Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1919 brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Ukończył studia filologii romańskiej i filozofii na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie. Uzyskał tytuł naukowy doktora. Był współautorem Polskiego Słownika Biograficznego. Został bibliotekarzem naukowym w Bibliotece Uniwersyteckiej UJK we Lwowie[4]. Był nauczycielem języka łacińskiego i języka francuskiego we lwowskim gimnazjum.
Po zakończeniu II wojny światowej, w toku przymusowych wysiedleń ludności polskiej z Kresów Wschodnich także polscy naukowcy stopniowo opuszczali Lwów. Wśród nich był także Walerian Preisner, który zamieszkał w Toruniu. Wraz z innymi przedwojennymi pracownikami lwowskiego UJK podjął pracę na tamtejszym Uniwersytecie Mikołaja Kopernika[5] jako lektor i wykładowca języka włoskiego. Był współorganizatorem toruńskiej Biblioteki Uniwersyteckiej. Działał na polu organizacji kulturalnych polsko-włoskich. Uzyskał tytuł docenta.