Zoomorfizm – w sztuce plastycznej przedstawianie w kształcie zwierząt (realnych lub fantastycznych) bóstw, pojęć abstrakcyjnych, zjawisk przyrody itp.
Starożytni Egipcjanie przedstawiali swoich bogów jako pół ludzi, pół zwierzęta (ciało człowieka i głowa zwierzęcia) lub stosowano atrybuty zwierzęce[1]. Czczono także te zwierzęta, które symbolizowały bóstwa, np. jeżeli czczono Horusa, to także sokoły.
Ornament zawierający motywy zoomorficzne popularny był w sztuce wikingów w IX-XI wieku[2].
W okresie renesansu i klasycyzmu motywy zoomorficzne często były częścią składową groteski, arabeski[3][1].