Obraz nagrodzono Złotą Palmą na 14. MFF w Cannes, ex aequo z francuskim filmem Tak długa nieobecnośćHenriego Colpiego. Chociaż film zdobył tę nagrodę jako pierwsze dzieło z Hiszpanii, w ojczyźnie został zakazany z przyczyn polityczno-obyczajowych, a za obrazoburczość potępił go również Watykan[1].
Opis fabuły
Film opowiada historię nowicjuszki Viridiany, która przed wstąpieniem do zakonu wyjeżdża do domu swojego wuja. Tam uporać musi się z jego zalotami. Po niedoszłym gwałcie uznaje się za nieczystą, a przez to niezasługującą na życie w zakonie. W zamian postanawia poświęcić swoje życie pomagając ubogim. Zbiera okolicznych żebraków i zatrudnia ich przy zbiorach, a przy okazji naucza ich prawd wiary. Gdy właściciele posiadłości, w tym Viridiana wyjeżdżają, żebracy urządzają sobie ucztę. W pewnym momencie udają scenę z „Ostatniej Wieczerzy” Leonarda da Vinciego. Gdy Viridiana wraca, wychodzi na jaw mroczna strona jej podopiecznych. Wyratowana z opresji musi zrewidować swój obraz świata.
