|
WWE Bragging Rights
Bragging Rights – zakończony cykl gal profesjonalnego wrestlingu produkowanych w październiku w latach 2009-2010 przez World Wrestling Entertainment i nadawanych na żywo w systemie pay-per-view. Cykl został wprowadzony w 2009 i zastąpił Cyber Sunday w październikowym slocie w kalendarzu gal federacji.
Głównym konceptem cyklu były mecze pomiędzy wrestlerami z brandów Raw i SmackDown. Wśród tych walk był 14-osobowy tag team match pomiędzy zawodnikami dwóch brandów[1]. W 2009 członkowie brandu, z którego wygrali najwięcej walk, otrzymywali jako nagrodę puchar[1]. Rok później zwycięski brand wyłaniało w jedynej walce pomiędzy rosterami – 14-osobowym tag team matchu, gdyż zrezygnowano z innych rywalizacyjnych walk. Brand SmackDown zdobył puchar dwukrotnie[2].
W 2011 cykl został zastąpiony przez powracające WWE Vengeance. W 2012 WWE zdecydowało na posiadanie tylko jednej gali PPV w październiku i zaczęto organizować tylko WWE Hell in a Cell[3][4].
Lista gal
| Gala
|
Lokalizacja
|
Arena
|
Walka wieczoru
|
Drużyny
|
01 !Bragging Rights (2009)
25 października 2009
|
Pittsburgh, Pensylwania
|
Mellon Arena
|
Randy Orton (c) vs. John Cena
60-minutowy Anything Goes Iron Man match o WWE Championship
|
Drużyna Raw: D-Generation X (Triple H i Shawn Michaels) (kapitanowie), Big Show, Cody Rhodes, Jack Swagger, Kofi Kingston i Mark Henry
|
| Drużyna SmackDown: Kane i Chris Jericho (kapitanowie), R-Truth, Matt Hardy, Finlay i The Hart Dynasty (Tyson Kidd i David Hart Smith
|
02 !Bragging Rights (2010)
24 października 2010
|
Minneapolis, Minnesota
|
Target Center
|
Randy Orton (c) vs. Wade Barrett
Singles match o WWE Championship
|
Drużyna Raw: The Miz (kapitan), Ezekiel Jackson, Sheamus, John Morrison, CM Punk, Santino Marella i R-Truth
|
| Drużyna SmackDown: The Big Show (kapitan), Jack Swagger, Kofi Kingston, Tyler Reks, Alberto Del Rio, Rey Mysterio i Edge
|
Wyniki gal
2009
Bragging Rights (2009) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację World Wrestling Entertainment (WWE). Odbyła się 25 października 2009 w Mellon Arena w Pittsburgh w Pensylwanii. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to pierwsza gala w chronologii cyklu Bragging Rights.
Podczas gali odbyło się osiem walk, w tym jedna będąca częścią niedzielnej tygodniówki Sunday Night Heat.
| Nr
|
Wyniki
|
Stypulacje
|
Czas
|
| 1D
|
Christian (c) pokonał Paula Burchilla
|
Singles match o ECW Championship[6]
|
–
|
| 2
|
The Miz (Raw) pokonał Johna Morrisona (SmackDown)
|
Singles match[7]
|
10:54
|
| 3
|
Michelle McCool, Beth Phoenix i Natalya (SmackDown) pokonały Melinę, Kelly Kelly i Gail Kim (Raw)
|
Six-Diva tag team match[8]
|
06:54
|
| 4
|
The Undertaker (c) pokonał CM Punka, Rey'a Mysterio i Batistę
|
Fatal 4-Way match o World Heavyweight Championship[9]
|
09:55
|
| 5
|
Team SmackDown (Chris Jericho, Kane, R-Truth, Matt Hardy, Finlay, Tyson Kidd i David Hart Smith) pokonali Team Raw (Triple H'a, Shawna Michaelsa, Big Showa, Cody'ego Rhodesa, Jacka Swaggera, Kofi'ego Kingstona i Marka Henry'ego)
|
14-osobowy tag team match o Bragging Rights Trophy
|
15:34
|
| 6
|
John Cena pokonał Randy'ego Ortona (c) z wynikiem 6–5
|
60-minutowy Iron Man match o WWE Championship[10]
Jeśli Cena przegra, będzie musiał odejść z brandu Raw.
