Wyścig Pokoju 1948

Wyścig Pokoju 1948
	1949
	1949
Data	1–9 maja 1948
Etapów	5 i 8
Dystans	872 km i 1104 km
Czas zwycięzcy	26h 52'25" (32,448 km/h); i 35h 53'16" (30,762 km/h)
Zgłoszenia	65 + 53 kolarzy
Ukończyło wyścig	52 + 39 kolarzy
	Podium
Pierwsze miejsce	August Prosenik; i Aleksandar Zorić
Drugie miejsce	Roman Siemiński; i Emanuel Krejčí
Trzecie miejsce	Wacław Wójcik; i Józef Kapiak
	Pozostałe klasyfikacje
Drużynowa	Polska I; i Polska I
	Multimedia w Wikimedia Commons

I edycja Wyścigu Pokoju – wyścigu kolarskiego, który stał się największym amatorskim wyścigiem organizowanym w Europie Wschodniej. Oficjalnie nie była jeszcze nazywana Wyścigiem Pokoju. Odbyła się ona w dniach 1–9 maja 1948 roku. Właściwie były to dwa równolegle rozgrywane wyścigi: Warszawa-Praga o długości 842 km (w dniach 1–5 maja) i Praga-Warszawa o długości 1144 km (w dniach 1–9 maja). Organizatorami tych wyścigów były dwa dzienniki polski „Głos Ludu” i czechosłowackie „Rudé právo”.
Oba wyścigi zakończyły się zwycięstwem reprezentantów Jugosławii. Składający się z pięciu etapów wyścig z Warszawy do Pragi wygrał August Prosenik, a ośmioetapowy wyściga Praga-Warszawa Aleksandar Zorić.

W wyścigu Warszawa-Praga uczestniczyło 65 kolarzy (w tym 16 nie należących do żadnej drużyny), a 52 ukończyło go. Pozostali kolarze byli członkami następujących ekip narodowych:

Bułgaria
Czechosłowacja I
Czechosłowacja II
Jugosławia I
Jugosławia II

Polska I
Polska II
Rumunia
Węgry I
Węgry II

W wyścigu Praga-Warszawa uczestniczyły ekipy o tych samych nazwach, z tym wyjątkiem, że Jugosławia wystawiła tylko jedną drużynę. Łącznie w tym wyścigu udział wzięło 53 kolarzy (w tym 15 bez przynależności drużynowej), a 39 ukończyło go.

Warszawa-Praga (1–5 maja 1948)

Licząca 842 km trasa została podzielona na 5 głównie płaskich etapów (3 z metą w Polsce i 2 z metą w Czechosłowacji). Górskim etapem był etap 4. z Jeleniej Góry do Liberca. Najdłuższy etap liczył 236 km z Liberca do Pragi. Warunki rywalizacji były trudne – słabe polskie drogi (głównie bruk) i surowy regulamin (wszystkich napraw roweru zawodnik musiał dokonywać sam, bez pomocy innych osób).
Wyścig miał dwóch bohaterów: Jugosłowianina Augusta Prosenika i zwycięzcę trzech etapów, reprezentującego Czechosłowację Jana Veselý. Jan Veselý stracił koszulkę lidera na drugim etapie na rzecz Prosenika, który wygrał cały wyścig z przewagą niemal 5 minut nad kolejnym kolarzem. Mimo że Veselý wygrał trzy etapy to jednak poniósł poważne straty na skutek upadków i pięciominutowej kary za nieregulaminową zmianę koła.
W klasyfikacji drużynowej zwyciężył zespół Polski I, którego trzech reprezentantów zmieściło się w pierwszej dziesiątce.
Sędzią głównym wyścigu był Polak Franciszek Machay.

Lista startowa

BUŁGARIA		POLSKA I
Angeł Mitow	Iwan Nikołow	Bolesław Napierała	Lucjan Pietraszewski
Iwan Dinew	Tinko Zanew	Roman Siemiński	Wacław Wójcik
Dymitar Doskałow		Marian Rzeźnicki
BUŁGARIA (indywidualnie)		POLSKA II
… Moldowansky^[1]		Ryszard Kudert	Henryk Czyż
… Cwetkow^[1]		Ludwik Wojcieszek	Stanisław Grzelak
		Władysław Motyka
CZECHOSŁOWACJA I		POLSKA (indywidualnie)
Jan Veselý	Karel Cibula	Tadeusz Olszewski	Józej Wydarkiewicz
Antonín Veverka	Květoslav Bohdan	Stefan Piegat	Kazimierz Bański
Josef Pavlas		Tadeusz Stolarczyk
CZECHOSŁOWACJA II		RUMUNIA
Miloslav Loos	Ladislav Brůžek	Traian Chicomban	Constantin Cihodaru
Jan Zika	Vilem Řídký	Iulian Gociman	Ion Grigoriu
Antonín Doležalík		Constantin Șandru
CZECHOSŁOWACJA (indywidualnie)		WĘGRY I
Luboš Puklický	Jaroslav Brož	Károly Nótás
Jaromir Magula	Josef Feigl	Károly Kovács
Jaroslav Čvančara	František Šťastný	Antal Sasodi
Stanislav Čapek	Karel Vičan	Antal Berbely
Zdeněk Kovanda		József Pataky
JUGOSŁAWIA I		WĘGRY II
Branko Bat	August Prosenik	Bela Madi	Dezső Kiss
Aleksandar Strain	Josip Šolman	Gyula Sere	Károly Sivos
Drago Pavlik		László Brehel
JUGOSŁAWIA II
Franjo Varga	… Bakić^[1]
Dragiša Ješić
… Čelesnik^[1]

