Richard Rush (ur. 29 sierpnia 1780 w Filadelfii, zm. 30 lipca 1859 tamże) – amerykański polityk i prawnik.
Życiorys
Urodził się 29 sierpnia 1780 roku w Filadelfii, jako syn doktora Benjamina Rusha, sygnatariusza Deklaracji Niepodległości[1]. W 1797 roku ukończył studia na Uniwersytecie Princeton, a następnie studiował nauki prawne i został przyjęty do palestry[1]. W 1811 roku pełnił funkcję prokuratora generalnego stanu Pensylwania[1]. Prezydent James Madison powołał go na stanowisko rewidenta w Departamencie Skarbu[1]. Jego następca James Monroe zaproponował mu stanowisko sekretarza skarbu, lecz Rush odmówił, wobec czego prezydent zaoferował mu szefowanie Departamentowi Sprawiedliwości[1]. Funkcję prokuratora generalnego pełnił w latach 1814–1817[1]. W 1817 roku został mianowany na posła pełnomocnego w Wielkiej Brytanii i pełnił ten urząd do roku 1825[2]. Wówczas prezydent John Quincy Adams mianował go sekretarzem skarbu[3]. Pełniąc ten urząd, bronił Drugiego Banku Stanów Zjednoczonych, twierdząc, że jest bezpiecznym depozytem dla funduszy rządowych[3]. Ponadto opowiadał się za wysokimi stawkami taryf celnych i protekcjonizmem[3]. Podał się do dymisji, po zakończeniu kadencji prezydenta[3]. W wyborach prezydenckich w 1828 roku był kandydatem Narodowych Republikanów na wiceprezydenta, przy Adamsie[4]. Wiosną 1847 roku został mianowany posłem pełnomocnym we Francji, z nominacji Jamesa Polka[2]. Na placówce w Paryżu przebywał dwa lata[2]. Zmarł 30 lipca 1859 roku w Filadelfii[1].
Przypisy
| Prezydent |
|
|---|
| Wiceprezydent |
|
|---|
| Szefowie departamentów |
|
|---|
