Zbiór przestrzeni nazywa się zbiorem nigdziegęstym wtedy i tylko wtedy, gdy wnętrze domknięcia tego zbioru jest puste:
Inaczej mówiąc zbiór ten nie jest gęsty w żadnym otwartym podzbiorze przestrzeni
Zbiór jest nigdziegęsty w wtedy i tylko wtedy, gdy w każdym niepustym zbiorze otwartym można znaleźć niepusty podzbiór otwarty rozłączny z (tj. ).
Własności
- Rodzina wszystkich nigdziegęstych podzbiorów tworzy właściwy ideał podzbiorów tzn.
- jeśli to oraz
- jeśli i to oraz
- Przeliczalna suma zbiorów nigdziegęstych nie musi być nigdziegęsta: liczby wymierne są przeliczalną sumą jednoelementowych nigdziegęstych podzbiorów prostej rzeczywistej, a tworzą one gęsty podzbiór prostej.
- Jeśli i jest nigdziegęsty w (tzn. gdy jest wyposażone w topologię podprzestrzeni), to
- Załóżmy, że oraz albo jest gęstym podzbiorem lub jest otwarty w Wówczas wtedy i tylko wtedy, gdy
Przykłady
- Każdy skończony podzbiór prostej jest nigdziegęsty.
- Klasyczny zbiór Cantora jest nigdziegęstym podzbiorem prostej rzeczywistej. Każdy podzbiór prostej który jest homeomorficzny ze zbiorem Cantora jest nigdziegęsty (w ).
- Istnieją nigdziegęste domknięte podzbiory które mają dodatnią miarę Lebesgue’a, np. zbiór Cantora otrzymany przez wyrzucanie na kroku odcinków długości
Uogólnienia
s0-zbiory
Motywowany przez charakteryzację podaną w lemacie, polski matematyk Edward Marczewski wprowadził w 1935 pojęcie -zbiorów.
Powiemy, że podzbiór prostej rzeczywistej jest -zbiorem Marczewskiego, jeśli dla każdego doskonałego zbioru można znaleźć jego doskonały podzbiór rozłączny z
Zbiory tworzą -ideał podzbiorów
Zbiory A-nigdziegęste
W drugiej połowie XX w. wprowadzono wspólne uogólnienie pojęcia zbiorów i zbiorów nigdziegęstych. Schemat tego uogólnienia może być przedstawiony w sposób następujący.
Niech będzie pewną rodziną niepustych podzbiorów przestrzeni
Powiemy, że zbiór jest -nigdziegęsty jeśli każdy element zawiera podzbiór rozłączny z
Jeśli jest rodziną niepustych otwartych podzbiorów to powyższa definicja określa nigdziegęste podzbiory Jeżeli jest rodziną zbiorów doskonałych, zaś to otrzymujemy z kolei -zbiory Marczewskiego.
W literaturze matematycznej można spotkać też inne przykłady rodzin używanych w tym kontekście, niektóre z tych rodzin są związane z forsingami drzewiastymi.
Zobacz też