Rajdowe Mistrzostwa Świata 1984

Sezon 1984
Rajdowych mistrzostw świata
Liczba rajdów	12
Pierwsza runda	Rajd Monte Carlo
Ostatnia runda	Wielkiej Brytanii
	Mistrzowie
Kierowcy	Stig Blomqvist
Konstruktorzy	Audi
	Poprzedni sezon • Następny sezon
	Multimedia w Wikimedia Commons

Rajdowe Mistrzostwa Świata w roku 1984 były 12 sezonem Rajdowych Mistrzostwach Świata FIA. Sezon składał się z 12 rajdów, rozegranych na trzech kontynentach. Mistrzem świata kierowców rajdowych w roku 1984 został szwedzki kierowca Stig Blomqvist startujący samochodem Audi Quattro A2, był to jego pierwszy i jedyny tytuł mistrza w karierze. Pozostałe dwa miejsca zajęli fińscy kierowcy, broniący tytułu Hannu Mikkola i Markku Alén. Tytuł konstruktorów wygrało po raz drugi Audi przed Lancią i debiutującym Peugeotem.

Kalendarz^[1]

W sezonie 1984 kalendarz mistrzostw świata składał się z dwunastu rajdów, takich samych jak w poprzednim roku.

Runda	Data	Nazwa rajdu	Zwycięzca	Wyniki
1	21-27 stycznia	52. Rajd Monte Carlo	Walter Röhrl	Wyniki
2	10-12 lutego	34. Rajd Szwecji	Stig Blomqvist	Wyniki
3	6–11 marca	18. Rajd Portugalii	Hannu Mikkola	Wyniki
4	19–23 kwietnia	32. Rajd Safari	Björn Waldegård	Wyniki
5	3–5 maja	28. Rajd Francji	Markku Alén	Wyniki
6	28–31 maja	31. Rajd Grecji	Stig Blomqvist	Wyniki
7	23–26 czerwca	14. Rajd Nowej Zelandii	Stig Blomqvist	Wyniki
8	27 lipca-1 sierpnia	4. Rajd Argentyny	Stig Blomqvist	Wyniki
9	24–26 sierpnia	34. Rajd Finlandii	Ari Vatanen	Wyniki
10	30 września-5 października	26. Rajd San Remo	Ari Vatanen	Wyniki
11	31 października-5 listopada	16. Rajd Wybrzeża Kości Słoniowej	Stig Blomqvist	Wyniki
12	25–29 listopada	33. Rajd Wielkiej Brytanii	Ari Vatanen	Wyniki