Wyniki

I etap (1 maja 1948), Warszawa – Łódź (190 km)

Start honorowy I etapu miał miejsce na Placu Zwycięstwa przed Grobem Nieznanego Żołnierza. Start ostry nastąpił na skrzyżowaniu ulicy Grójeckiej z ulicą Opaczewską. Pierwszy etap był płaski i nie przyniósł żadnych zasadniczych rozstrzygnięć. Na mecie w Łodzi przy ulicy Piotrkowskiej najlepszym okazał się reprezentant Czechosłowacji Jana Veselý, popularnie zwany Honzą. Z 64 kolarzy, którzy wystartowali w Warszawie do mety w Łodzi nie dotarł tylko jeden – 16-letni reprezentant Węgier Karoly Sivos.
Drużynowo etap wygrali reprezentanci Czechosłowacji. Bardzo dobrze zaprezentowali się Jugosłowianie, którzy zajęli drugie miejsce w klasyfikacji drużynowej. Polacy pojechali dobrze i prawie wszyscy znaleźli się w głównej grupie tuż za zwycięzcą etapu, dzięki czemu Polska II znalazła się na trzecim, a Polska I na czwartym miejscu w tejże klasyfikacji.

Lp.	Zawodnik	Drużyna	Czas/strata
1.	Jan Veselý	Czechosłowacja I	5:51,28
2.	Josip Šolman	Jugosławia I	+0,00
3.	August Prosenik	Jugosławia I	+0,00
4.	Karel Cibula	Czechosłowacja I	+0,00
5.	Ryszard Kudert	Polska II	+0,00

II etap (2 maja 1948), Łódź – Wrocław (219 km)

Drugi etap był trudny ze względu na długość i to, że trasa prowadziła głównie po tzw. kocich łbach. Nawierzchnia drogi spowodowała, że pękające dętki przerzedziły peleton. Na metę etapu na stadionie we Wrocławiu jako pierwsza dotarła sześcioosobowa ucieczka, w której udział brało czterech Polaków: Bolesław Napierała, Wacław Wójcik, Marian Rzeźnicki (wszyscy Polska I), Henryk Czyż (Polska II) oraz reprezentant Czechosłowacji II Miloslav Loos i reprezentant Jugosławii I August Prosenik. Już na bieżni stadionu pecha miał Wacław Wójcik, który zaliczył upadek. Zwycięzcą etapu został August Prosenik, dzięki czemu został liderem wyścigu. Jak się później okazało był to etap decydujący dla losów całego wyścigu. Znaczną stratę poniósł na nim dotychczasowy lider i faworyt z Czechosłowacji Jan Veselý, który stracił ponad 10 minut do zwycięzcy a dodatkowo otrzymała karę za niedozwoloną pomoc przy naprawie roweru.
Dzięki świetnej jeździe na czoło klasyfikacji drużynowej wysunęła się Polska I, która wyprzedzała Polskę II o ponad 20 minut, i Jugosławię I o ponad 25 minut.

Lp.	Zawodnik	Drużyna	Czas/strata
1.	August Prosenik	Jugosławia I	6:50,41
2.	Marian Rzeźnicki	Polska I	+0,00
3.	Henryk Czyż	Polska II	+0,00
4.	Bolesław Napierała	Polska I	+0,00
5.	Miloslav Loos	Czechosłowacja II	+0,00
6.	Wacław Wójcik	Polska I	+0,22
7.	Roman Siemiński	Polska I	+8,25
8.	Lucjan Pietraszewski	Polska I	+10,19
9.	Branko Bat	Jugosławia I	+12,06
10.	Károly Nótás	Węgry I	+12,06

III etap (3 maja 1948), Wrocław – Jelenia Góra (143 km)

Trzeci etap nie był już etapem płaskim, lecz prowadził po pagórkach. Nie przyniósł na pierwszym miejscu ani w klasyfikacji indywidualnej ani w klasyfikacji drużynowej. Na metę z niewielką przewagą dojechała sześcioosobowa grupka kolarzy. Zwycięzcą etapu został Lucjan Pietraszewski z zespołu Polska I. Tuż za nim finiszowali Karel Cibula i lider August Prosenik. W klasyfikacji drużynowej nadal prowadziła Polska I przed Polską II.

