Mihai Eminescu (rumunski izgovor: [miˈhaj emiˈnesku]; rođen kao Mihail Eminovici; 15. januar 1850 – 15. jun 1889) bio je rumunjski romantički pjesnik, romanopisac i novinar, koji se često navodi kao najslavniji i najuticajnijih od svih rumunjskih pjesnika.[1] Eminescu je bio aktivan član književnog društva Junimea te je kao urednik radio za novine Timpul ("Vrijeme"), službeno glasilo Konzervativne stranke (1880–1918).[2] Prve pjesme su mu obavljene kada je imao 16 godina, a u dobi od 19 godina je otišao studirati u Beč. Njegovi rukopisi, koji su sadržavali 46 tomova sa oko 14.000 stranica teksta, ponuđeni su od Titua Maiorescua kao poklon Rumunjskoj akademiji 25. januara 1902.[3] Njegova znamenita djela su Luceafărul ("Zvijezda danica"), Odă în metru antic (Oda u drevnom stihu) i pet Pisama (Epistole/Satire). U svojim pjesmama se često bavio metafizičkim, mitološkim i historijskim temama.
Izvori
Napomene
- ↑ Mihai Eminescu - accesat 11.01.09
- ↑ Mircea Mâciu dr., Nicolae C. Nicolescu, Valeriu Şuteu dr., Mic dicţionar enciclopedic, Ed. Stiinţifică şi enciclopedică, Bucureşti, 1986
- ↑ Biblioteca Academiei - Program de accesare digitala a manuscriselor Arhivirano 2007-05-21 na Wayback Machine-u - Mihai Eminescu - accesat 11.01.09
Literatura
- George Călinescu, La vie d'Eminescu, Bucarest: Univers, 1989, 439 p.
- Marin Bucur (ed.), Caietele Mihai Eminescu, Bucureşti, Editura Eminescu, 1972
Vanjske veze
|
---|
|
Pisci | |
---|
Kompozitori | |
---|
Slikari | |
---|
Filozofi | |
---|
Kultura | |
---|
|