Share to: share facebook share twitter share wa share telegram print page

Wołpa (gmina)

Wołpa
gmina wiejska
1921–1939[1]
Ilustracja
Herb
Herb
Państwo

 Polska

Województwo

(1919–1920: okręg wileński)
(1920–1921: okręg nowogródzki)
1921–1939: białostockie

Powiat

grodzieński

Siedziba

Wołpa

Populacja (1921)
• liczba ludności


5115

Szczegółowy podział administracyjny
Liczba miejscowości

30

Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Wołpa”
53°22′12,0000″N 24°21′36,0000″E/53,370000 24,360000

Wołpa – dawna gmina wiejska istniejąca do 1939 roku w woj. białostockim (obecnie na Białorusi). Siedzibą gminy była Wołpa[2].

W okresie międzywojennym gmina Wołpa należała do powiatu grodzieńskiego w woj. białostockim[2]. Według spisu powszechnego z 1921 roku, gminę zamieszkiwało 5115 osób, w tym 3697 (72%) Polaków, 739 (14%) Białorusinów, 675 (13%) Żydów, 3 Rosjan i 1 Litwin[3].

16 października 1933 gminę Wołpa podzielono na 19 gromad: Aleksandrówka, Bobry, Daniłowce, Długopol, Dubowce, Dzieńkowce, Hledniewicze, Kowale, Kulszyce, Łazy, Ogryzki, Plebanowce, Połówki, Rybaki, Starzyna, Tupiczany, Wołpa I (część chrześcijańska), Wołpa II (część żydowska) i Zamościany[4].

Po wojnie obszar gminy Wołpa wszedł w struktury administracyjne Związku Radzieckiego.

Przypisy

  1. Od 1921 jednostka administracyjna utworzonego w 1919 polskiego woj. białostockiego; w czasie II wojny światowej poza administracją polską; po II wojnie światowej poza granicami Polski.
  2. a b Główny Urząd Statystyczny w Warszawie: Województwa centralne i wschodnie Rzeczypospolitej Polskiej - podział na gminy według stanu z dnia 1.IV 1933 roku, Książnica-Atlas, Lwów 1933
  3. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych.. T. 5: Województwo białostockie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 1924, s. 42. [dostęp 2011-04-04].
  4. Białostocki Dziennik Wojewódzki. 1933, nr 11, poz. 51
Kembali kehalaman sebelumnya