Share to: share facebook share twitter share wa share telegram print page

Trzecia córka

Córki-matki
Дочки-матери
Gatunek

melodramat

Rok produkcji

1974

Data premiery

27 marca 1975

Kraj produkcji

ZSRR

Język

rosyjski

Czas trwania

101 min

Reżyseria

Siergiej Gierasimow

Scenariusz

Aleksandr Wołodin

Główne role

Lubow’ Poliechina,
Tamara Makarowa,
Innokientij Smoktunowski

Muzyka

Swiatosław Czekin

Zdjęcia

Władimir Rapoport

Scenografia

Piotr Paszkiewicz

Produkcja

SF im. Gorkiego

Wytwórnia

SF im. Gorkiego

Trzecia córka lub Córki-matki[a] (org. Дочки-матери) – melodramat produkcji radzieckiej z 1974 roku w reż. Siergieja Gierasimowa.

Opis fabuły

Pewnego dnia w moskiewskim mieszkaniu Jeleny Aleksiejewnej zjawia się dziewczyna imieniem Olga i oświadcza gospodyni, że jest jej córką. Olga przybywa z dalekiego Swierdłowska i jej wizyta jest pełnym zaskoczeniem dla wszystkich domowników, a zwłaszcza dla samej gospodyni. Olga wyjaśnia niczego nie rozumiejącej Jelenie, że jest jej porzuconym tuż po urodzeniu dzieckiem, a na dowód przedstawia list, którego autorką jest kobieta o podobnie brzmiącym co gospodyni imieniu i nazwisku. Wszystko wskazuje na to, że cała sytuacja jest nieporozumieniem. Olga spędza jednak u gościnnych gospodarzy kilka dni. Pobyt tej prostej, lecz szczerej dziewczyny w mieszkaniu inteligentów, jakimi są Jelena – nauczycielka baletu i jej mąż Wadim – wykładowca matematyki w jednym ze stołecznych uniwersytetów, staje się swoistą konfrontacją pewnych postaw życiowych i charakterów ówczesnego społeczeństwa radzieckiego. Olga to prosta i szczera dziewczyna, która mówi to, co myśli, najważniejsze są dla niej praca i nauka, jest daleka od wzorców życia wielkomiejskiej społeczności. Trudno jej odnaleźć się w blichtrze stolicy. Wprawdzie jest w stanie nawiązać dobre relacje i znaleźć zrozumienie u życzliwej Jeleny, jednak nie bardzo rozumie niespełnionego i pełnego kompleksów Wadima, zupełnie daleka jest od dwóch dorastających córek Jeleny, reprezentujących sobą postawę życiową opartą na egoizmie.

Po powrocie do macierzystego Swierdłowska Olga postanawia przed koleżankami i współpracownicami w przedszkolu odgrywać rolę spełnionej córki, która odnalazła swoją matkę. Na lewo i prawo opowiada wszystkim o odnalezionej matce – nauczycielce baletu klasycznego w Moskwie. Jej ostatnie złudzenia rozwiewają się, gdy otrzymuje od Jeleny list, w którym ta informuje ją o miejscu pobytu jej prawdziwej matki oraz jej alkoholowej przypadłości, co udało się jej ustalić dzięki moskiewskim znajomościom. Olga „nie odpuszcza” – w ostatniej scenie filmu wsiada do pociągu jadącego do miasta, w którym przebywa jej matka.

Obsada aktorska

  • Lubow’ Poliechina – Olga
  • Tamara Makarowa – Jelena
  • Innokientij Smoktunowski – Wadim
  • Siergiej Gierasimow – Piotr Worobiow
  • Swietłana Smiechnowa – Ania, córka Jeleny
  • Larisa Udowiczenko – Gala, córka Jeleny
  • Zurab Kipiszydze – Rezo
  • Boris Baczurin – kolega Olgi z zakładów „Uralmasz”
  • Lubow’ Kałużnaja – koleżanka Olgi z pracy w przedszkolu
  • Tatiana Parkina – koleżanka Olgi z pracy w przedszkolu
  • Walientuna Chmara – koleżanka Olgi z pracy w przedszkolu
  • Tatiana Nikitina – koleżanka Olgi

i inni.

Uwagi

  1. W prasie polskiej film był anonsowany pt. Córki-matki (zob. Zygmunt Chrzanowski, Córki-matki, „Film” 9[109], s. 18, Warszawa 1975-03-02), jednak ostatecznie na ekrany kin wszedł pod tytułem Trzecia córka (zob. Przed premierą. Trzecia córka, „Film” 50[150], s. 23, Warszawa 1972-12-14) i pod takim tytułem można go spotkać w polskiej literaturze przedmiotu (zob. Jelena Bauman, Rostisław Jurieniew, Mała encyklopedia kina radzieckiego, Warszawa 1987, s. 90. i in.).

Bibliografia

  • Zygmunt Chrzanowski. Córki-matki. „Film”. 9(109), s. 18, 1975-03-02. Warszawa: RWS „Prasa-Książka-Ruch”. 

Linki zewnętrzne

Kembali kehalaman sebelumnya