Lp.	Zawodnik	Drużyna	Czas/strata
1.	Lucjan Pietraszewski	Polska I	4:58,53
2.	Karel Cibula	Czechosłowacja I	+0,00
3.	August Prosenik	Jugosławia I	+0,00
4.	Miloslav Loos	Czechosłowacja II	+0,00
5.	Károly Nótás	Węgry I	+0,00
6.	Roman Siemiński	Polska I	+0,00
7.	Władysław Motyka	Polska II	+0,07
8.	Antal Sasodi	Węgry I	+0,07
9.	Aleksandar Strain	Jugosławia I	+0,07
10.	Bolesław Napierała	Polska I	+0,07

IV etap (4 maja 1948), Jelenia Góra – Liberec (84 km)

Na czwartym etapie kolarze wjechali na terytorium Czechosłowacji. Był to krótki etap górski. Zaatakowali na nim właśnie reprezentanci Czechosłowacji, którzy zajęli pierwsze trzy miejsca, a wygrał Jan Veselý. Swojej pozycji lidera dobrze bronił Jugosłowianin August Prosenik, który przyjechał na metę czwarty z minimalną stratą do zwycięzcy. Na tym etapie słabiej zaprezentowali się Polacy. Wszyscy zawodnicy z zespołu Polska I przyjechali na metę w drugiej grupie ze stratą około 10 minut do zwycięzców. Dzięki dobrej jeździe reprezentacja Czechosłowacji I wysunęła się na drugie miejsce w klasyfikacji drużynowej odrabiając 30 minut do Polski I i niwelując dzięki temu stratę do 17 minut 50 sekund.

Lp.	Zawodnik	Drużyna	Czas/strata
1.	Jan Veselý	Czechosłowacja I	2:22,45
2.	Karel Cibula	Czechosłowacja I	+0,00
3.	Květoslav Bohdan	Czechosłowacja I	+0,00
4.	August Prosenik	Jugosławia I	+0,01
5.	Antonín Doležalík	Czechosłowacja I	+0,01
6.	Károly Kovács	Węgry I	+0,01
7.	Josef Pavlas	Czechosłowacja I	+0,01
8.	József Pataky	Węgry I	+0,01
9.	Antal Berbely	Węgry I	+0,01

V etap (5 maja 1948), Liberec – Praga (236 km)

Piąty etap był najdłuższym w całym wyścigu. Początkowo jego trasa była o 16 km krótsza jednak organizatorzy zdecydowali się ją wydłużyć prowadząc kolarzy objazdami. Reprezentanci Czechosłowacji za wszelką cenę starali się udowodnić swoją wyższość. Ich lider Jan Veselý osiągnął w pewnym momencie 12 minut przewagi i wydawało się, że wygra wyścig. Jednak nieszczęśliwie dla niego pękł mu łańcuch. Ostatecznie wygrał etap, jednak nie dał rady zwyciężyć w całym wyścigu. Bardzo dobrze taktycznie pojechała reprezentacja Polski I, która obroniła swoje prowadzenie w klasyfikacji drużynowej. Drugi na etapie do Pragi był Roman Siemiński, który minimalnie przegrał z Veselým. Także lider wyścigu August Prosenik, mimo że przyjechał ponad 5 minut za zwycięzcą zdołał obronić swój tryumf w wyścigu, dzięki czemu stał się pierwszym zwycięzcą Wyścigu Pokoju^[2].

Lp.	Zawodnik	Drużyna	Czas/strata
1.	Jan Veselý	Czechosłowacja I	6:42,38
2.	Roman Siemiński	Polska I	+0,00
3.	Traian Chicomban	Rumunia	+0,00
4.	August Prosenik	Jugosławia I	+5,59
5.	Antal Sasodi	Węgry I	+5,59
6.	Květoslav Bohdan	Czechosłowacja I	+5,59
7.	Antal Berbely	Węgry I	+5,59
8.	Wacław Wójcik	Polska I	+5,59
9.	Branko Bat	Jugosławia I	+7,18
10.	Marian Rzeźnicki	Polska I	+8,35

Etapy – podsumowanie

Etap	Data	Start – meta	Długość (km)	Zwycięzca etapu	Czas Średnia prędkość	Lider	Lider drużynowy wyścigu
I etap	1 maja	Warszawa-Łódź	190 km	Jan Veselý	5h 51'28" 32,4 km/h	Jan Veselý	Czechosłowacja I
II etap	2 maja	Łódź-Wrocław	219 km	August Prosenik	6h 50'41" 32,0 km/h	August Prosenik	Polska I
III etap	3 maja	Wrocław-Jelenia Góra	143 km	Lucjan Pietraszewski	4h 58'53" 28,7 km/h
IV etap	4 maja	Jelenia Góra-Liberec	84 km	Jan Veselý	2h 22'45" 35,3 km/h
V etap	5 maja	Liberec-Praga	236 km	Jan Veselý	6h 42'38" 35,2 km/h

Klasyfikacja indywidualna

Koszulka żółta

Lp.	Zawodnik	Drużyna	Czas/strata	Lp.	Zawodnik	Drużyna	Czas/strata
1.	August Prosenik	Jugosławia I	26:52,25	27.	Antonín Doležalík	Czechosłowacja II	+52,50
2.	Roman Siemiński	Polska I	+4,56	28.	Bela Madi	Węgry II	+55,05
3.	Wacław Wójcik	Polska I	+5,41	29.	Josef Pavlas	Czechosłowacja I	+56,08
4.	Karel Cibula	Czechosłowacja I	+9,00	30.	László Brehel	Węgry II	+56,39
5.	Jan Veselý	Czechosłowacja I	+11,02	31.	Constantin Șandru	Rumunia	+57,46
6.	Marian Rzeźnicki	Polska I	+12,17	32.	Tinko Zanew	Bułgaria	+57,55
7.	Branko Bat	Jugosławia I	+13,28	33.	József Pataky	Węgry I	+59,28
8.	Miloslav Loos	Czechosłowacja II	+13,38	34.	Vilem Řídký	Czechosłowacja II	+1:03,39
9.	Károly Nótás	Węgry I	+17,47	35.	Jaroslav Čvančara	indywidualnie	+1:05,39
10.	Květoslav Bohdan	Czechosłowacja I	+23,19	36.	Kazimierz Bański	indywidualnie	+1:11,00
11.	Lucjan Pietraszewski	Polska I	+23,54	37.	Károly Kovács	Węgry I	+1:19,24
12.	Władysław Motyka	Polska II	+25,03	38.	Gyula Sere	Węgry II	+1:22,05
13.	Franjo Varga	Jugosławia II	+25,37	39.	Dragiša Ješić	Jugosławia II	+1:26,48
14.	Bolesław Napierała	Polska I	+31,54	40.	Ion Grigoriu	Rumunia	+1:28,38
15.	Iwan Dinew	Bułgaria	+34,48	41.	Ludwik Wojcieszek	Polska II	+1:29,10
16.	Antal Berbely	Węgry I	+36,11	42.	Josef Feigl	indywidualnie	+1:43,33
17.	Antal Sasodi	Węgry I	+37,02	43.	Angeł Mitow	Bułgaria	+1:56,09
18.	Josip Šolman	Jugosławia I	+39,14	44.	Ladislav Brůžek	Czechosłowacja II	+2:00,25
19.	Aleksandar Strain	Jugosławia I	+39,33	45.	František Šťastný	indywidualnie	+2:00,36
20.	Jan Zika	Czechosłowacja II	+41,50	46.	Stanislav Čapek	indywidualnie	+2:01,01
21.	Antonín Veverka	Czechosłowacja I	+42,26	47.	Iulian Gociman	Rumunia	+2:07,30
22.	Traian Chicomban	Rumunia	+47,28	48.	Stefan Piegat	indywidualnie	+2:11,19
23.	… Čelesnik	Jugosławia II	+47,28	49.	Jaroslav Brož	indywidualnie	+2:14,40
24.	Drago Pavlik	Jugosławia I	+47,31	50.	Iwan Nikołow	Bułgaria	+2:15,29
25.	Ryszard Kudert	Polska II	+47,34	51.	Jaromir Magula	indywidualnie	+2:21,57
26.	Luboš Puklický	indywidualnie	+48,33	52.	… Moldowansky	indywidualnie	+2:31,05

Klasyfikacja drużynowa

Na wynik składa się rzeczywista suma czasów – bez bonifikat – trzech pierwszych zawodników drużyny na każdym etapie.

Lp.	Drużyna	Czas/strata	Lp.	Drużyna	Czas/strata
1.	Polska I	80:51,57	6.	Polska II	+1:34,44
2.	Czechosłowacja I	+17,50	7.	Węgry II	+2:42,47
3.	Jugosławia I	+30,22	8.	Bułgaria	+2:47,30
4.	Węgry I	+34,40	9.	Rumunia	+2:59,42
5.	Czechosłowacja II	+1:08,54		Jugosławia II	zdekompletowana

Praga-Warszawa (1–9 maja 1948)

Zawodnicy startujący w Pradze mieli do pokonania 1144 km. Trasa wyścigu podzielona była na 8 etapów (4 z metą w Czechosłowacji i 4 z metą w Polsce). Dwa etapy ze Zlina do Żyliny i z Żyliny do Katowic były etapami górskimi. Jednym z etapów (Katowice-Kraków) była drużynowa jazda na czas, w której zwyciężył zespół Jugosławii. Była to tzw. próba szybkości a wyniki tego etapu nie były wliczane do klasyfikacji generalnej wyścigu
W klasyfikacji generalnej zwyciężył Jugosłowianin Aleksandar Zorić, który nie wygrał żadnego etapu. Po dwa etapy indywidualnie wygrywali: Milan Poredski z Jugosławii, Emanuel Krejčů z drugiego zespołu Czechosłowacji oraz reprezentant Polski Wacław Wrzesiński.
W klasyfikacji drużynowej podobnie jak w wyścigu Warszawa-Praga zwyciężył zespół Polski I.
Sędzią głównym wyścigu był Karel Tocl z Czechosłowacji.
Przed pierwszym etapem wyścigu pojawiły się kontrowersje związane ze startem zespołu z Albanii. Kolarze albańscy nie posiadali licencji Międzynarodowej Unii Kolarskiej i uważali, że uczestników wyścigu nie obowiązują żadne licencje i międzynarodowe regulaminy, a organizatorów nie powinny obchodzić żadne kapitalistyczne ograniczenia organizacyjno-sportowe^[3]. Ostatecznie zadecydowano, by Albańczycy wzięli udział w wyścigu w charakterze obserwatorów.

