W połowie maja szybowiec został przetransportowany na miejsce konkursu, otrzymał numer konkursowy 6. Jego pilotem był kapitan Stanisław Jakubowski, pilot 1. pułku lotniczego, który wykonał 9 lotów o łącznym czasie 3 minut i 44 sekund. W pierwszym locie szybowiec pokonał dystans 170 m w ciągu 27 sekund oraz osiągnął wysokość ośmiu metrów ponad punkt startu. W drugim szybowiec utrzymał się w powietrzu przez 28 sekund[2]. Podczas trzeciego lotu szybowiec utrzymał się w powietrzu przez 31 sekund[3]. Podczas ostatniego lotu w dniu 6 czerwca 1925 roku szybowiec został uszkodzony[4]. W czasie uroczystego zakończenia konkursu pilot otrzymał V nagrodę w kategorii czas lotu w postaci nagród rzeczowych o wartości 250 zł. Konstruktor został uhonorowany dyplomem uznania[5][6].
Po zakończeniu konkursu przetransportowano szybowiec z powrotem do Warszawy, gdyż planowano jego użycie w konkursie szybowców w 1926 roku. Ten konkurs się nie odbył, a nieużywany szybowiec został skasowany[1].
Powierzchnie płócienne w naturalnym kolorze cellonu. Elementy drewniane pokryte lakierem bezbarwnym. Na boku kadłuba była namalowana sylwetka czarnego kota, na tyle kadłuba i na spodzie płata umieszczono nazwę szybowca – „S.L.2”[1].
Andrzej Glass: Polskie konstrukcje lotnicze 1893-1939. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1976. OCLC830596725.
Robert Kulczyński: II Wszechpolski Konkurs Szybowcowy Oksywie koło Gdyni (17 maja–14 czerwca 1925 roku). W: Bohaterowie drugiego planu: materiały zebrane i przygotowane z okazji konferencji popularnonaukowej poświęconej przeszłości lotnictwa z cyklu „Historia Skrzydłami Malowana” pod patronatem Prezydenta Koszalina, Koszalin, 8-9 czerwca 2018 r. Warszawa: Fundacja Historyczna Lotnictwa Polskiego, 2018. ISBN 978-83-64424-48-9. OCLC1101917462.