Zespoły i kierowcy

Zespół	Producent	Samochód	Opony	Kierowcy	Rundy
Audi Sport	Audi	Quattro A2 Quattro Sport	M P	Walter Röhrl	1, 3, 5–7, 10
				Hannu Mikkola	1, 3–4, 6–9, 11–12
				Stig Blomqvist	wszystkie
				Per Eklund	2, 9
				Michèle Mouton	2, 4, 6, 9, 12
				Sarel van der Merwe	3
				Franz Wittmann	4, 7
				Bernard Darniche	5
				John Buffum	6, 12
				Jorge Recalde	8
Martini Racing	Lancia	037 Rally evo	P	Markku Alén	1, 3–7, 9–10
				Jean-Claude Andruet	1, 5
				Attilio Bettega	1, 3, 5–6, 10
				Henri Toivonen	3, 6, 9
				Vic Preston Jr	4
Team Nissan Europe	Nissan	240RS	D	Timo Salonen	1, 4, 6–7, 12
				Terry Kaby	1, 9, 12
				Erkki Pitkanen	3, 9
				Shekhar Mehta	4, 6, 11–12
				Mike Kirkland	4
				Jayant Shah	4, 6
				George Moschous	6
				Stratis Hatzipanayiotou	6
				Reg Cook	7
				Pentti Airikkala	9
				Peter Geitel	9, 12
Renault Elf	Renault	5 Turbo	M	Jean-Luc Thérier	1
				Bruno Saby	1, 5, 9
				François Chatriot	1, 5
				Jean Ragnotti	3, 5
				Joaquim Moutinho	3
Jolly Club	Lancia	037 Rally evo	P	Miki Biasion	1, 3, 5–6, 10
Jolly Club	Lancia	037 Rally evo	P	Adartico Vudafieri	5, 10
Mazda Rally Team Europe	Mazda	RX-7	P	Achim Warmbold	1, 6
				Minnia Sillankorva	1
				Ingvar Carlsson	6, 12
				Philippe Wambergue	12
				Marianne Hoepfner	12
Toyota Team Europe	Toyota	Celica TCT	P	Björn Waldegård	3–4, 7, 9, 12
				Juha Kankkunen	3, 7, 9, 12
				Per Eklund	4, 12
				Sandro Munari	4
Opel Euro Team	Opel	Manta 400	P	Guy Frequelin	4–5
				Rauno Aaltonen	4
				Jimmy McRae	12
				Russell Brookes	12
				Phil Colins	12
				Bertie Fisher	12
Citroën Competitions	Citroën	Visa	M	Maurice Chomat	4, 9–10
				Philippe Wambergue	4, 9–10
				Christian Rio	4, 9–10
Peugeot Talbot Sport	Peugeot	205 Turbo 16	M	Ari Vatanen	5–6, 9–10, 12
Peugeot Talbot Sport	Peugeot	205 Turbo 16	M	Jean-Pierre Nicolas	5–6, 10
Rothmans Porsche Rally Team	Porsche	911 SC RS	M	Saeed Al-Hajri	6, 12
Rothmans Porsche Rally Team	Porsche	911 SC RS	M	Roger Clark	12
Volkswagen Motorsport	Volkswagen	Golf GTi	P	Kalle Grundel	1–3, 5, 9–10, 12

Wyniki

Klasyfikacja kierowców

Do klasyfikacji mistrza świata kierowców w sezonie 1984 zaliczane było pierwszych dziesięć miejsc zajętych w rajdzie (tylko kierowcy samochodów grupy A,B lub N^[2]) i punktowane one były według zasady:

Pozycja	1º	2º	3º	4º	5º	6º	7º	8º	9º	10º
Punkty	20	15	12	10	8	6	4	3	2	1

W klasyfikacji na koniec sezonu uwzględniane było siedem z dwunastu najlepszych występów. Rajdy nie uwzględnione w końcowej klasyfikacji ujęto w nawiasach.