Lista startowa

BUŁGARIA		JUGOSŁAWIA (indywidualnie)
Todor Diszew	Miłko Rusew	… Todorović^[1]
Ilija Wełczew	Stojan Angełow	… Rozman^[1]
Petyr Buranow		… Horvatić^[1]
CZECHOSŁOWACJA I		POLSKA I
Vojtěch Chvojka	Milan Perič	Józef Kapiak	Robert Nowoczek
Rudolf Sosík	Vladimír Siegl	Wilhelm Weglenda	Wacław Wrzesiński
Josef Kebrle		Teofil Sałyga
CZECHOSŁOWACJA II		POLSKA II
Jaroslav Aubrecht	Jiří Holubec	Władysław Wandor	Bolesław Łazarczyk
Vlastimil Bartoš	Emanuel Krejčí	Andrzej Grynkiewicz	Stefan Mich
Jan Dordik		Marian Jankowski
CZECHOSŁOWACJA (indywidualnie)		POLSKA (indywidualnie)
Karol Herczeg	Josef Koňárek	Roman Bukowski
Zdeněk Štěpánek	František Hanus	Walerian Paprocki
Jaroslav Šmíd	Stanislav Bolf	Jerzy Liszkiewicz
Jaroslav Watzke	Josef Kolář	Zygmunt Wiśniewski
Ladislav Javořík	Karel Vaverka	Tadeusz Gabrych
JUGOSŁAWIA		RUMUNIA
Milan Poredski	J. Trifunović	Ervant Norhadian	Marin Niculescu
… Srsa^[1]	Aleksandar Zorić	Nicolae Chicomban	Gheorghe Negoescu
… Mitić^[1]		Dumitru Pantazescu

Wyniki

I etap (1 maja 1948), Praga – Pardubice (127 km)

Start honorowy I etapu wyścigu nastąpił o godzinie 14.30 na Placu Republiki. Start ostry miał natomiast miejsce o 15.15 na jednym z przedmieść Pragi – Vysočany. Od pierwszych kilometrów ton wydarzeniom nadawali kolarze z Jugosławii, którzy byli faworytami do zwycięstwa w całym wyścigu. Pierwszy etap wygrali bez problemów. Liderem wyścigu został Milan Poredski, a tuż za nim finiszował Aleksandar Zorić. Z reprezentantów Polski z dobrej strony pokazał się Józef Kapiak, który zajął szóste miejsce, ze stratą 33 sekund do zwycięzcy. Jednak pozostali zawodnicy pojechali słabiej i Polska I sklasyfikowana została po I etapie na piątym miejscu ze stratą 7 minut 50 sekund do prowadzących Jugosłowian. Drugie miejsce w klasyfikacji drużynowej zajmowała reprezentacja Rumunii, której dwaj reprezentanci finiszowali w pierwszej piątce.

Lp.	Zawodnik	Drużyna	Czas/strata
1.	Milan Poredski	Jugosławia	3:25,57
2.	Aleksandar Zorić	Jugosławia	+0,00
3.	Dumitru Pantazescu	Rumunia	+0,00
4.	Ladislav Javořík	indywidualnie	+0,01
5.	Nicolae Chicomban	Rumunia	+0,33
6.	Józef Kapiak	Polska I	+0,33
7.	Zdeněk Štěpánek	indywidualnie	+0,33
8.	… Horvatić	indywidualnie	+0,33
9.	Jiří Holubec	Czechosłowacja II	+1,44
10.	Miłko Rusew	Bułgaria	+1,44

II etap (2 maja 1948), Pardubice – Brno (129 km)

Wydawało się, że również drugi płaski etap powinien paść łupem Jugosłowian, jednak tym razem nie dopisało im szczęście. Lider wyścigu Milan Poredski przebił dętkę i mimo pomocy trzech kolegów, nie dał rady dogonić czołówki. Stracił ponad 10 minut do zwycięzców. Drugi faworyt z Jugosławii Aleksandar Zorić również nie spisał się najlepiej i ukończył etap ze stratą ponad 4 minut. Zwycięzcą etapu został Rumun Marin Niculescu, który przyjechał na metę w czteroosobowej grupce. Polacy na tym etapie również mieli problemy – Józef Kapiak z przerzutką, Wacław Wrzesiński z łańcuchem, ale udało im się dojechać do mety z zaledwie minutową stratą do zwycięzcy. Dzięki temu Kapiak został nowym liderem wyścigu a zespół Polska I awansował na trzecie miejsce w klasyfikacji drużynowej. Pierwsze mimo wszystko utrzymali Jugosłowianie.

