Strażnica Wojsk Ochrony Pogranicza Dołhobrody – zlikwidowany podstawowy pododdział Wojsk Ochrony Pogranicza pełniący służbę graniczną na granicy polsko-radzieckiej.
Strażnica została sformowana w 1945 w strukturze 31 komendy odcinka we Włodawie jako 142 strażnica WOP (Długobrody)[1] o stanie 56 żołnierzy. Kierownictwo strażnicy stanowili: komendant strażnicy, zastępca komendanta do spraw polityczno-wychowawczych i zastępca do spraw zwiadu. Strażnica składała się z dwóch drużyn strzeleckich, drużyny fizylierów, drużyny łączności i gospodarczej. Etat przewidywał także instruktora do tresury psów służbowych oraz instruktora sanitarnego[2].
17 listopada 1945 obsada 31 komendy odcinka, w tym 142 strażnica, wyjechała z Lublina do Włodawy. We Włodawie poszczególne strażnice przygotowywały się do objęcia ochroną wyznaczonego odcinka granicy państwowej[3]. W 1946 w 31 komendzie odcinka zaszły zmiany dyslokacyjne i 25 stycznia 1946 na wyznaczony odcinek granicy państwowej wyszły pierwsze patrole ze 142 strażnicy Dołhobrody[4].
W związku z reorganizacją oddziałów WOP, 24 kwietnia 1948 142 strażnica OP Dołhobrody (w skali kraju) została włączona w struktury 23 batalionu OP we Włodawie, a 1 stycznia 1951 232 batalionu WOP we Włodawie[5][6].
W 1952 była jako 142 strażnica WOP Dołhobrody (w skali kraju), w strukturach 232 batalionu WOP we Włodawie[5]
Od 15 marca 1954 wprowadzono nową numerację strażnic[a], a strażnica WOP Dołhobrody III kategorii otrzymała nr 137 w skali kraju[8] i była w strukturach 232 batalionu WOP we Włodawie[9].
Reorganizacja, jaką przechodziły Wojska Ochrony Pogranicza w czerwcu 1956, doprowadziły do likwidacji 23 Brygady i podległych jej pododdziałów[10].
Strażnice sąsiednie
Dowódcy strażnicy
- ppor. Józef Wołyniec (1945[11]–był w 1946)[12]
- Wojciech Materka[13] (04.1955–05.1956)[14].
Zobacz też
Uwagi
- ↑ Rozkaz dowódcy Wojsk Ochrony Pogranicza nr 04 z 22 lutego1954[7].
Przypisy
- ↑ Wykazy dyslokacyjne 1946 ↓, k. 119–123.
- ↑ Dominiczak 1985 ↓, s. 46.
- ↑ Historia ChOWOP ↓, s. 120.
- ↑ Historia ChOWOP ↓, s. 23.
- ↑ a b Jackiewicz 1998 ↓, s. 103.
- ↑ Prochwicz 2011 ↓, s. 194.
- ↑ Prochwicz 2011 ↓, s. 207.
- ↑ Dyslokacja jednostek WOP 1954 ↓, k.16.
- ↑ Jackiewicz 1998 ↓, s. 103–104.
- ↑ Nadbużańska Brygada WOP. [w:] Muzeum Polskich Formacji Granicznych im. Władysława Raginisa [on-line]. muzeumsg.strazgraniczna.pl. [dostęp 2021-11-18]. (pol.).
- ↑ Dubaj 2013 ↓, s. 330.
- ↑ Historia ChOWOP ↓, s. 73–76.
- ↑ Jerzy Jankowski: Ostatnie pożegnanie śp. ppłk. WOP Wojciecha Materki. emeryci-sg.org.pl, 2020-12-07. [dostęp 2020-12-08]. (pol.).
- ↑ Jan Woś. W hołdzie żołnierzom Wojsk Ochrony Pogranicza i funkcjonariuszom Straży Granicznej. „Biuletyn nr 5 (2012)”. Problemy Ochrony Granic, s. 198–199, 2012. Koszalin: Centralny Ośrodek Straży Granicznej. ISSN 1429-2505.
Bibliografia
- Henryk Dominiczak: Zarys historii Wojsk Ochrony Pogranicza 1945–1985. Warszawa: Wojskowa Drukarnia w Łodzi, 1985.
- Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL. W: Stanisław Dubaj: Patroni Nadbużańskiego Oddziału Straży Granicznej i Podległych Placówcek SG – Tom VIII−IX, zeszyt 1 – 2012–2013. Lublin: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II, 2013, s. 316–343. (pol.).
- Zenon Jackiewicz: Wojska Ochrony Pogranicza: (1945–1991): krótki informator historyczny. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej, 1998. ISBN 83-909304-3-9.
- Jerzy Prochwicz: Wojska Ochrony Pogranicza 1945–1965. Piotrków Trybunalski: Naukowe Wydawnictwo Piotrkowskie, 2011. ISBN 978-83-7726-027-2.
- Archiwum Straży Granicznej, zespół archiwalny DWOP, sygn. 1842/11, Historia Chełmskiego Oddziału Wojsk Ochrony Pogranicza 1945–1955. Chełm 1956
- Archiwum SGr., DWOP, sygn. 217/143, Wykazy dyslokacyjne Wojsk Ochrony Pogranicza 1946. Wykaz strażnic i miejsc ich rozlokowania adresowany do Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego i Ministerstwa Spraw Zagranicznych z 4 maja 1946.
- Archiwum SG, zespół archiwalny DWOP, sygn. 1284/200, Struktury organizacyjno-dyslokacyjne. Dyslokacja jednostek Wojsk Ochrony Pogranicza z 8 kwietnia 1954.
- ASGran., DWOP sygn. 2825/1. Rejestr główny jednostek WOP.