Miejsce	Kierowca	MCO	SWE	POR	KEN	FRA	GRE	NZL	ARG	FIN	ITA	CIV	GBR	Pkt.
1	Stig Blomqvist	2	1	NU	NU	(5)	1	1	1	4	NU	1	X	125
2	Hannu Mikkola	3		1	3		2	(3)	2	NU		2	2	104
3	Markku Alén	8		2	4	1	3	2		2	NU			90
4	Ari Vatanen					NU	NU			1	1		1	60
5	Attilio Bettega	5		3		7	4				2			49
6	Miki Biasion	6		4		2	NU				3			43
7	Per Eklund		3		NU					6			3	30
8	Björn Waldegård			NU	1			5		NU			NU	28
9	Shekhar Mehta	14			5		7					3	8	27
10	Timo Salonen	10			7		6	4					6	27
11	Walter Röhrl	1		6		NU	NU	NU			NU			26
12	Michèle Mouton		2		NU		NU			NU			4	25
13	Jean Ragnotti			5		3								20
14	Jean-Pierre Nicolas					4	NU				5			18
15	Rauno Aaltonen				2									15
16	Jorge Recalde							3						12
16	Henri Toivonen			NU			NU			3				12
18	Kalle Grundel	9	NU	7		13				NU	6		NU	12
19	Jean-Luc Thérier	4												10
	Mats Jonsson		4										0
	Mario Stillo								4
	Fabrizio Tabaton										4
	Alain Ambrosino											4
24	Lars-Erik Torph		5										0	8
	John Buffum					5							0
	Yasuhiro Iwase							5
	Juha Kankkunen			0				0		5			0
	David Horsey											5
	Russell Brookes												5
30	Björn Johansson		6											6
	Vic Preston				6
	Jean-Claude Andruet	0				6
	Reg Cook							6
	Miguel Torrás								6
	Patrick Tauziac											6
36	Bernard Darniche	7				0								4
	Kenneth Eriksson		7										0
	Malcolm Stewart							7
	Carlos Bassi								7
	Erkki Pitkänen			0						7
	Massimo Ercolani											7
	Jimmy McRae												7
43	Stig Andervang		8										0	3
	Jorge Ortigão			8
	Franz Wittmann				8			0
	François Chatriot	0				8
	Iórgos Moschous						8
	'Possum' Bourne							8
	Hugo Hernández								8
	Bruno Saby	0				0				8			0
	Gerhard Kalnay										8
52	Yoshio Iwashita				9		10							3
53	Gunnar Pettersson		9											2
	Christian Dorche	0		9
	Guy Fréquelin				0	9
	Achim Warmbold	0					9
	Tony Teesdale							9
	Monnenmacher Pérez								9
	Jouko Pöysti									9			0
	Michele Rayneri										9
	Bertie Fisher												9
62	Jerry Åhlin		10										0	1
	Russell Gooding			10									0
	Basil Criticos				10
	Yves Loubet	0				10
	Blair Robson							10
	Walter d’Agostini								10
	Kalevi Aho									10
	Werner Grissmann			0							10
	Mikael Ericsson		0							0			10

Kolor	Opis
Złoty	Zwycięzca
Srebrny	2. miejsce
Brązowy	3. miejsce
Zielony	Punktowane miejsce
Niebieski	Ukończył nie punktował
Fioletowy	Nie ukończył NU
Czarny	Wykluczony X
Biały	Nie wystartował NW
Puste	Nie brał udziału

Klasyfikacja zespołowa

W sezonie 1984 system punktacji producentów był taki sam jak w zeszłym roku. Składał się on z dwóch grup punktacji, które do siebie dodawano. Wpierw punkty dla producenta zdobywał najwyżej sklasyfikowany samochód danej marki według klucza:

Pozycja	1º	2º	3º	4º	5º	6º	7º	8º	9º	10º
Punkty	10	9	8	7	6	5	4	3	2	1

Dodatkowe punkty były przyznawane dla najwyżej sklasyfikowanego samochodu danej marki za zajęcie miejsca od pierwszego do ósmego w swojej grupie, pod warunkiem, że dany zespół znalazł się w pierwszej dziesiątce w klasyfikacji generalnej, według klucza:

Pozycja	1º	2º	3º	4º	5º	6º	7º	8º
Punkty	8	7	6	5	4	3	2	1

Do klasyfikacji końcowej sezonu było branych siedem z dziesięciu najlepszych występów. Wyniki rajdów nie brane pod uwagę w końcowej klasyfikacji ujęto w nawiasach. Rajdy Szwecji i Wybrzeża Kości Słoniowej nie były brane pod uwagę podczas klasyfikacji zespołowej.

Miejsce	Zespół	MCO	POR	KEN	FRA	GRE	NZL	ARG	FIN	ITA	GBR	Pkt
1	Audi	18	18	14	(10)	18	18	18			16	120
2	Lancia	(10)	16	12	18	14	16		16	16		108
3	Peugeot				12			8	18	18	18	74
4	Toyota		10	18			10		10		14	62
5	Renault	12	10		14			15	4			55
6	Opel			16	2			11	2	7	10	48
7	Nissan	2		10		8	12		6		8	46
8	Volkswagen	9	12							13		34
9	Subaru						11					11
10	Alfa Romeo				9							9
10	Fiat									9		9
12	Ford						6					6
13	Citroën		4									4
14	Vauxhall		2									2
	Mazda					2						2
	Mitsubishi						2					2