Tadeusz Jerzy Nalepiński (ur. 9 stycznia 1885 w Łodzi, zm. 13 listopada 1918 w Bernie[1]) – polski poeta, nowelista, dramatopisarz i krytyk literacki. Brat malarki Zofii Nalepińskiej-Bojczukowej oraz szwagier ukraińskiego artysty Mychaiła Bojczuka.
Życiorys
Syn Aleksandra Nalepińskiego, inżyniera i dyrektora kolei i Zofii z Rohrów Nalepińskiej. W 1888 rodzice przenieśli się wraz z dziećmi do Petersburga, gdzie jego ojciec wykładał w Instytucie Górniczym[2]. Studiował filozofię na Uniwersytecie Jagiellońskim[2]. Doktoryzował się na Uniwersytecie Karola w Pradze[2], gdzie w 1907 uzyskał doktorat z filozofii[3] na podstawie rozprawy On idzie. Rzecz o Królu-Duchu Rosji[4] (według innego źródła w 1909[5]). W kolejnych latach przebywał w Paryżu, Londynie i na Islandii[2]. Często bywał w Zakopanem, obracając się w tamtejszych kręgach artystycznych skupionych wokół Witkiewicza, Micińskiego i Żeromskiego.
W 1914 wstąpił do Legionów Polskich[2]. W sierpniu 1914 brał udział w marszu strzelców na Kielce[2]. Nie mogąc z powodu gruźlicy pełnić służby frontowej, wyjechał do Włoch, prowadząc działalność informacyjn-polityczną w powiązaniu z tamtejszym biurem prasowym[2]. Od 1916 do 1918 zajmował się publicystyką polityczną w polskim biurze prasowym Naczelnego Komitetu Narodowego w Bernie w Szwajcarii[2].
Opublikował tom poezji Gaśnienie[6] (1905), fragmenty poematów wzorowanych na twórczości Słowackiego: Chrzest. Fantazja polska[7] (1910) i Ave Patria! Opowieść z czasów Wielkiej Wojny powracającej nam byt niepodległy (1914-1916), a także zbiory nowel Śpiewnik rozdarty (1914)[8] i Kazia[9] (1919) oraz fragmenty dramatu Książę niewolny (1911).
Zmarł tuż po odzyskaniu niepodległości przez Polskę, a przed planowanym powrotem do ojczyzny[2].
Brat Zofii i Aleksandra.
Przypisy
- ↑ StanisławS. Zieliński StanisławS., Mały słownik pionierów polskich kolonialnych i morskich : podróżnicy, odkrywcy, zdobywcy, badacze, eksploratorzy, emigranci - pamiętnikarze, działacze i pisarze migracyjni, Warszawa: Inst. Wyd. Ligi Morskiej i Kolonialnej, 1933, s. 320 .
- ↑ a b c d e f g h i Ś. p. Tadeusz Nalepiński. „Tygodnik Illustrowany”. Nr 47, s. 561, 23 listopada 1918.
- ↑ Nalepiński Tadeusz. Encyklopedia WIEM. [dostęp 2014-04-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-29)].
- ↑ TadeuszT. Nalepiński TadeuszT., On idzie! : rzecz o królu-duchu Rosyi [online], polona.pl [dostęp 2019-09-27] .
- ↑ Artur Hutnikiewicz: Młoda Polska. Wyd. IX – 5 dodruk. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012, s. 431, seria: Wielka Historia Literatury Polskiej. ISBN 978-83-01-13850-9.
- ↑ TadeuszT. Nalepiński TadeuszT., Gaśnienie [online], polona.pl [dostęp 2019-09-27] .
- ↑ TadeuszT. Nalepiński TadeuszT., Chrzest : fantazya polska [online], polona.pl [dostęp 2019-09-27] .
- ↑ TadeuszT. Nalepiński TadeuszT., Śpiewnik rozdarty : nowele [online], polona.pl [dostęp 2019-09-27] .
- ↑ TadeuszT. Nalepiński TadeuszT., Kazia : powiastka o niegrzecznej pannie [online], polona.pl [dostęp 2019-09-27] .
Bibliografia
Linki zewnętrzne
