Rika Hiraki

Rika Hiraki
Państwo	Japonia
Data i miejsce urodzenia	6 grudnia 1971 ; Bejrut
Wzrost	157 cm
Gra	praworęczna
Status profesjonalny	1991
	Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	0 WTA, 1 ITF
Najwyżej w rankingu	72 (27 stycznia 1991)
Australian Open	3R (1996–1998)
Roland Garros	1R (1991–1993, 1996, 1997)
Wimbledon	3R (1992)
US Open	2R (1997)
	Gra podwójna
Wygrane turnieje	6 WTA 10 ITF
Najwyżej w rankingu	26 (27 października 1997)
Australian Open	3R (2000)
Roland Garros	2R (1996, 1997)
Wimbledon	2R (1996, 1999–2001)
US Open	3R (1993, 1996)
Dorobek medalowy
	Reprezentacja Japonia
	Igrzyska azjatyckie
	Uniwersjada
	Multimedia w Wikimedia Commons

Rika Hiraki (jap. 平木理化 Hiraki Rika; ur. 6 grudnia 1971 w Bejrucie, Liban) – tenisistka japońska, zwyciężczyni wielkoszlemowego French Open 1997 w grze mieszanej (z Hindusem Bhupathim), reprezentantka w Pucharze Federacji.

Jej kariera zawodowa przypadła na lata 1991-2003. W czołowej setce rankingu światowego gry pojedynczej figurowała w 1997, zajmując w styczniu t.r. miejsce nr 72. Cztery razy w karierze osiągnęła III rundę (1/16 finału) w grze pojedynczej w turniejach wielkoszlemowych - trzy razy w Australian Open (1996, 1997, 1998) oraz na Wimbledonie (1992). Dwa razy docierała do półfinałów turniejów cyklu WTA Tour (Tokio Japan Open 1991 i Pattaya 1991); do jej najważniejszych indywidualnych zwycięstw można zaliczyć pokonanie Holenderki Brendy Schultz-McCarthy (rozstawionej z numerem 10 w Australian Open 1997) i Belgijki Dominique Van Roost (Aucland 1997).

Większe sukcesy osiągnęła w grze podwójnej. Wygrała sześć zawodowych turniejów, w dalszych siedmiu osiągnęła finał; w październiku 1997 była klasyfikowana na pozycji nr 26 w rankingu deblistek. Wśród jej partnerek deblowych były Amerykanka Amy Frazier, Japonka Nana Miyagi, a także Polka Aleksandra Olsza. Największy sukces odniosła w 1997, wygrywając wspólnie z Hindusem Maheshem Bhupathim turniej miksta w wielkoszlemowym French Open; było to pierwsze zwycięstwo reprezentanta Japonii w tym turnieju.

Reprezentowała Japonię w Pucharze Federacji w 1993, 1998 i 2001; występowała tylko w deblu, partnerując Miyagi oraz Yoshidzie. Preferowała grę z głębi kortu; zawodniczka praworęczna, z bekhendem oburęcznym.

Finały turniejów WTA

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
1988 – 2008
	Kategoria I
	Kategoria II
	Kategoria III
	Kategoria IV
	Kategoria V

Gra podwójna

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Finalistka	1.	21 kwietnia 1991	Pattaya	Twarda	Akemi Nishiya	Nana Miyagi Suzanna Wibowo	1:6, 4:6
Zwyciężczyni	1.	27 października 1991	San Juan	Twarda	Florencia Labat	Sabine Appelmans Camille Benjamin	6:3, 6:3
Zwyciężczyni	2.	12 kwietnia 1992	Tokio	Twarda	Amy Frazier	Kimiko Date Stephanie Rehe	5:7, 7:6, 6:0
Finalistka	2.	26 kwietnia 1992	Kuala Lumpur	Twarda	Petra Langrová	Isabelle Demongeot Natalija Medwediewa	6:2, 4:6, 1:6
Finalistka	3.	25 września 1994	Tokio	Twarda	Amy Frazier	Julie Halard Arantxa Sánchez Vicario	1:6, 6:0, 1:6
Finalistka	4.	17 września 1995	Nagoya	Dywanowa	Park Sung-hee	Kerry-Anne Guse Kristine Radford	4:6, 4:6
Zwyciężczyni	3.	14 kwietnia 1996	Dżakarta	Twarda	Naoko Kijimuta	Laurence Courtois Nancy Feber	7:6, 7:5
Zwyciężczyni	4.	23 lutego 1997	Oklahoma	Twarda	Nana Miyagi	Marianne Werdel Tami Whitlinger Jones	6:4, 6:1
Zwyciężczyni	5.	20 kwietnia 1997	Tokio	Twarda	Alexia Dechaume-Balleret	Kerry-Anne Guse Corina Morariu	6:4, 6:2
Zwyciężczyni	6.	28 września 1997	Surabaya	Twarda	Kerry-Anne Guse	Maureen Drake Renata Kolbovic	6:1, 7:6
Finalistka	5.	19 kwietnia 1998	Tokio	Twarda	Amy Frazier	Naoko Kijimuta Nana Miyagi	3:6, 6:4, 4:6
Finalistka	6.	22 listopada 1998	Pattaya	Twarda	Aleksandra Olsza	Els Callens Julie Halard-Decugis	6:3, 2:6, 2:6
Finalistka	7.	14 listopada 1999	Pattaya	Twarda	Yuka Yoshida	Jelena Kostanić Tina Pisnik	6:3, 2:6, 4:6

Bibliografia

Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2019-07-16] (ang.).
Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2019-07-16] (ang.).
Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2019-07-16] (ang.).