Aleksandar II (grčki Ἀλέξανδρος Β΄, ? - 368. pne.) je bio kralj Makedonije od 370. pne. i 368. pne. Na prijestolje je stupio kao najstariji sin kralja Aminte III, kao relativno neiskusni mladić. To su odmah nastojali iskoristiti njegovi neprijatelji - Iliri su mu kraljevstvo napali sa sjevera, dok je s juga napao pretendent Pauzanija, ugrozivši kraljevsku palaču u Peli gdje se nalazila njegova majka Euridika. Aleksandar je potonjeg porazio pozvavši u pomoć Ifikrata, atenskog vojskovođu koji je u to vrijeme vodio pohod s ciljem osvajanja Amfipolisa.
Aleksandar je nakon toga od porodice Aleuada primio poziv da s vojskom uđe u Tesaliju i sruši okrutnog vladara Aleksandra od Fere. Aleksandar je to učinio, ali je, prekršivši zadano obećanje, u Larisa|Larisi i drugim tesalskim gradovima instalirao garnizone. To se nije svidjelo Tebi, tada najjačoj grčkoj vojnoj sili koja je u Tesaliju poslala svog proslavljenog vojskovođu Pelopidu. On je odatle istjerao Makedonce te je Aleksandru zaprijetio da će vojnički pomoći njegovog šurjaka Ptolemeja od Alorosa u borbi za prijestolje ako Aleksandar ne razvrgne savez sa Atenom i sklopi savez s Tebom. Aleksandar je pristao i kao zalog ugovora u poslao Tebu taoce među kojima je bio njegov najmlađi brat Filip.
Aleksandar je godine 368. pne. ubijen na svečanosti od strane ubica koje je angažirao Ptolemej. Formalno ga je naslijedio brat Perdika, ali je svu vlast kao regent držao Ptolemej.
Srodni linkovi