Lp.	Zawodnik	Drużyna	Czas/strata
1.	Marin Niculescu	Rumunia	4:34,39
2.	Vojtěch Chvojka	Czechosłowacja I	+0,00
3.	Jiří Holubec	Czechosłowacja II	+0,00
4.	J. Trifunović	Jugosławia	+0,00
5.	Wacław Wrzesiński	Polska I	+1,08
6.	Józef Kapiak	Polska I	+1,08
7.	Emanuel Krejčí	Czechosłowacja II	+2,23
8.	Aleksandar Zorić	Jugosławia	+4,10
9.	Vladimír Siegl	Czechosłowacja I	+6,03
10.	Rudolf Sosík	Czechosłowacja I	+6,08

III etap (3 maja 1948), Brno – Zlin (137 km)

Trzeci etap to popisowa jazda Polaków, których siedmiu znalazło się w pierwszej dziesiątce na mecie tego etapu. Wszyscy dojechali w siedmioosobowej grupie a tempo ich jazdy utrzymali tylko reprezentant Czechosłowacji II Jiří Holubec oraz Rumun Marin Niculescu. Zwycięstwo etapowe odniósł Wacław Wrzesiński przed reprezentantem Czechosłowacji i Rumunem. Poważne straty ponieśli Jugosłowianie, którzy stracili na rzecz Polski I przodownictwo w klasyfikacji drużynowej. Liderem wyścigu nadal pozostał Józef Kapiak.

Lp.	Zawodnik	Drużyna	Czas/strata
1.	Wacław Wrzesiński	Polska I	5:05,13
2.	Jiří Holubec	Czechosłowacja II	+0,00
3.	Marin Niculescu	Rumunia	+0,00
4.	Józef Kapiak	Polska I	+0,00
5.	Wilhelm Weglenda	Polska I	+0,01
6.	Roman Bukowski	indywidualnie	+0,01
7.	Teofil Sałyga	Polska I	+0,01
8.	Stefan Mich	Polska II	+0,01
9.	Władysław Wandor	Polska II	+0,01
10.	Milan Perič	Czechosłowacja I	+5,58

IV etap (5 maja 1948), Zlin – Żylina (151 km)

Po dniu odpoczynku w wyścigu pojawił się nowy bohater. Został nim reprezentujący Czechosłowację Emanuel Krejčí. Na mecie w Żylinie zameldował się z przewagą prawie 7 minut nad peletonem, z którego najszybciej finiszował Jugosłowianin Milan Poredski, trzecie miejsce zajął Rumun Marin Niculescu. W peletonie dojechało również dwóch Polaków – Józef Kapiak, który utrzymał pozycję lidera wyścigu i Wacław Wrzesiński. Niestety dla Polaków, dzięki wyraźnemu zwycięstwu zawodnika zespołu Czechosłowacja II to właśnie ten zespół wyprzedził Polaków w klasyfikacji drużynowej.

Lp.	Zawodnik	Drużyna	Czas/strata
1.	Emanuel Krejčí	Czechosłowacja II	4:53,00
2.	Milan Poredski	Jugosławia	+6,59
3.	Marin Niculescu	Rumunia	+6,59
4.	Jiří Holubec	Czechosłowacja II	+6,59
5.	Aleksandar Zorić	Jugosławia	+6,59
6.	Ervant Norhadian	Rumunia	+6,59

V etap (6 maja 1948), Żylina – Katowice (244 km)

Piąty etap to 244 km maraton, najdłuższy etap 1. edycji Wyścigu Pokoju. Ataki ponownie rozpoczynają Jugosłowianie Milan Poredski i Horvatić, którzy osiągają nawet siedmiominutową przewagę. Do tego pech dopada polskiego lidera wyścigu Józefa Kapiaka, który ma defekt roweru. Pomimo pomocy ze strony kolegi z zespołu Teofila Sałygi, który oddaje mu swój rower (jedyna dozwolona regulaminem pomoc), dotykają go kolejne defekty, na skutek czego traci blisko 10 minut do zwycięzcy etapu i przodownictwo w wyścigu. Dobrze jednak jadą inni Polacy Wacław Wrzesiński, Robert Nowoczek i Wilhelm Weglenda, co pozwoli Polsce I powrócić na fotel lidera w klasyfikacji drużynowej. Już na ulicach Katowic do prowadzącej dwójki dołączają Rumun Dumitru Pantazescu, kolejny Jugosłowianin Aleksandar Zorić i reprezentant Czechosłowacji Emanuel Krejčí. Ostatecznie ten ostatni wygrywa drugi etap z rzędu i zostaje nowym liderem wyścigu.

Lp.	Zawodnik	Drużyna	Czas/strata
1.	Emanuel Krejčí	Czechosłowacja II	7:21,31
2.	… Horvatić	indywidualnie	+0,00
3.	Milan Poredski	Jugosławia	+0,00
4.	Aleksandar Zorić	Jugosławia	+0,00
5.	Dumitru Pantazescu	Rumunia	+0,15
6.	Karel Vaverka	indywidualnie	+1,18
7.	Robert Nowoczek	Polska I	+1,18
8.	Wilhelm Weglenda	Polska I	+1,18
9.	Wacław Wrzesiński	Polska I	+1,25
10.	Milan Perič	Czechosłowacja I	+1,25

VI etap (7 maja 1948), Katowice – Kraków (76 km)

Siódmy etap wyścigu stanowiła tzw. próba szybkości, czyli wyścig drużynowy. Jego wyniki nie były zaliczane do klasyfikacji generalnej wyścigu^[4]. Swoją klasę potwierdzili w nim Jugosłowianie, którzy zwyciężyli z przewagą 2 minut 40 sekund nad zespołem Rumunii i 9 minut 13 sekund nad zespołem Bułgarii.

