Vincent Defrasne

Vincent Defrasne
Data i miejsce urodzenia	9 marca 1977 ; Pontarlier
Klub	EMHM – Pontarlier
Wzrost	174 cm
Debiut w PŚ	8.01 1999, Oberhof; (28. miejsce - sprint)
Pierwsze punkty w PŚ	2.12 1999, Hochfilzen (25. miejsce - b.indywidualny)
Pierwsze podium w PŚ	13.12 2001, Pokljuka; (3. miejsce - b.indywidualny)
Dorobek medalowy
	Reprezentacja Francja
	Igrzyska olimpijskie
	Mistrzostwa świata
	Mistrzostwa Europy
	Puchar Świata (Bieg indywidualny)
Mała kryształowa kula ;	2007/2008
	Strona internetowa

Vincent François Marie Defrasne (ur. 9 marca 1977 w Pontarlier) – francuski biathlonista, trzykrotny medalista olimpijski i sześciokrotny medalista mistrzostw świata.

Kariera

Defrasne uprawiał biatlon od 1994 roku. Trzy lata później wystąpił na mistrzostwach świata juniorów w Forni Avoltri, gdzie zajął 79. miejsce w biegu indywidualnym.

W Pucharze Świata zadebiutował 8 stycznia 1999 roku w Oberhofie, zajmując 28. miejsce w sprincie. Pierwsze punkty (do końca sezonu 1999/2000 punktowało 25 najlepszych zawodników) wywalczył 2 grudnia 1999 roku w Hochfilzen, zajmując 25. miejsce w biegu indywidualnym. Na podium zawodów tego cyklu po raz pierwszy stanął 13 grudnia 2001 roku w Pokljuce, kończąc rywalizację w biegu indywidualnym na trzeciej pozycji. Wyprzedzili go tam jedynie Rosjanin Pawieł Rostowcew oraz Ilmārs Bricis z Łotwy. W kolejnych startach jeszcze osiem razy stawał na podium, odnosząc przy tym trzy zwycięstwa: 7 stycznia 2006 roku w Oberhofie wygrał sprint, 18 lutego 2006 roku w Turynie wygrał bieg pościgowy, a 29 listopada 2007 roku w Kontiolahti był najlepszy w biegu indywidualnym. Ostatnie zwycięstwo było również jego ostatnim pucharowym podium. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 2005/2006, kiedy zajął szóste miejsce w klasyfikacji generalnej. Ponadto w sezonie 2007/2008 wywalczył Małą Kryształową Kulę za zwycięstwo w klasyfikacji biegu indywidualnego.

Pierwsze medale wśród seniorów wywalczył na mistrzostwach Europy w Haute Maurienne w 2001 roku, gdzie zwyciężył w sprincie i biegu pościgowym. Parę dni później wystąpił na mistrzostwach świata w Pokljuce, gdzie wspólnie z Gillesem Marguetem, Julienem Robertem i Raphaëlem Poirée wywalczył złoty medal w sztafecie. Indywidualnie najlepszy wynik osiągnął w biegu pościgowym, który ukończył na siódmej pozycji. Na rozgrywanych trzy lata później mistrzostwach świata w Oberhofie reprezentacja Francji w składzie: Ferréol Cannard, Vincent Defrasne, Julien Robert i Raphaël Poirée wywalczyła brązowy medal w sztafecie. Zdobył też trzy medale w sztafecie mieszanej: brązowy na MŚ w Pokljuce (2006), srebrny na MŚ w Anterselvie (2007) oraz złoty na MŚ w Pjongczangu (2009). Medal z 2009 roku był pierwszym w historii złotym medalem dla Francji w tej konkurencji, Francuzi wystąpili w składzie: Marie-Laure Brunet, Sylvie Becaert, Vincent Defrasne i Simon Fourcade. Jedyny indywidualny medal w zawodach tego cyklu wywalczył na MŚ 2007, zajmując trzecie miejsce w biegu pościgowym. Wyprzedzili go jedynie Ole Einar Bjørndalen z Norwegii i Rosjanin Maksim Czudow. Blisko medalu był też w biegu indywidualnym na mistrzostwach świata w Chanty-Mansyjsku w 2003 roku oraz biegu pościgowym mistrzostwach świata w Oberhofie rok później. Walkę o podium przegrał odpowiednio z Niemcem Ricco Großem o 7,3 sekundy oraz z Bjørndalenem o 2,3 sekundy.

W 2002 roku wystąpił na igrzyskach olimpijskich w Salt Lake City, gdzie razem z Marguetem, Robertem i Poirée zdobył brązowy medal w biegu sztafetowym. Zajął tam też między innymi 18. miejsce w biegu pościgowym. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Turynie osiągnął największy indywidualny sukces w karierze, zwyciężając w biegu pościgowym. Na podium wyprzedził Ole Einara Bjørndalena i Niemca Svena Fischera, zostając jednocześnie pierwszym Francuzem, który został mistrzem olimpijskim w tej konkurencji. Do biegu tego przystąpił z czwartej pozycji, wywalczonej cztery dni wcześniej w sprincie. Do brązowego medalisty w sprincie, Norwega Frode Andresena stracił ponad 20 sekund. Ponadto Francuzi w składzie: Cannard, Defrasne, Robert i Poirée ponownie zajęli trzecie miejsce w sztafecie. Brał też udział w igrzyskach w Vancouver w 2010 roku, gdzie zajął między innymi szóste miejsce w sztafecie i 22. miejsce w biegu pościgowym.

