Ryszard jest synem księcia Gloucester, Henryka Windsora i Alicji, córki 7. księcia Buccleuch. Miał starszego brata, Wilhelma, dziedzica wszystkich ojcowskich tytułów, który jednak zginął bezpotomnie w katastrofie lotniczej w 1972. Dziedzicem ojca został wtedy Ryszard.
Po powrocie do Wielkiej Brytanii, książę kształcił się w prestiżowym Eton College oraz Magdalene College na Uniwersytecie Cambridge (w latach 1963–1966), gdzie ukończył architekturę. W czerwcu 1966 obronił stopień bakałarza sztuk, a po rocznej praktyce i dalszych studiach stopień magistra architektury w czerwcu 1969. Po studiach podjął pracę w londyńskim przedsiębiorstwie architektonicznym. Po tragicznej śmierci swojego brata w 1972, Ryszard, jako dziedzic tytułu księcia Gloucester, przejął obowiązki chorego na porfirię ojca. Zrezygnował z pracy jako architekt i zajął się wypełnianiem obowiązków reprezentacyjnych przypisanych rodzinie królewskiej.
8 czerwca 1972 poślubił DunkęBirgitte van Deurs (ur. 20 czerwca 1946), córkę prawnika Asgera Prebena Wissinga Henriksena i Vivian van Deurs. Małżeństwo, chociaż zgodnie z tradycją nie mogło się obyć bez zgody królowej, nie wzbudziło większego zainteresowania publicznego, mimo popularności, jaką cieszy się w Wielkiej Brytanii rodzina królewska. Ryszard i Birgitte doczekali się razem syna i dwóch córek:
Tytuł księcia Gloucester odziedziczył po śmierci ojca w 1974. Odziedziczył również przynależne książętom Gloucester tytuły hrabiego Ulsteru i barona Culloden. Mimo iż książę nigdy nie służył w wojsku, część jego obowiązków jako członka rodziny królewskiej wiąże się z funkcjami w armii – książę Gloucester był m.in. honorowym dowódcą Królewskiego Pułku Gloucestershire (1975–1994), Korpusu Medycznego Armii Królewskiej (od 2003), zastępcą dowódcy Królewskiego Korpusu Logistycznego (od 1993). Ma tytuł radcy stanu i reprezentuje królową na niektórych uroczystościach, m.in. na koronacji króla NepaluBirendry (1970), 70. urodzinach króla NorwegiiOlafa V (1973), ceremoniach nadania niepodległości Seszeli, Wysp Salomona, St. Vincent i Grenadyn oraz Vanuatu. Wśród licznych podróży zagranicznych odwiedził także Polskę.
Jest kawalerem wielu odznaczeń brytyjskich i zagranicznych, m.in. Krzyża Wielkiego Królewskiego Orderu Wiktoriańskiego (1967), Orderu Podwiązki (1997), Krzyża Wielkiego norweskiego Orderu Św. Olafa (1973), Krzyża Wielkiego szwedzkiegoOrderu Gwiazdy Polarnej (1974). Od czerwca 1974 jest także wielkim przeorem brytyjskiego zakonu joannitów. Pełni wiele funkcji honorowych przy instytucjach i organizacjach, jest m.in. członkiem Królewskiego Instytutu Architektów Brytyjskich (od 1972 r.), prezydentem Rady Artystów Architektów, radcą przy Komisji Dziedzictwa Historycznego Anglii, przewodniczącym Towarzystwa Brytyjsko-Nepalskiego, przewodniczącym Towarzystwa Antykwariuszy Londyńskich i inne.
Księstwo Gloucester obecnie mieszkają głównie w swojej londyńskiej rezydencji Kensington Palace.
Opublikował trzy albumy zdjęć: On Public View (1970, z widokami pomników londyńskich), The Face of London (1973) i Oxford and Cambridge (1980).