Lp.	Drużyna	Czas/strata
1.	Jugosławia	2:07,03
2.	Rumunia	+2,40
3.	Bułgaria	+9,13
4.	Czechosłowacja II	+10,05
5.	Polska II	+10,50
6.	Czechosłowacja (kolarze startujący indywidualnie)	+12,46
7.	/ Czechosłowacja-Polska (druż. kombinowana)	+14,21
8.	Polska I	+18,34
9.	Czechosłowacja I	+22,42

VII etap (8 maja 1948), Kraków – Kielce (126 km)

Etap siódmy był, jak się okazało decydujący dla losów tego wyścigu. Niedługo po starcie zaatakowało pięciu kolarzy: Polak Józef Kapiak, Rumun Nicolae Chicomban i trzech Jugosłowian Milan Poredski, Aleksandar Zorić i Horvatić (ten ostatni nie był niestety dla Jugosłowian członkiem zespołu i startował tylko w konkurencji indywidualnej). Lider wyścigu reprezentujący Czechosłowację Emanuel Krejču zostaje w peletonie. Na trasie etapu grupka ta rozpada się ze względu na przebicia dętek. Jako pierwszy zostaje Rumun, po nim Polak, a w końcu Horvatić. Wszyscy muszą się zatrzymać i samodzielnie zmienić dętki. Ostatecznie etap wygrywa Milan Poredski, ale prawdziwym zwycięzcą jest drugi na mecie Aleksander Zorić, który zostaje liderem wyścigu. Trzecie miejsce na tym etapie zajmuje Józef Kapiak ze stratą nieco ponad pięciu minut do zwycięzcy. Duże straty ponosi zespół Czechosłowacji II, dzięki czemu Polska I umacnia się na pozycji lidera w klasyfikacji drużynowej.

Lp.	Zawodnik	Drużyna	Czas/strata
1.	Milan Poredski	Jugosławia	3:54,30
2.	Aleksandar Zorić	Jugosławia	+0,00
3.	Józef Kapiak	Polska I	+5,02
4.	… Horvatić	indywidualnie	+8,00
5.	Emanuel Krejčí	Czechosłowacja II	+11,59
6.	Wacław Wrzesiński	Polska I	+11,59
7.	Ladislav Javořík	indywidualnie	+11,59
8.	Milan Perič	Czechosłowacja I	+11,59
9.	Robert Nowoczek	Polska I	+11,59
10.	František Hanus	indywidualnie	+12,00

VIII etap (9 maja 1948), Kielce – Warszawa (190 km)

Ostatni etap po rozstrzygnięciach, które zapadły na poprzednim etapie był „etapem przyjaźni”. Liderzy w klasyfikacjach indywidualnej i drużynowej skoncentrowali się na dowiezieniu tych wyników do mety. Jugosłowianie mieli zdekompletowaną drużynę i nie mogli walczyć o zwycięstwo w tej klasyfikacji, więc pilnowali, by żadnych strat nie poniósł lider wyścigu Aleksandar Zorić. Polacy mieli ponad dwudziestominutową przewagę w klasyfikacji drużynowej, ale ich lider Józef Kapiak nie mógł myśleć o zwycięstwie w wyścigu, gdyż miał blisko sześć i pół minuty straty do lidera. Pozostałe zespoły nie były na tyle silne, aby móc coś jeszcze zmienić. W związku z tym wszyscy byli usatysfakcjonowani a miłym akcentem dla kibiców w Polsce było etapowe zwycięstwo Wacława Wrzesińskiego. Etap i cały wyścig zakończył się na Stadionie Wojska Polskiego.
W klasyfikacji generalnej wyścig zwyciężył Aleksandar Zorić rodak tryumfatora wyścigu w przeciwną stronę Warszawa-Praga Augusta Prosenika. W klasyfikacji drużynowej również zwyciężył zespół Polska I.

Lp.	Zawodnik	Drużyna	Czas/strata
1.	Wacław Wrzesiński	Polska I	6:21,12
2.	Vojtěch Chvojka	Czechosłowacja I	+0,00
3.	Nicolae Chicomban	Rumunia	+0,00
4.	Milan Perič	Czechosłowacja I	+0,00
5.	Ervant Norhadian	Rumunia	+0,01
6.	Roman Bukowski	indywidualnie	+0,01
7.	Jan Dordik	Czechosłowacja II	+0,01
8.	Władysław Wandor	Polska II	+0,02
9.	Vlastimil Bartoš	Czechosłowacja II	+0,02
10.	… Horvatić	indywidualnie	+0,02