Defrasne jest zawodowym żołnierzem. Zdobył sześć medali na wojskowych narciarskich mistrzostwach świata: złote w patrolu drużynowym (Rovaniemi 2003)^[1] i sprincie drużynowym (Võru 2007)^[2] oraz srebrne w sprincie^[1], sprincie drużynowym^[1], patrolu drużynowym^[1] (Östersund 2004) i sprincie (Võru 2007)^[3].

Był chorążym reprezentacji Francji podczas ceremonii otwarcia Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2010^[4].

Osiągnięcia

Zimowe igrzyska olimpijskie

Rok	Miejscowość	Konkurencje
Rok	Miejscowość	IN	SP	PU	MS	RL	MR	SR
2002	Salt Lake City	37.	21.	18.	nd.	3.	nd.	–
2006	Turyn	34.	4.	1.	11.	3.	nd.	–
2010	Vancouver	26.	53.	22.	–	6.	nd.	–

Mistrzostwa świata

Rok	Miejscowość	Konkurencje
Rok	Miejscowość	IN	SP	PU	MS	RL	MR	SR
1999	Kontiolahti/Oslo	–	57.	51.	–	12.	nd.	–
2000	Oslo/Lahti	54.	25.	32.	–	10.	nd.	–
2001	Pokljuka	48.	10.	7.	12.	1.	nd.	–
2002	Oslo	nd.	nd.	nd.	20.	nd.	nd.	–
2003	Chanty-Mansyjsk	4.	17.	DNF	18.	13.	nd.	–
2004	Oberhof	20.	6.	4.	6.	3.	nd.	–
2005	Hochfilzen	11.	10.	7.	16.	5.	nd.	–
2005	Chanty-Mansyjsk	nd.	nd.	nd.	nd.	nd.	6.	–
2006	Pokljuka	nd.	nd.	nd.	nd.	nd.	3.	–
2007	Anterselva	–	16.	3.	11.	10.	2.	–
2008	Östersund	12.	54.	22.	7.	5.	nd.	–
2009	Pjongczang	21.	41.	40.	–	4.	1.	–

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
1998/1999	-
1999/2000	70.
2000/2001	23.
2001/2002	12.
2002/2003	14.
2003/2004	17.
2004/2005	7.
2005/2006	6.
2006/2007	15.
2007/2008	15.
2008/2009	35.
2009/2010	35.

Miejsca na podium chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Lokata	Pudła	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
1.	13 grudnia	2001	Pokljuka	Bieg indywidualny na 20 km	3.	0+2+0+0	1:00:02,0	+34,3	Pawieł Rostowcew
2.	12 stycznia	2002	Oberhof	Bieg masowy na 15 km	2.	0+0+0+0	42:42,4	+1,1	Raphaël Poirée
3.	27 listopada	2005	Östersund	Bieg pościgowy na 12,5 km	2.	0+0+0+1	34:06,8	+21,6	Ole Einar Bjørndalen
4.	7 stycznia	2006	Oberhof	Sprint na 10 km	1.	0+0	27:03,7	–	–
5.	18 lutego	2006	Turyn	Bieg pościgowy na 12,5 km	1.	0+0+0+2	35:20,2	–	–
6.	20 stycznia	2007	Pokljuka	Bieg pościgowy na 12,5 km	3.	0+1+0+1	34:25,9	+27,6	Christoph Sumann
7.	21 stycznia	2007	Pokljuka	Bieg masowy na 15 km	2.	0+0+0+0	38:24,1	+28,1	Christoph Sumann
8.	4 lutego	2007	Anterselva	Bieg pościgowy na 12,5 km	3.	0+0+1+0	32:21,2	+1:09,9	Ole Einar Bjørndalen
9.	29 listopada	2007	Kontiolahti	Bieg indywidualny na 20 km	1.	0+0+0+0	51:25,2	–	–

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d World Military Ski Championship. Previous CISM results.. cism-milsport.org. [dostęp 2013-03-17]. (ang.).
↑ 49th World Military Skiing Championship. Biathlon Men 10 km Sprint. Official ranking by teams.. cism-milsport.org. [dostęp 2013-03-17]. (ang.).
↑ 49th World Military Skiing Championship. Biathlon Men 10 km Sprint. Official ranking.. cism-milsport.org. [dostęp 2013-03-17]. (ang.).
↑ Sebastian Krystek: Biathloniści chorążymi. biathlon.pl. [dostęp 2009-02-13]. (pol.).

Bibliografia

Profil na stronie IBU. services.biathlonresults.com. [dostęp 2010-11-06]. (ang.).
Vincent Defrasne. skisport365.com. [dostęp 2019-09-29]. (ang.).
Vincent Defrasne Biography and Olympic Results. Olympics at Sports-Reference.com. [dostęp 2019-09-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-01-20)]. (ang.).