U-954
Historia
|
Stocznia
|
Blohm und Voss
|
Położenie stępki
|
10 lutego 1942
|
Wodowanie
|
28 października 1942
|
Kriegsmarine
|
Wejście do służby
|
23 grudnia 1942
|
Zatopiony
|
19 maja 1943
|
Dane taktyczno-techniczne
|
Wyporność
|
na powierzchni 769 t w zanurzeniu 871 t
|
Długość
|
67,1 m
|
Szerokość
|
6,2 m
|
Zanurzenie
|
4,74 m
|
Napęd
|
na powierzchni 2800 KM w zanurzeniu 750 KM
|
Prędkość
|
na powierzchni 17,7 w. w zanurzeniu 7,6 w.
|
Zasięg
|
na powierzchni 8550 Mm (10 w.) w zanurzeniu 80 Mm (4 w.)
|
Uzbrojenie
|
5 wyrzutni torped (zapas 14) lub 39 min TMB lub 26 min TMA, działo 88 mm działko 20 mm
|
Załoga
|
47
|
U-954 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu VII C z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1942 roku.
Historia
Podczas II wojny światowej okręt odbył jeden, 42-dniowy patrol bojowy, nie odnosząc sukcesów.
U-954 został zatopiony 19 maja 1943 roku na południowy wschód od przylądka Farvel (Grenlandia) przez brytyjską fregatę HMS „Jed” i slup HMS „Sennen”[1]. Zginęła cała załoga – 47 oficerów i marynarzy, w tym Peter Dönitz, młodszy syn admirała Karla Dönitza, pełniący funkcję oficera wachtowego.
Przypisy
- ↑ Początkowo zatopienie U-954 przypisywano brytyjskiemu samolotowi ze 120. Dywizjonu RAF, który tego samego dnia atakował w pobliżu niezidentyfikowanego U-Boota. W toku powojennej weryfikacji Admiralicja przyznała ostatecznie zatopienie U-954 jednostkom nawodnym.
Bibliografia
- U-954. www.uboat.net. [dostęp 2008-11-04]. (ang.).