Skorupiaki te mają karapaks o regionie kardialnym i tylnym regionie gastrycznym pozbawionych listewki czy szwu środkowo-grzbietowego. Telson jest u nich zazwyczaj przynajmniej częściowo podzielony szwem poprzecznym[1]. Czułki drugiej pary mają zwykle po 2 kępki estet na niektórych członach bocznej gałązki[2] (u Cambaroides po jednej[1]). Trzy pierwsze pary pereiopodów mają podobranchia opatrzone dwupłatowymi blaszkami, niezróżnicowane na część skrzelową i epipoditową. Wzór szkrzelowy to 18 + 2r + ep lub 18 + 3r + ep. U samców ischiopodity pereiopodów pozbawione są haków, a pereiopody pierwszej pary są w częściach odsiebnych walcowato zwinięta z końcówkami w formie rurki lub dwóch łyżeczkowatych płatów. U samic brak annulus ventralis[1][2].
Samice rakowatych wytwarzają duże jaja, a wylęgnięte osobniki przypominają formy dorosłe. Samce nie wykazują cyklicznego dymorfizmu[1][2]. Należące tu gatunki są słodkowodne[1][2].
Najstarsze skamieniałości rakowatych pochodzą z jury. Prawdopodobnie pojawiły się one w Azji Wschodniej i stamtąd rozprzestrzeniły na zachód, ku Europie[2].
↑ abcdeHorton H. Hobbs: Synopsis of the Families and Genera of Crayfishes (Crustacea: Decapoda). Waszyngton: Smithsonian University Press, 1974, seria: Smithsonian Contributions to Zoology. Brak numerów stron w książce
↑ abcdeCatherine Souty-Grosset, James W. Fetzner Jr.: Taxonomy and Identification. W: Biology and Ecology of Crayfish. Matt Longshaw, Paul Stebbing (red.). CRC Press, 2016. ISBN 978-1-4987-6732-3. Brak numerów stron w książce
↑Astacidae. [w:] World Register of Marine Species [on-line]. [dostęp 2016-03-31].
↑ abcWykaz zwierząt Polski. Razowski J. (red.). T. IV. Kraków: Instytut Systematyki i Ewolucji Zwierząt PAN, 1997, s. 303. ISBN 978-83-907187-0-5.
