Thomas Ernst (ur. 17 sierpnia 1960) – szwedzki szachista, arcymistrz od 1991 roku.
Kariera szachowa
Od pierwszych lat 80. do końca 90. należał do ścisłej czołówki szwedzkich szachistów. Trzykrotnie reprezentował swój kraj na szachowych olimpiadach (1984, 1988, 1992) oraz w drużynowych mistrzostwach Europy w roku 1992 w Debreczynie, gdzie Szwedzi zajęli V miejsce[2]. Jest ośmiokrotnym medalistą mistrzostw swojego kraju: złotym (1993)[3], dwukrotnie srebrnym (1985, 1988) oraz pięciokrotnie brązowym (1982, 1983, 1984, 1986, 1996).
Pierwszy sukces na arenie międzynarodowej odniósł w roku 1983, dzieląc w turnieju Rilton Cup III miejsce. W tym samym roku zajął II-III miejsce w kołowym turnieju w Eksjö. W 1985 podzielił II miejsce w otwartym turnieju w Kopenhadze. W 1987 osiągnął duży sukces, zwyciężając w turnieju strefowym (eliminacji mistrzostw świata) w Gausdal, dzięki czemu w tym samym roku wystąpił w Suboticy w turnieju międzystrefowym, zajmując XII miejsce[4]. W 1990 osiągnął kolejny sukces, dzieląc I miejsce (wraz z m.in. Lwem Poługajewskim, Siergiejem Dołmatowem, Rafaelem Waganianem i Yasserem Seirawanem) w silnie obsadzonym openie w Reykjaviku. W następnym roku zajął II miejsce (za Aleksiejem Szyrowem) w Gausdal. W 1992 triumfował w otwartych turniejach w Sztokholmie oraz Malmö. Na przełomie 2000 i 2001 r. podzielił I miejsce (wspólnie z Jurijem Jakowiczem) w turnieju Rilton Cup w Sztokholmie, w 2001 zwyciężył (wraz ze Stellanem Brynellem) w Örebro, w 2002 zajął II miejsce w turnieju Excelsior Cup w Göteborgu, natomiast w 2004 podzielił II miejsce (za Jonnym Hectorem) w Kopenhadze.
Najwyższy ranking w karierze osiągnął 1 lipca 1992 r., z wynikiem 2570 punktów dzielił wówczas 78-88. miejsce na światowej liście FIDE, jednocześnie zajmując 2. miejsce (za Ulfem Anderssonem) wśród szwedzkich szachistów[5].
Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne
