Wilhelm Heinrich Wackenroder

Wilhelm Heinrich Wackenroder
Data i miejsce urodzenia	13 lipca 1773 ; Berlin
Data i miejsce śmierci	13 lutego 1798 ; Berlin
Narodowość	niemiecka
Język	niemiecki
Dziedzina sztuki	literatura
	Multimedia w Wikimedia Commons

Wilhelm Heinrich Wackenroder (ur. 13 lipca 1773 w Berlinie, zm. 13 lutego 1798 tamże) – jeden z prekursorów niemieckiego romantyzmu.

Życiorys

Urodził się i wychował w rodzinie pruskiego urzędnika. Od lat szkolnych do wczesnej śmierci przyjaźnił się z Ludwigiem Tieckiem, z którym wspólnie napisał zbiór esejów o sztuce. Studiował prawo w Getyndze i Erlangen, a po ukończeniu studiów pracował jako asesor sądowy w Berlinie.

Interesował się literaturą i sztuką, co znalazło wyraz w jego pracach – poetyzujących esejach o naturze sztuki i powołaniu artysty. Wszystkie utwory poza pierwszym zostały wydane pośmiertnie.

Poglądy

jest autorem stwierdzenia, że język ojczysty wyznacza granice naszego świata.
jego pogląd na sztukę: sztuka wychodzi ze świątyni, ale zachowuje się, jakby w tejże świątyni nadal była. Powodem tego jest fakt, iż w każdym dziele sztuki Ojciec Wszechrzeczy widzi ślad niebiańskiej iskry. Rozkoszowanie się szlachetnymi dziełami sztuki podobne jest do modlitwy.

Dzieła

Herzensergießungen eines kunstliebenden Klosterbruders (1797) (pol. Serdeczne wyznania miłującego sztukę zakonnika)
Franz Sternbalds Wanderungen (1798) (napisane przez Tiecka ze znacznym wkładem Wackenrodera)
Phantasien über die Kunst, für Freunde der Kunst (1799 (wspólnie z Tieckiem)