U-13
|
| Typ
|
U-13
|
| Historia
|
| Stocznia
|
Kaiserliche Werft, Gdańsk
|
| Początek budowy
|
luty 1909
|
| Wodowanie
|
16 grudnia 1910
|
 Kaiserliche Marine
|
| Wejście do służby
|
25 kwietnia 1912
|
| Wycofanie ze służby
|
12 sierpnia 1914
|
| Los okrętu
|
zatopiony na minie
|
| Dane taktyczno-techniczne
|
| Wyporność
|
nawodna – 516 ton
podwodna – 644 ton
|
| Długość
|
57,88 m
|
| Szerokość
|
6,0 m
|
| Zanurzenie
|
3,44 m
|
| Zanurzenie maksymalne
|
50 m
|
| Napęd
|
| 4 silniki spalinowe (2x350 KM) i (2x250 KM), 2 silniki elektryczne (2x580 KM)
|
Prędkość
• na powierzchni
• w zanurzeniu
|
14,8 węzłów
10,7 węzła
|
| Zasięg
|
powierzchnia: 4000 Mm / 9 węzłów
zanurzenie: 90 Mm / 5 węzłów
|
| Uzbrojenie
|
| 6 torped, działo 50 mm
|
| Wyrzutnie torpedowe
|
2 x 450 mm (dziób-rufa)
|
| Załoga
|
29
|
SM U-13 – niemiecki okręt podwodny typu U-13 zbudowany w Kaiserliche Werft, Gdańsk w latach 1909-1912. Wodowany 16 grudnia 1910 roku, wszedł do służby w Cesarskiej Marynarce Wojennej 25 kwietnia 1912 roku, a jego dowódcą został kapitan Hans Artur Graf von Schweinitz und Krain[1]. U-13 w czasie jednego patrolu nie zatopił żadnego statku nieprzyjaciela. 1 sierpnia 1914 roku został przydzielony do II Flotylli.
W czasie pierwszego bojowego patrolu w okolicach wyspy Heligoland wpadł na minę. Zginęli wszyscy członkowie załogi.
Przypisy
Bibliografia
- Eberhard Moller, Werner Brack: The Encyclopedia of U-Boats From 1904 to the Present. Londyn: Greenhill Books Lionel Leventhal Ltd., 2004, s. 21. ISBN 1-85367-623-3. (ang.).
- Robert Gardiner (red.): Conway's All the World Fighting Ships 1906-1921. Londyn: Conway Maritime Press Ltd., 1985, s. 175. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
- Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara, California: ABC-CLIO, marzec 2007, s. 94. ISBN 1-85367-623-3.
Linki zewnętrzne
