3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i 246. lokatą w korpusie oficerów piechoty[7]. 10 lipca tego roku został zatwierdzony na stanowisku pełniącego obowiązki dowódcy batalionu sztabowego[8][9]. 31 marca 1924 został mianowany majorem ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1923 i 79. lokatą w korpusie oficerów piechoty[10]. 1 listopada 1924 został przydzielony do Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, w charakterze słuchacza Kursu Normalnego 1924–1926[11][12]. 11 października 1926, po ukończeniu kursu i otrzymaniu dyplomu naukowego oficera Sztabu Generalnego, został przydzielony do Biura Ogólno-Organizacyjnego Ministerstwa Spraw Wojskowych[13].
Włodzimierz Scholze-Srokowski jako absolwent WSWoj (1926)
W 1928 pozostając formalnie z przydziałem do 83 pułku piechoty służył w Dowództwie Okręgu Korpusu Nr I[14]. Z dniem 1 listopada 1930 roku został przeniesiony do 72 pułku piechoty w Radomiu na stanowisko zastępcy dowódcy pułku[15][16][17]. Został awansowany do stopnia podpułkownika piechoty ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1931[18]. 7 czerwca 1934 roku ogłoszono jego przeniesienie do Szkoły Gazowej na stanowisko wykładowcy[19]. W listopadzie 1934 roku został przeniesiony do Dowództwa Okręgu Korpusu Nr X w Przemyślu na stanowisko kierownika Okręgowego Urzędu Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego[20][21].
.png){kind=small}
