Ten artykuł dotyczy terminu ogólnego. Zobacz też: Strefa ciszy – film.
Zakaz ruchu statków o napędzie mechanicznym
Strefa ciszy – w Polsce: obszar obejmujący zbiornik wodny oraz jego brzegi, a także lasy, na których nie wolno wytwarzać hałasu powyżej 45 dB.
Strefy ciszy wyznaczane były rozporządzeniamiwojewodów, po zmianach administracyjnych od 01.01.1999 r. kompetencje w tej sprawie należą do rad powiatów.
Kategorie stref
Akweny objęte strefami ciszy dzielą się na 2 kategorie:
zakaz hałasowania obowiązuje na terenie akwenu i dodatkowo 500 metrów pasa wokół linii brzegowej.
Na obszarze stref ciszy nie wolno:
Emitować hałasu powyżej 45 dB – zakaz obejmuje głównie jednostki wodne napędzane silnikami spalinowymi (np. motorówki), ale także samochody, zbyt głośno grające urządzenia nagłaśniające (magnetofony, radia).
Za nieprzestrzeganie rozporządzenia grozi mandat wysokości 500 zł (wyłączone są: policja, straż pożarna, straż ochrony przyrody),
Strefy ciszy wyznaczane są uchwałą rady powiatu. Projekt takiej uchwały podlega uzgodnieniu z organem wykonawczym zainteresowanej gminy (burmistrzem, wójtem) w terminie 30 dni. Brak odpowiedzi organu wykonawczego po tym terminie oznacza domniemanie zgody na utworzenie takiej strefy. Wyznaczenie tych obszarów jest wiążące dla planów zagospodarowania przestrzennego. Gminy nie mogą przeznaczyć takich stref pod zabudowę mogąca skutkować zwiększeniem hałasu. Na terenach rekreacyjnych rada powiatu może ograniczyć bądź zakazać używania jednostek pływających po powierzchniach zbiorników wodnych z wyjątkiem wód żeglownych, gdzie kompetencje w tym zakresie należą do ministra właściwego do spraw środowiska. Obecnie – od 2012 roku[1] – brak jest znaku wskazującego na objęcie danego obszaru ww. zakazem[2].
↑Przed tą datą omawianą materię regulowało rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 6 maja 1997 r. w sprawie określenia warunków bezpieczeństwa osób przebywających w górach, pływających, kąpiących się i uprawiających sporty wodne (Dz.U. z 1997 r. nr 57, poz. 358). Przed nim zaś było to: zarządzenie Przewodniczącego Głównego Komitetu Kultury Fizycznej i Sportu z dnia 29 czerwca 1985 r. w sprawie warunków bezpieczeństwa osób pływających, kąpiących się i wypoczywających nad wodą oraz warunków i trybu przeprowadzania egzaminu i wydawania kart pływackich (M.P. z 1985 r. nr 29, poz. 200) oraz zarządzenie Przewodniczącego Głównego Komitetu Kultury Fizycznej i Sportu z dnia 17 czerwca 1981 r. w sprawie warunków bezpieczeństwa osób pływających i kąpiących się oraz wypoczywających nad wodą (M.P. z 1981 r. nr 16, poz. 127).
↑Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 6 marca 2012 r. w sprawie sposobu oznakowania i zabezpieczania obszarów wodnych oraz wzorów znaków zakazu, nakazu oraz znaków informacyjnych i flag (Dz.U. z 2022 r. poz. 1979).
