STS-41-D
|
| Dane misji
|
| Indeks COSPAR
|
1984-093A
|
| Zaangażowani
|
 NASA
|
| Oznaczenie kodowe
|
STS-41-D
|
| Pojazd
|
| Wahadłowiec
|
Discovery
|
| Załoga
|
Od lewej: L-R: Walker, Resnik, L-R: Mullane, Hawley, Hartsfield, CoatsMike
|
| Dowódca
|
Henry Hartsfield, Jr
|
| Start
|
| Miejsce startu
|
Stany Zjednoczone, KSC, LC39-A
|
| Początek misji
|
30 sierpnia 1984 12:41:50 UTC
|
| Orbita okołoziemska
|
| Apogeum
|
354 km
|
| Perygeum
|
346 km
|
| Okres orbitalny
|
90,6 min
|
| Inklinacja orbity
|
28,5°
|
| Lądowanie
|
| Miejsce lądowania
|
Edwards AFB
|
| Lądowanie
|
5 września 1984, 13:37:54 UTC
|
| Czas trwania misji
|
6 dni, 56 min, 04 sek
|
| Przebyta odległość
|
4 007 000 km
|
| Liczba okrążeń Ziemi
|
97
|
| Program lotów wahadłowców
|
|
|
STS-41-D (ang. Space Transportation System) – pierwsza misja wahadłowca kosmicznego Discovery i dwunasta programu lotów wahadłowców[1].
- * (liczba w nawiasie oznacza liczbę lotów odbytych przez każdego z astronautów)
Parametry misji
Po trzech próbach startu, przerwanych wskutek usterek, pomyślny start Discovery nastąpił 30 sierpnia 1984. Była to pierwsza misja trzeciego po Columbii i Challengerze wahadłowca. Na orbitę zabrano 24 tony ładunku. Oprócz przetestowania nowej konstrukcji wahadłowiec wyniósł na orbitę także trzy satelity:
Podczas misji przeprowadzono także eksperyment z prototypem dużego żagla słonecznego (OAST 1), który po rozłożeniu miał szerokość cztery metry i długość 31 metrów. Na pokładzie przeprowadzono także eksperymenty z wykorzystaniem żywych komórek i kryształów. Astronauta Walker zajmował się produkcją lekarstw w warunkach mikrograwitacji. Cała misja była filmowana za pomocą kamery IMAX, a z nakręconego materiału powstał film fabularny.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b Tomáš Přibyl: Dzień, w którym nie wróciła COLUMBIA. Bielsko-Biała: Wydawnictwo >DEBIT<, 2003, s. 158. ISBN 83-7167-224-1.
- ↑ Władysław Geisler. Notatki z zagranicy. „Astronautyka”. 1 (137), s. 8-9, 1985. ISSN 0004-623x. (pol.).
Linki zewnętrzne