|
1:00:00
|
| (c) – mistrz/mistrzyni przed walką D – walka była dark matchem (nietransmitowana w TV)
|
- Iron Man match
| Wynik
|
Zdobywca punktu
|
Metoda
|
Czas
|
| 1–0
|
John Cena
|
Orton odklepał po dźwigni STF
|
3:55
|
| 1–1
|
Randy Orton
|
Cena został przypięty po otrzymaniu RKO
|
9:00
|
| 2–2
|
John Cena i Randy Orton
|
Podwójne przypięcie
|
17:00
|
| 3–2
|
John Cena
|
Orton został przypięty po otrzymaniu Attitude Adjustment z górnej liny
|
19:40
|
| 3–3
|
Randy Orton
|
Cena został przypięty po otrzymaniu Dream Street od Teda DiBiasego
|
20:55
|
| 3–4
|
Randy Orton
|
Cena został przypięty po byciu rzuconym o siatkę oświetleniową
|
25:35
|
| 4–4
|
John Cena
|
Cena przypiął Ortona za pomocą small package
|
33:00
|
| 4–5
|
Randy Orton
|
Cena został przypięty po otrzymaniu Elevated DDT z krawędzi ringu o podłogę
|
35:20
|
| 5–5
|
John Cena
|
Orton został przypięty po otrzymaniu Attitude Adjustment na stół komentatorski
|
51:00
|
| 6–5
|
John Cena
|
Orton odklepał po założeniu na nim dźwigni STF
|
59:54
|
2010
Bragging Rights (2010) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację World Wrestling Entertainment (WWE). Odbyła się 24 października 2010 w Target Center w Minneapolis w stanie Minnesota. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to druga i ostatnia gala w chronologii cyklu Bragging Rights.
Podczas gali odbyło się osiem walk, w tym jedna będąca częścią niedzielnej tygodniówki Sunday Night Heat.
| Nr
|
Wyniki
|
Stypulacje
|
Czas
|
| 1D
|
Montel Vontavious Porter pokonał Chavo Guerrero
|
Singles match[11]
|
–
|
| 2
|
Daniel Bryan pokonał Dolpha Zigglera (z Vickie Guerrero) poprzez submission
|
Singles match[12]
|
16:14
|
| 3
|
The Nexus (David Otunga i John Cena) pokonali Cody'ego Rhodesa i Drewa McIntyre'a (c) poprzez submission
|
Tag team match o WWE Tag Team Championship[13]
|
06:29
|
| 4
|
Ted DiBiase (z Maryse) pokonał Goldusta (z Aksaną)
|
Singles match[14]
|
07:29
|
| 5
|
Layla (c) (z Michelle McCool) pokonała Natalyę
|
Singles match o WWE Divas Championship[15]
|
05:23
|
| 6
|
Kane (c) (z Paulem Bearerem) pokonał The Undertakera
|
Buried Alive match o World Heavyweight Championship[16]
|
16:59
|
| 7
|
Team SmackDown (Big Show, Rey Mysterio, Jack Swagger, Alberto Del Rio, Edge, Tyler Reks i Kofi Kingston) (z Hornswogglem) pokonał Team Raw (The Miza, R-Trutha, John Morrison, Santino Marellę, Sheamusa, CM Punka i Ezekiela Jacksona) (z Alexem Riley'em)
|
14-osobowy elimination tag team match[17]
|
27:40
|
| 8
|
Wade Barrett (z Johnem Ceną) pokonał Randy'ego Ortona (c) przez dyskwalifikację
|
Singles match o WWE Championship[18]
Jeśli Barret przegra, Cena zostanie zwolniony.
