Ryszard z Wallingford (ur. ok. 1291, zm. 1336[1]) – angielski benedyktyn, matematyk i astronom.
Życiorys
Pochodził z hrabstwa Berkshire[2], był synem kowala. Osierocony w wieku 10 lat, został przygarnięty przez Williama de Kirkeby, przeora klasztoru w Wallingford. Odbył sześcioletnie studia w zakresie sztuk wyzwolonych na Uniwersytecie Oksfordzkim, po czym przywdział habit mnisi. W 1317 roku otrzymał święcenia kapłańskie[3]. Wstąpił do klasztoru benedyktyńskiego w St Albans, za zgodą przełożonych kontynuując studia filozoficzne i teologiczne w Oksfordzie, gdzie uzyskał również prawo do nauczania[3]. W 1326 roku został wybrany opatem St Albans[2][3]. Podczas wizyty na dworze papieskim w Awinionie zaraził się trądem, który był bezpośrednią przyczyną jego śmierci[4].
Był autorem licznych prac, m.in. Quadripatritum o astronomii sferycznej i Exafrenon o meteorologii[4]. W obliczeniach astronomicznych jako jeden z pierwszych na szeroką skalę stosował równania trygonometryczne[1][3]. Samodzielnie konstruował przyrządy astronomiczne, m.in. rectangulus – rodzaj sfery armilarnej i albion – ekwatorium do określania pozycji planet, paralaksy oraz zaćmień Słońca i Księżyca[4]. Wykonany przez niego dla opactwa w St Albans zegar mechaniczny został zniszczony w czasie reformacji[2][3].
Przypisy
- ↑ a b Biographical Encyclopedia of Scientists. edited by John Daintith. London: CRC Press, 2009, s. 640. ISBN 978-1-4200-7271-6.
- ↑ a b c Ravi P. Agarwal, Syamal K. Sen: Creators of Mathematical and Computational Sciences. New York: Springer, 2014, s. 124. ISBN 978-3-319-10869-8.
- ↑ a b c d e Biographical Encyclopedia of Astronomers. T. 2. New York: Springer, 2007, s. 969-970. ISBN 978-0-387-31022-0.
- ↑ a b c John North: Historia astronomii i kosmologii. Katowice: Wydawnictwo „Książnica”, 1997, s. 169-170. ISBN 83-7132-233-X.
