Robert Lach

Robert Lach
Data i miejsce urodzenia	29 stycznia 1874 ; Wiedeń
Pochodzenie	austriackie
Data i miejsce śmierci	11 września 1958 ; Salzburg
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	kompozytor, muzykolog
	Multimedia w Wikimedia Commons

Robert Lach (ur. 29 stycznia 1874 w Wiedniu, zm. 11 września 1958 w Salzburgu^[1]^[2]) – austriacki kompozytor i muzykolog.

Życiorys

Studiował prawo na Uniwersytecie Wiedeńskim, porzucił jednak studia przed egzaminami końcowymi i podjął pracę jako urzędnik w administracji państwowej^[1]^[2]. W latach 1893–1899 studiował kompozycję w konserwatorium wiedeńskiego Gesellschaft der Musikfreunde u Roberta Fuchsa, od 1896 do 1899 roku studiował także muzykologię na Uniwersytecie Wiedeńskim u Richarda Wallaschka i Guido Adlera^[1]^[2]. W 1902 roku uzyskał stopień doktora na Uniwersytecie Niemieckim w Pradze na podstawie pracy Studien zur Entwicklungsgeschichte der ornamentalen Melopöie (wyd. Lipsk 1913)^[1]^[2]. W 1903 roku ze względu na zły stan zdrowia przerwał pracę urzędnika i spędził kolejne lata na urlopie w Istrii, Dalmacji i Włoszech^[1]^[2]. W 1911 roku podjął pracę w wiedeńskiej Hofbibliothek, w latach 1913–1920 był kierownikiem jej działu zbiorów muzycznych^[1]^[2]. Od 1915 roku wykładał na Uniwersytecie Wiedeńskim, w latach 1925–1939 kierował Instytutem Muzykologii^[1]^[2]. Od 1924 roku był również wykładowcą Konserwatorium Wiedeńskiego^[1]^[2]. W 1939 roku przeszedł na emeryturę^[1]. Od 1954 roku był redaktorem naczelnym serii Denkmäler der Tonkunst in Österreich^[1]^[2].

Twórczość

W swojej pracy zajmował się szerokim spektrum zagadnień, od historii muzyki po estetykę i muzykologię porównawczą^[1]. Był zwolennikiem poglądów ewolucjonistycznych w etnomuzykologii, zwracał uwagę na znaczenie zagadnień ontogenetycznych i historyczno-rozwojowych^[1]. Postulował podjęcie szeroko zakrojonych badań przekrojowo-porównawczych, podkreślał znaczenie badań nad śpiewem ptaków i głosami zwierząt dla zrozumienia istoty i rozwoju muzyki^[1]. W trakcie I wojny światowej prowadził badania wśród rosyjskich jeńców wojennych, spisując melodie śpiewanych przez nich pieśni i rejestrując ich treść za pomocą fonografu^[2].

Skomponował m.in. 10 symfonii, 8 mszy, 25 kwartetów smyczkowych, 14 kwintetów smyczkowych, 8 sekstetów smyczkowych^[1]^[2]. Jego kompozycje pozostały w większości w rękopisach^[1].

Prace

(na podstawie materiałów źródłowych^[1]^[2])

Sebastian Sailers „Schöpfung” in der Musik (1916)
W.A. Mozart als Theoretiker (1918)
Zur Geschichte des Gesellschaftstanzes im 18. Jahrhundert (1920)
Eine Tiroler Liederhandschrijt aus dem 18. Jahrhundert (1923)
Zur Geschichte des musikalischen Zunftwesens (1923)
Die vergleichende Musikwissenschaft: Ihre Methoden und Probleme (1924)
Das Konstruktionsprinzip der Wiederholung in Musik, Sprache und Literatur (1925)
Vergleichende Kunst-und Musikwissenschaft (1925)
Die Bruckner-Akten des Wiener Universitätsarchivs (1926)
Geschichte der Staatsakademie und Hochschule für Musik und darstellende Kunst in Wien (1927)
Das Ethos in der Musik Franz Schuberts (1928)

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 5. Część biograficzna klł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1997, s. 260. ISBN 978-83-224-3303-4.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2005. ISBN 978-0-02-865528-4.

[encmuz-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 5. Część biograficzna klł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1997, s. 260. ISBN 978-83-224-3303-4.

[baker-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2005. ISBN 978-0-02-865528-4.

[1]

[2]