierwiastek ten znany był od 1841 r. Jego istnienie zostało ostatecznie dowiedzione przez Carla Auera von Welsbacha w 1885 r.

Najważniejszymi minerałami prazeodymu są:

  • monacyt (Ce,La,Th,Nd,Y,Pr)PO4, zwany także piaskiem monacytowym
  • bastnezyt (Ce,La,Nd,Y,Pr)CO3F, dużo rzadszy niż monacyt.

Uwagi

  1. Podana wartość stanowi przybliżoną standardową względną masę atomową (ang. abridged standard atomic weight) publikowaną wraz ze standardową względną masą atomową, która wynosi 140,90766 ± 0,00001. Zob. Prohaska i in. 2021 ↓, s. 584.

Przypisy

  1. a b David R. Lide (red.), CRC Handbook of Chemistry and Physics, wyd. 90, Boca Raton: CRC Press, 2009, s. 4-28, ISBN 978-1-4200-9084-0 (ang.).
  2. Praseodymium (nr 263176) (ang.) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Stanów Zjednoczonych. [dostęp 2011-10-03]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
  3. Thomas Prohaska i inni, Standard atomic weights of the elements 2021 (IUPAC Technical Report), „Pure and Applied Chemistry”, 94 (5), 2021, s. 573–600, DOI10.1515/pac-2019-0603 (ang.).
Kembali kehalaman sebelumnya