Ursula Konzett
Data i miejsce urodzenia
|
15 listopada 1959 Grabs
|
Klub
|
Skiclub Triesen
|
Debiut w PŚ
|
Sezon 1975/76
|
Pierwsze punkty w PŚ
|
24.03 1977, Sierra Nevada (3. miejsce – gigant)
|
Pierwsze podium w PŚ
|
24.03 1977, Sierra Nevada (3. miejsce – gigant)
|
Dorobek medalowy
|
|
Ursula Konzett (ur. 15 listopada 1959 w Grabs w Szwajcarii) – narciarka alpejska reprezentująca Liechtenstein, brązowa medalistka igrzysk olimpijskich i mistrzostw świata.
Kariera
Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Ursula Konzett pojawiła się w sezonie 1975/1976. Pierwsze punkty w zawodach Pucharu Świata wywalczyła 24 marca 1977 roku w Sierra Nevada, zajmując trzecie miejsce w gigancie. Tym samym nie tylko zdobyła pierwsze pucharowe punkty, ale od razu stanęła na podium, przegrywając jedynie z Lise-Marie Morerod ze Szwajcarii oraz Austriaczką Ingrid Eberle. W kolejnych latach jeszcze sześciokrotnie stawała na podium, odnosząc przy tym dwa zwycięstwa: 22 stycznia 1982 roku w Lenggries oraz 3 marca 1982 roku w Waterville Valley wygrywała slalomy. Zwycięstwo w Waterville Valley było równocześnie ostatnim pucharowym podium w jej karierze. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonie 1981/1982, kiedy zajęła szóste miejsce w klasyfikacji generalnej i trzecie w klasyfikacji giganta.
W 1976 roku wystartowała na igrzyskach olimpijskich w Innsbrucku, gdzie jej najlepszym wynikiem było jedenaste miejsce w slalomie. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Lake Placid wystartowała w gigancie i slalomie, jednak obu konkurencji nie ukończyła. Wzięła także udział w igrzyskach olimpijskich w Sarajewie w 1984 roku, gdzie wywalczyła brązowy medal w slalomie. Po pierwszym przejeździe slalomu Konzett zajmowała drugie miejsce, tracąc do prowadzącej Christelle Guignard z Francji 0,10 sekundy. W drugim przejeździe osiągnęła szósty czas, co dało jej trzeci łączny wynik i miejsce na najniższym stopniu podium. Ostatecznie straciła 1,03 sekundy do Włoszki Paoletty Magoni i 0,12 sekundy do Francuzki Perrine Pelen. Na tych samych igrzyskach wystartowała także w gigancie, ale nie ukończyła rywalizacji. W międzyczasie wywalczyła brązowy medal w gigancie podczas mistrzostw świata w Schladming w 1982 roku. Uległa tam tylko Szwajcarce Erice Hess i Christin Cooper z USA. W marcu 1985 roku zakończyła karierę.
Podczas ceremonii otwarcia igrzysk olimpijskich w Innsbrucku była chorążym reprezentacji Liechtensteinu[1].
Osiągnięcia
Miejsce
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Konkurencja
|
Czas biegu
|
Strata
|
Zwyciężczyni
|
24.
|
8 lutego
|
1976
|
Innsbruck
|
Zjazd
|
1:46,16
|
+5,37
|
Rosi Mittermaier
|
11.
|
11 lutego
|
1976
|
Innsbruck
|
Slalom
|
1:30,54
|
+5,81
|
Rosi Mittermaier
|
18.
|
13 lutego
|
1976
|
Innsbruck
|
Gigant
|
1:29,13
|
+2,46
|
Kathy Kreiner
|
DNF
|
21 lutego
|
1980
|
Lake Placid
|
Gigant
|
2:41,66
|
-
|
Hanni Wenzel
|
DNF
|
23 lutego
|
1980
|
Lake Placid
|
Slalom
|
1:25,09
|
-
|
Hanni Wenzel
|
DNF
|
13 lutego
|
1984
|
Sarajewo
|
Gigant
|
2:20,98
|
-
|
Debbie Armstrong
|
3.
|
13 lutego
|
1984
|
Sarajewo
|
Slalom
|
1:36,47
|
+1,44
|
Paoletta Magoni
|
Miejsce
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Konkurencja
|
Czas biegu
|
Strata
|
Zwyciężczyni
|
25.[2]
|
3 lutego
|
1974
|
Sankt Moritz
|
Gigant
|
1:43,18
|
+7,03
|
Fabienne Serrat
|
33.[3]
|
7 lutego
|
1974
|
Sankt Moritz
|
Zjazd
|
1:50,84
|
+8,61
|
Annemarie Moser-Pröll
|
29.[4]
|
8 lutego
|
1974
|
Sankt Moritz
|
Slalom
|
1:34,63
|
+10,74
|
Hanni Wenzel
|
24.
|
8 lutego
|
1976
|
Innsbruck
|
Zjazd
|
1:46,16
|
+5,37
|
Rosi Mittermaier
|
11.
|
11 lutego
|
1976
|
Innsbruck
|
Slalom
|
1:30,54
|
+5,81
|
Rosi Mittermaier
|
18.
|
13 lutego
|
1976
|
Innsbruck
|
Gigant
|
1:29,13
|
+2,46
|
Kathy Kreiner
|
5.
|
13 lutego
|
1976
|
Innsbruck
|
Kombinacja
|
0,84 pkt
|
+80,29 pkt
|
Rosi Mittermaier
|
DNF1[5]
|
3 lutego
|
1978
|
Garmisch-Partenkirchen
|
Slalom
|
1:24,85
|
-
|
Lea Sölkner
|
7.
|
4 lutego
|
1978
|
Garmisch-Partenkirchen
|
Gigant
|
2:41,15
|
+1,69
|
Maria Epple
|
DNF
|
21 lutego
|
1980
|
Lake Placid
|
Gigant
|
2:41,66
|
-
|
Hanni Wenzel
|
DNF
|
23 lutego
|
1980
|
Lake Placid
|
Slalom
|
1:25,09
|
-
|
Hanni Wenzel
|
3.
|
2 lutego
|
1982
|
Schladming
|
Gigant
|
2:37,17
|
+0,86
|
Erika Hess
|
DNF1[6]
|
6 lutego
|
1982
|
Schladming
|
Slalom
|
1:41,60
|
-
|
Erika Hess
|
9.
|
4 lutego
|
1985
|
Bormio
|
Kombinacja
|
18,72 pkt
|
+66,07 pkt
|
Erika Hess
|
25.[7]
|
6 lutego
|
1985
|
Bormio
|
Gigant
|
2:18,53
|
+5,59
|
Diann Roffe
|
DNF2[8]
|
9 lutego
|
1985
|
Bormio
|
Slalom
|
1:29,58
|
-
|
Perrine Pelen
|
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca na podium
Sierra Nevada – 24 marca 1977 (gigant) – 3. miejsce
Piancavallo – 12 grudnia 1981 (slalom) – 3. miejsce
Saint-Gervais – 21 grudnia 1981 (slalom) – 3. miejsce
Bad Gastein – 20 stycznia 1982 (slalom) – 2. miejsce
Lenggries – 22 stycznia 1982 (slalom) – 1. miejsce
Berchtesgaden – 23 stycznia 1982 (slalom) – 3. miejsce
Waterville Valley – 3 marca 1982 (slalom) – 1. miejsce
Bibliografia
Przypisy
|
|