Valdo Spini (ur. 20 stycznia1946 we Florencji) – włoski polityk, pisarz i publicysta, były parlamentarzysta, minister środowiska.
Życiorys
Ukończył studia z zakresu ekonomii politycznej na Uniwersytecie we Florencji, po czym został pracownikiem na wydziale nauk politycznych tej uczelni. Prowadził również wykłady na amerykańskim Stanford University.
W 1962 wstąpił do Włoskiej Partii Socjalistycznej. W 1979 został po raz pierwszy wybrany do Izby Deputowanych. W niższej izbie włoskiego parlamentu zasiadał do 2008 jako poseł VIII, IX, X, XI, XII, XIII, XIV i XV kadencji[1]. Od 1986 do 1992 z przerwami był podsekretarzem stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych, następnie został powołany na podsekretarza stanu w resorcie spraw zagranicznych. W marcu 1993 objął stanowisko ministra środowiska w rządzie Giuliana Amato, które zajmował do kwietnia tego samego roku[2]. Następnie został ministrem ds. polityki wspólnotowej w gabinecie Carla Azeglia Ciampiego, jednak po kilku dniach objął ponownie resort środowiska (do maja 1994)[3]. Był też radnym Florencji, a pod koniec lat 80. asesorem ds. kultury we władzach miejskich.
Po rozwiązaniu partii socjalistycznej w 1994 założył nowe ugrupowanie pod nazwą Federacja Pracy (Federazione Laburista). W 1998 przyłączył się do Demokratów Lewicy. W 2007 opuścił to ugrupowanie, został działaczem Demokratycznej Lewicy. Jeszcze w tym samym roku znalazł się w komitecie założycielskim Partii Socjalistycznej. W 2008 znalazł się poza parlamentem po 29 latach posłowania. W 2009 kandydował bez powodzenia na burmistrza Florencji, wszedł natomiast do rady miejskiej.
Wybrane publikacje
Lo sviluppo economico della Toscana (1973)
Firenze urbanistica e politica (1975)
I Socialisti e la politica di Piano 1945–1964 (1982)
Il Socialismo delle libertà (1990)
L’esperienza del governo laburista nel dopoguerra (1991)
Viaggio dentro le istituzioni (1992)
Intervista sul buongoverno (1994)
Naia? no grazie (1997)
La Rosa e l’Ulivo (1998)
Alla Convenzione Europea. Diario e documenti da Bruxelles (2003)
Compagni siete riabilitati! Il grano e il loglio dell’esperienza socialista (2006)