Etapy – podsumowanie

Etap	Data	Start – meta	Długość (km)	Zwycięzca etapu	Czas Średnia prędkość	Lider	Lider drużynowy wyścigu
I etap	1 maja	Praga-Pardubice	127 km	Milan Poredski	3h 25'57" 37,0 km/h	Milan Poredski	Jugosławia
II etap	2 maja	Pardubice-Brno	129 km	Marin Niculescu	4h 34'39" 28,1 km/h	Józef Kapiak	Jugosławia
III etap	3 maja	Brno-Zlin	137 km	Wacław Wrzesiński	5h 05'13" 26,9 km/h		Polska I
IV etap	5 maja	Zlin-Żylina	151 km	Emanuel Krejčí	4h 53'00" 30,9 km/h		Czechosłowacja II
V etap	6 maja	Żylina-Katowice	244 km	Emanuel Krejčí	7h 21'31" 33,2 km/h	Emanuel Krejčí	Polska I
VI etap (drużynowa jazda na czas) nie wliczana do klasyfikacji generalnej wyścigu	7 maja	Katowice-Kraków	76 km	Jugosławia	2h 07'03" 35,9 km/h	Emanuel Krejčí
VII etap	8 maja	Kraków-Kielce	126 km	Milan Poredski	3h 54'30" 32,2 km/h	Aleksandar Zorić
VIII etap	9 maja	Kielce-Warszawa	190 km	Wacław Wrzesiński	6h 21'12" 29,9 km/h	Aleksandar Zorić

Klasyfikacja indywidualna

Koszulka żółta

Lp.	Zawodnik	Drużyna	Czas/strata	Lp.	Zawodnik	Drużyna	Czas/strata
1.	Aleksandar Zorić	Jugosławia	35:53,16	21.	Marin Niculescu	Rumunia	+1:02,02
2.	Emanuel Krejčí	Czechosłowacja II	+5,24	22.	Milan Poredski	Jugosławia	+1:02,43
3.	Józef Kapiak	Polska I	+6,50	23.	Ilija Wełczew	Bułgaria	+1:02,56
4.	Milan Perič	Czechosłowacja I	+19,01	24.	Jaroslav Šmíd	Czechosłowacja I	+1:09,50
5.	Wacław Wrzesiński	Polska I	+25,44	25.	Roman Bukowski	indywidualnie	+1:10,28
6.	Karel Vaverka	indywidualnie	+25,48	26.	Władysław Wandor	Polska II	+1:16,45
7.	Jan Dordik	Czechosłowacja II	+28,00	27.	Jaroslav Aubrecht	Czechosłowacja II	+1:20,03
8.	Ervant Norhadian	Rumunia	+32,48	28.	Stefan Mich	Polska II	+1:26,46
9.	Nicolae Chicomban	Rumunia	+33,07	29.	Stanislav Bolf	indywidualnie	+1:30,39
10.	Vladimír Siegl	Czechosłowacja I	+39,28	30.	Ladislav Javořík	indywidualnie	+1:37,51
11.	Dumitru Pantazescu	Rumunia	+39,50	31.	Jaroslav Watzke	indywidualnie	+1:40,30
12.	… Horvatić	indywidualnie	+41,21	32.	Josef Koňárek	indywidualnie	+1:42,41
13.	Miłko Rusew	Bułgaria	+41,46	33.	Todor Diszew	Bułgaria	+1:52,01
14.	Rudolf Sosík	Czechosłowacja I	+44,59	34.	Zdeněk Štěpánek	indywidualnie	+1:54,33
15.	Vlastimil Bartoš	Czechosłowacja II	+45,10	35.	Josef Kolář	indywidualnie	+2:05,04
16.	Robert Nowoczek	Polska I	+46,11	36.	Marian Jankowski	Polska II	+2:21,44
17.	Wilhelm Weglenda	Polska I	+49,07	37.	Karol Herczeg	indywidualnie	+3:07,53
18.	Gheorghe Negoescu	Rumunia	+49,34	38.	Stojan Angełow	Bułgaria	+3:43,04
19.	… Todorović	indywidualnie	+56,09	39.	Bolesław Łazarczyk	Polska II	+4:18,22
20.	František Hanus	indywidualnie	+1:00,46

Klasyfikacja drużynowa

Na wynik składa się rzeczywista suma czasów – bez bonifikat – trzech pierwszych zawodników drużyny na każdym etapie.

Lp.	Drużyna	Czas/strata	Lp.	Drużyna	Czas/strata
1.	Polska I	108:16,56	5.	Bułgaria	+2:07,06
2.	Rumunia	+21,14	6.	Polska II	+3:39,55
3.	Czechosłowacja I	+22,10		Jugosławia	zdekompletowana
4.	Czechosłowacja II	+31,07

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Imię nieznane.
↑ Drugi z wyścigów rozgrywanych w tym samym czasie (w przeciwnym kierunku), które składają się na I edycję Wyścigu Pokoju zakończył się kilka dni później.
↑ Bogdan Tuszyński: Wyścig Pokoju 1948-1988. Wyd. I. Warszawa: Wydawnictwo „Sport i Turystyka”, 1989, s. 27. ISBN 83-217-2662-3.
↑ Bogdan Tuszyński: Wyścig Pokoju 1948-1988. Wyd. I. Warszawa: Wydawnictwo „Sport i Turystyka”, 1989, s. 34. ISBN 83-217-2662-3.