Tatjana Grigorjewna Anodina (ros. Татьяна Григорьевна Анодина; ur. 16 kwietnia 1939 w Leningradzie[1]) – doktor habilitowany nauk technicznych, od 1991[2] przewodnicząca Międzypaństwowego Komitetu Lotniczego (MAK).
Życiorys
Córka pilota wojskowego[3], absolwentka Politechniki Lwowskiej z tytułem inżyniera konstruktora, wieloletni pracownik Ministerstwa Lotnictwa Cywilnego ZSRR[4], gdzie m.in. pełniła funkcję naczelnika Głównego Zarządu Wsparcia Elektroradiotechnicznego i Środków Łączności[5]. Mniejszościowa akcjonariuszka linii lotniczych Transaero, założonych przez jej syna, Aleksandra Pleszakowa (ok. 4 proc. akcji)[2]. Generalnym dyrektorem Transaero, w 2010 drugiej co do wielkości linii lotniczej na terenie Rosji[6], była od 2001 jej synowa Olga Pleszakowa, pierwsza kobieta w Rosji zarządzająca linią lotniczą. Jak podaje Forbes, po upadku firmy Transaero w 2015 roku Anodina wraz z synem i synową opuścili Rosję i osiedlili się we Francji.
Po katastrofie polskiego Tu-154 w Smoleńsku, decyzją premiera Rosji Władimira Putina, Tatjana Anodina została 10 kwietnia 2010 jednym z wiceprzewodniczących specjalnej rosyjskiej komisji rządowej do zbadania przyczyn katastrofy (wraz z pierwszym wicepremierem Rosji Siergiejem Iwanowem oraz ministrem ds. sytuacji nadzwyczajnych gen. Siergiejem Szojgu)[7].
Mężem Tatjany Anodiny był generał Piotr Pleszakow (1922–1987), radziecki minister łączności. W latach 90. XX wieku blisko związana z rosyjskim politykiem Jewgienijem Primakowem[4] (w niektórych źródłach pojawia się informacja, jakoby w 1992 Anodina została jego żoną). Ma syna Aleksandra i wnuczkę[8].
Według jednych źródeł Tatjana Anodina posiada stopień – tytuł generalski, bądź odpowiadający generalskiemu w lotnictwie cywilnym[5]. Według innych tytuł ten wymyślili chcący się przypochlebić Anodinie rosyjscy dziennikarze, co zostało podchwycone przez niektóre polskie media[9] i było wielokrotnie powtarzane przez polskich dziennikarzy i polityków. Niektóre źródła podają, że posiadała 14. kategorię w tabeli rang Ministerstwa Lotnictwa Cywilnego ZSRR, odpowiadającą stopniowi wojskowemu generała broni[5].
Odznaczenia i wyróżnienia
Przypisy
- ↑ Za murem na Wielkiej Ordynce. naszdziennik.pl, 2011-06-18. [dostęp 2011-06-20]. (pol.).
- ↑ a b Igor T. Miecik, MAK: Skorumpowani władcy nieba?, „Newsweek” (edycja polska), 25.07.2010, nr 30, s. 16–22 [1] (pol.).
- ↑ Tatiana Anodina, generał w spódnicy. polskatimes.pl, 2010-05-28. [dostęp 2011-06-20]. (pol.).
- ↑ a b Генерал в юбке. kommersant.ru, 1999-02-06. [dostęp 2010-07-23]. (ros.).
- ↑ a b c Pytajcie Krasnokutskiego o katastrofę iła. naszdziennik.pl, 2011-02-02. [dostęp 2011-02-02]. (pol.).
- ↑ Transaero Airlines opts for IOCC Platform from Lufthansa Systems. transaero.ru, 2010-09-01. [dostęp 2011-03-21]. (ang.).
- ↑ Путин утвердил состав комиссии по расследованию авиакатастрофы под Смоленском. ruvr.ru, 2010-04-10. [dostęp 2010-07-23]. (ros.).
- ↑ Александр Петрович Плешаков. peoples.ru. [dostęp 2011-01-14]. (ros.).
- ↑ Tatiana Anodina – generał w spódnicy, milionerka, szefowa MAK, która znieważyła Polskę. se.pl, 2011-01-15. [dostęp 2011-01-19]. (pol.).
- ↑ О НАГРАЖДЕНИИ ОРДЕНОМ „ЗА ЗАСЛУГИ ПЕРЕД ОТЕЧЕСТВОМ” III СТЕПЕНИ АНОДИНОЙ Т.Г.. zakon.scli.ru. [dostęp 2011-03-20]. (ros.).
- ↑ Указ Президента України № 739/2007. president.gov.ua. [dostęp 2011-04-13]. (ukr.).
- ↑ О НАГРАЖДЕНИИ ГОСУДАРСТВЕННЫМИ НАГРАДАМИ РОССИЙСКОЙ ФЕДЕРАЦИИ. zakon.scli.ru. [dostęp 2011-03-20]. (ros.).
- ↑ 32nd Session of the Assembly Presentation of the Council for 1995, 1996, 1997, and the Supplementary Report for the first six months of 1998 during the 32nd Session of the Assembly (Montreal, Tuesday, 24 September 1998). icao.int. [dostęp 2010-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-12-05)]. (ang.).
- ↑ Katastrofa lotnicza w Rosji. 50 ofiar śmiertelnych. rp.pl, 2013-11-17. [dostęp 2015-11-06].
Linki zewnętrzne
