Share to: share facebook share twitter share wa share telegram print page

SM Tb 75 T

SM Tb 75 T
Ilustracja
Klasa

torpedowiec

Typ

Tb 74 T

Historia
Stocznia

STT(inne języki), Triest

Wodowanie

20 listopada 1913

 K.u.K. Kriegsmarine
Nazwa

SM Tb 75 T

Wejście do służby

1915

Wycofanie ze służby

1918

 Królewska Marynarka Rumuńska
Nazwa

Vartejul

Wejście do służby

1920

Wycofanie ze służby

1932

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

projektowa 262 t
pełna: 320 t[1]

Długość

57,8 m

Szerokość

5,8 m

Zanurzenie

1,5 m

Napęd
2 kotły parowe Yarrow
2 turbiny parowe Parsonsa
5000 KM, 2 śruby
Prędkość

28 węzłów

Zasięg

980 Mm przy 16 w.[1]

Uzbrojenie
2 działa 66 mm L/30 (2×I)
1 km 8 mm
4 wyrzutnie torped 450 mm (2×II) (stan początkowy)
Załoga

41

SM Tb 75 Taustro-węgierski torpedowiec z okresu I wojny światowej typu Tb 74 T. Po wojnie służył do 1932 roku w Rumunii pod nazwą Vartejul.

Służba

SM Tb (Torpedowiec Jego Cesarskiej Mości) 75T wodowano 20 listopada 1913 roku jako drugi okręt swojego typu[2]. Wszedł następnie do służby w marynarce Austro-Węgier, w której służył bojowo podczas I wojny światowej. 21 maja 1917 roku nazwę skrócono do SM Tb 75[3].

Okręt przetrwał wojnę, po czym w ramach podziału floty Austro-Węgier w 1920 roku przekazano go Rumunii (wraz z bliźniaczymi: Tb 74T, 80T i 81T oraz trzema okrętami zbliżonego typu Tb 82F)[1]. Po wcieleniu do rumuńskiej floty otrzymał nazwę „Vartejul”[4]. Został wycofany ze służby w 1932 roku[4].

Opis

 Osobny artykuł: Torpedowce typu Tb 74 T.

Tb 75 T wyposażony był w dwa kotły parowe typu Yarrow, które współpracowały z dwoma turbinami parowymi systemu Parsonsa(inne języki). Okręt uzbrojony był początkowo w dwie armaty kalibru 66 mm L/30, pojedynczy karabin maszynowy Schwarzlose oraz dwie podwójne wyrzutnie torped kalibru 450 mm. Od 1917 roku rufową armatę 66 mm mocowano na okrętach tego typu na podstawie umożliwiającej prowadzenie ognia do celów powietrznych[3].

Przypisy

  1. a b c S. Patjanin, M. Barabanow, Korabli..., s. 21–22.
  2. R. Gardiner, R. Gray, Conway’s... 1906–1921, s. 339.
  3. a b S.A. Bałakin: WMS Italii i Awstro-Wiengrii 1914-1918 gg., Morskaja Kollekcja nr 4/1997.
  4. a b S. Patjanin, M. Barabanow, Korabli..., s. 21 oraz Roger Chesneau (red.): Conway’s All the World’s Fighting Ships 1922–1946, Londyn 1992, ISBN 0-85177-146-7, s. 360.

Bibliografia

  • Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All The World’s Fighting Ships 1906–1921. Annapolis, Md.: Naval Institute Press, 1985. ISBN 978-0-87021-907-8.
  • (ros.) S.W. Patjanin, M.S. Barabanow: Korabli Wtoroj mirowoj wojny. WMS Bałkanskich gosudarstw i stran Wostocznogo Sriediziemnomoria, Morskaja Kampania 3/2007, Moskwa.
Kembali kehalaman sebelumnya