Sławomir Idziak urodził się 25 stycznia 1945 w Katowicach. Jego rodzice, Leonard i Halina z domu Holas, byli znanymi katowickimi fotografami. Posiadali zakład fotograficzny przy ul. Staromiejskiej 7, odziedziczony po jego dziadku – fotografie Józefie Holasie. Podczas II wojny światowej rodzice pracowali dla polskiego podziemia. Po wojnie ojciec za współpracę z AK został skazany na 12 lat pozbawienia wolności, zwolnienie uzyskał po 4 latach[1].
W 2002 był nominowany do Nagrody Akademii Filmowej za zdjęcia do filmu Helikopter w ogniu. Nagradzany m.in. na festiwalu Camerimage – w 2004 otrzymał nagrodę specjalną za wybitne osiągnięcia w sztuce operatorskiej, a w 2013 nagrodę za całokształt twórczości. W 2002 wyróżniony nagrodą specjalną na ceremonii rozdania „Orłów”. Nagradzany również na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych – w 1974 i 1976 za najlepsze zdjęcia (odpowiednio za Tak bardzo zmęczeni i Partitę na instrument drewniany), w 1992 nagrodą prezesa Komitetu ds. Radia i Telewizji za film Enak.