|
14:34
|
| (c) – mistrz/mistrzyni przed walką D – walka była dark matchem (nietransmitowana w TV)
|
- 14-man elimination tag team match
| Nr. eliminacji
|
Wrestler
|
Drużyna
|
Wyeliminowany przez
|
Metoda
|
Czas[19]
|
| 1
|
Santino Marella
|
Raw
|
Tylera Reksa
|
Burning Hammer
|
02:38
|
| 2
|
Kofi Kingston
|
SmackDown
|
Sheamusa
|
High Cross
|
06:52
|
| 3
|
Jack Swagger
|
SmackDown
|
Johna Morrisona
|
Starship Pain
|
13:07
|
| 4
|
Tyler Reks
|
SmackDown
|
Sheamusa
|
Brogue Kick
|
14:32
|
| 5
|
Big Show
|
SmackDown
|
–
|
Odliczony poza-ringowo
|
15:29
|
| 6
|
Sheamus
|
Raw
|
–
|
Odliczony poza-ringowo
|
15:29
|
| 7
|
R-Truth
|
Raw
|
Edge'a
|
Spear
|
16:42
|
| 8
|
John Morrison
|
Raw
|
Edge'a
|
Spear
|
17:09
|
| 9
|
Alberto Del Rio
|
SmackDown
|
CM Punka
|
Back Slide
|
18:05
|
| 10
|
CM Punk
|
Raw
|
Rey'a Mysterio
|
619
|
24:07
|
| 11
|
Ezekiel Jackson
|
Raw
|
Rey'a Mysterio
|
619
|
26:16
|
| 12
|
The Miz
|
Raw
|
Edge'a
|
Spear
|
27:40
|
| Zwycięzcy:
|
Team SmackDown (Edge i Rey Mysterio)
|
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b Mitch Passero: Results:SmackDown curses Raw. World Wrestling Entertainment, 2009-10-25. [dostęp 2009-10-25].
- ↑ Mitch Passero: Results:Team blue brags again. WWE, 2010-10-24. [dostęp 2010-10-25].
- ↑ WWE Presents Vengeance. WWE. [dostęp 2011-05-22].
- ↑ Upcoming events listing. WWE. [dostęp 2011-05-22].
- ↑ "Step Up (I'm On It)" by Maylene and the Sons of Disaster is the official theme song for Bragging Rights. World Wrestling Entertainment, 2009-10-09. [dostęp 2009-10-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-10-12)].
- ↑ Adam Martin: Dark match before Bragging Rights PPV. WrestleView, October 26, 2009. [dostęp 2012-05-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (grudnia 13, 2019)].
- ↑ Greg Adkins: Results:Awe Struck by Miz. World Wrestling Entertainment, 2009-10-25. [dostęp 2009-10-15].
- ↑ James Vermillion: Results:Glamazing finish. World Wrestling Entertainment, 2009-10-25. [dostęp 2009-10-25].
- ↑ Michael Burdick: Results:Phenom wins, Animal turns rabid. World Wrestling Entertainment, 2009-10-25. [dostęp 2009-10-25].
- ↑ Craig Tello: Results:Iron will in the Steel City. World Wrestling Entertainment, 2009-10-25. [dostęp 2009-10-25].
- ↑ Adam Martin: Live report from Bragging Rights in Minneapolis. WrestleView, October 24, 2010. [dostęp 2012-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (October 28, 2010)].
- ↑ United States Champion Daniel Bryan def. Intercontinental Champion Dolph Ziggler. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2010-10-24].
- ↑ John Cena & David Otunga def. Drew McIntyre & "Dashing" Cody Rhodes (New WWE Tag Team Champions). World Wrestling Entertainment. [dostęp 2010-10-24].
- ↑ Ted DiBiase ( with Maryse) def. Goldust ( with Aksana). World Wrestling Entertainment. [dostęp 2010-10-24].
- ↑ Self-professed "Co-Divas Champion" Layla def. Natalya. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2010-10-24].
- ↑ World Heavyweight Champion Kane def. The Undertaker (Buried Alive Match). World Wrestling Entertainment. [dostęp 2010-10-24].
- ↑ Team SmackDown def. Team Raw (WWE Bragging Rights Tag Team Elimination Match). World Wrestling Entertainment. [dostęp 2010-10-24].
- ↑ Wade Barrett ( with John Cena) def. WWE Champion Randy Orton by Disqualification. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2010-10-24].
- ↑ James Caldwell: Caldwell's WWE Bragging Rights PPV Results 10/24: Ongoing "virtual time" coverage of live PPV – Orton vs. Barrett, Kane vs. Taker, Raw vs. Smackdown. Pro Wrestling Torch, 2010-10-24. [dostęp 2010-10-26].
Linki zewnętrzne
|
|
