Share to: share facebook share twitter share wa share telegram print page

Romuald Bargieł

Romuald Bargieł
Ilustracja
komisarz komisarz
Data i miejsce urodzenia

7 lutego 1898
Bytom

Data i miejsce śmierci

1940
Kalinin

Przebieg służby
Formacja

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie
Policja Województwa Śląskiego

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa,
wojna polsko-bolszewicka,
III powstanie śląskie

Odznaczenia
Medal Niepodległości Krzyż Zasługi (II RP) Krzyż na Śląskiej Wstędze Waleczności i Zasługi I stopnia Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
Odznaka pamiątkowa „Orlęta”

Romuald Bargieł (ur. 7 lutego 1898 w Bytomiu[1], zm. 1940 w Kalininie) – komisarz Policji Województwa Śląskiego, jedna z ofiar zbrodni katyńskiej.

Życiorys

Syn Jakuba i Anny z Wieczorków[1]. Absolwent seminarium nauczycielskiego w Białej[1]. W okresie I wojny światowej w Armii Austro-Węgier. Od 1918 roku w Wojsku Polskim, uczestnik wojny polsko-bolszewickiej i odsieczy Lwowa. Działacz plebiscytowy na Śląsku Cieszyńskim. Uczestnik III powstania śląskiego[1]. Od 15 czerwca 1922 roku w Policji Województwa Śląskiego, służył m.in. w Sosnowcu, Cieszynie, Katowicach i Świętochłowicach. W 1922 ożenił się z Elżbietą Żurek[1]. 25 stycznia 1939 roku przeniesiony na stanowisko Zastępcy Komendanta Powiatowego Policji i kierownika Komisariatu we Frysztacie.

Po agresji ZSRR na Polskę w 1939 roku znalazł się w niewoli radzieckiej w specjalnym obozie NKWD w Ostaszkowie. Zamordowany przez NKWD wiosną 1940 roku jako jedna z ofiar zbrodni katyńskiej. Pochowany w Miednoje.

Awans pośmiertny i upamiętnienie

4 października 2007 roku Romuald Bargieł został pośmiertnie awansowany na stopień nadkomisarza Policji Państwowej[2][3][4]. W 2010 roku przy Szkole Podstawowej nr 44 przy ul. Roweckiego 6 w Bytomiu posadzono poświęcony mu Dąb Pamięci[5].

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ a b c d e Stanisław Łoza (red.), Czy wiesz kto to jest?, Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe : na zam. Zrzeszenia Księgarstwa, 1983, s. 25.
  2. ↑ Funkcjonariusze Policji – Uroczysty Apel Pamięci 9 listopada 2007 roku, plac marszałka Józefa Piłsudskiego w Warszawie polskieradio.pl [dostęp 2012-04-02]
  3. ↑ Bożena Łojek: Pośmiertne awansowanie żołnierzy i funkcjonariuszy Rzeczypospolitej Polskiej zamordowanych w 1940 r. w ZSRR w wyniku zbrodni katyńskiej, [w:] Zeszyty Katyńskie (nr 23), Warszawa 2008, s. 204–230. ISBN 978-83-917780-5-0.
  4. ↑ LISTA OSÓB ZAMORDOWANYCH W KATYNIU, CHARKOWIE, TWERZE I MIEDNOJE MIANOWANYCH POŚMIERTNIE NA KOLEJNE STOPNIE. katedrapolowa.pl. s. 126. [dostęp 2015-12-09]. (pol.).
  5. ↑ Bargieł Romuald katyn-pamietam.pl [dostęp 2012-04-02]
  6. ↑ M.P. z 1931 r. nr 260, poz. 352 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  7. ↑ M.P. z 1932 r. nr 259, poz. 298 „za zasługi w służbie bezpieczeństwa publicznego”.

Bibliografia
Kembali kehalaman sebelumnya