Był skarbnikiem Dworu Królewskiego (oraz zastępcą whipa rządowego w Izbie Gmin) w latach 1918–1919, młodszym lordem skarbu w latach 1919–1921 oraz podsekretarzem stanu w Ministerstwie Wojny w latach 1921–1922. W latach 1922–1924 był ministrem rolnictwa i rybołówstwa. W 1920 r. otrzymał tytuł baroneta, a w 1922 r. został członkiem Tajnej Rady.
Sanders przegrał wybory parlamentarne 1923 r. i do Izby Gmin powrócił w 1924 r. jako reprezentant okręgu Wells. W 1929 r. otrzymał tytuł 1. barona Bayford i zasiadł w Izbie Lordów. Ponieważ jego jedyny syn popełnił samobójstwo w 1920 r. tytuł barona wygasł po śmierci Roberta w 1940 r.
