Religia na Filipinach – od kilku stuleci zdominowana jest przez chrześcijaństwo, z jego głównym nurtem Kościołem katolickim. Od końca XIX wieku przybyły i prężnie rozwijają się różnorodne kościoły protestanckie stając się największą mniejszością religijną na Filipinach. Największą mniejszością niechrześcijańską są muzułmanie. Niektórzy rdzenni mieszkańcy Filipin wciąż praktykują animizm, a wiele tradycji religii Anito przetrwało pod postacią ludowego katolicyzmu[5].
Konstytucja Filipin gwarantuje wolność sumienia i praktyki religijnej, jednocześnie zabrania ustanowienia religii państwowej[6].
Chrześcijaństwo dotarło na Filipiny wraz z przybyciem Ferdynanda Magellana w 1521 roku. W 1565 roku przybył pierwszy misjonarz augustiański. Pod koniec XVI wieku archipelag został uznany przez Hiszpanię i nazwany na cześć króla Filipa II. W 1611 roku dominikanie założyli w Manili – University of Santo Tomas. W 1695 roku swoje pierwsze uczelnie rozpoczęli także jezuici[7].
Działalność misyjna podczas rządów kolonialnych tego kraju doprowadziła do przekształcenia Filipin w pierwszy katolicki naród w Azji Wschodniej, z około 92,5% ludności należącej do wyznania katolickiego. Obecnie po Brazylii i Meksyku Filipiny mają trzecią co do wielkości populację katolicką na świecie[8].
W 1914 roku Felix Manalo zostaje założycielem Kościoła Chrystusowego, który stał się drugą co do wielkości chrześcijańską organizacją na Filipinach, po Kościele katolickim. Doktryna kościoła jest antytrynitarna, a sam Felix Manalo uznawany jest za ostatniego posłańca Boga[9].
W latach 1920–40 powstają pierwsze kościoły zielonoświątkowe założone przez misjonarzy ze Stanów Zjednoczonych. W 1978 roku Eddie Villanueva zostaje założycielem neo-zielonoświątkowego kościoła „Jezus jest Panem”. Badanie z 2003 roku wykazało, że 15% filipińskich katolików jest charyzmatykami, a ponad jedna trzecia niekatolickich chrześcijan jest zielonoświątkowa lub charyzmatyczna[10].
Islam
Islam dotarł do Filipin pod koniec XIV wieku przez muzułmańskich kupców znad Zatoki Perskiej i z Malajów[11].
Większość muzułmanów należy do różnych grup mniejszości etnicznych i zamieszkuje na Mindanao i pobliskich wyspach na południu. Chociaż większość z nich to praktykujący sunnici, niewielka mniejszość szyitów żyje w prowincjach Lanao del Sur i Zamboanga del Sur na Mindanao. Coraz więcej muzułmanów migruje do ośrodków miejskich Manili i Cebu[6].
Na południu kraju działa największa separatystyczna grupa na Filipinach – Islamski Front Wyzwolenia Moro[12]. Odnotowano także działalność Państwa Islamskiego (ISIS), a w ostatnim czasie miało miejsce kilka zamachów bombowych[13]. Szacuje się, że od lat 70. XX wieku w wyniku działań separatystów zginęło w tym regionie ponad 150 tysięcy ludzi[14].
Statystyki
XV-wieczny bulul z ceremonialną misą, znajdujący się w muzeum w Luwrze
Ważniejsze związki wyznaniowe na Filipinach, w 2010 roku, według książki Operation World[3]:
