Robert II od Škotske

Robert II
Portret Roberta II
Kralj Škotske
Vladavina	22. februar 1371. - 19. april 1390.
Krunidba	26. mart 1371.
Prethodnik	David II
Nasljednik	Robert III
Supruga	Elizabeth Mure
Supruge	Euphemia od Rossa
Djeca	Robert III Walter earl od Atholla Robert, Vojvoda od Albanyja Alexander, Earl od Buchana David, Earl od Caithnessa Thomas, biskup St Andrewsa
Dinastija	Stuart
Otac	Walter Steward
Majka	Marjorie Bruce
Rođenje	2. mart 1316. ?
Smrt	19. april 1390. zamak Dundonald (Ayrshire)
Vjera	katolik

Robert II rođen kao Robert Steward (?, 2. mart 1316. - zamak Dundonald (Ayrshire), 19. april 1390.), bio je škotski kralj od 1371. do 1390.^[1]

Robert je bio prvi monarh iz Dinastije Stuart, ali kad se nakon punih pedeset godina provedenih kao prijestolonasljednik konačno kao starac uspeo na tron, gotovo da nije ni vladao već su to umjesto njega radili njegovi sinovi kao regenti.^[1]

Nakon smrti svog oca - Waltera 1326. koji je bio majordom (steward) (zbog tog porodica nosi prezime Steward) na škotskom dvoru, i Robert je sa samo deset godina, postao sedmi nasljedni majordom. Od 1318 slovio je kao prijestolonasljednik jer je djed njegove majke bio kralj Robert Bruce (umro 1329). Položaj majordoma (stewarda) izgubio je 1324., kad je Bruce dobio sina Davida (kasniji kralj David II) ali dvije godine kasnije Škotski parlament potvrdio Robertovo nasljedno pravo na položaj majordoma (stewarda) bez obzira na Davida.^[1]

Od 1334. - 1335. za vrijeme kad je David II bio engleski zatvorenik, Robert je upravljao Škotskom kao regent zajedno sa Johnom Randolphom, 3. earlom od Moraya, a u periodu 1338. - 1341., i ponovno od 1346. do 1357. kao jedini regent. Kad su Škoti napokon (djelomično) platili otkupninu za Davida II i oslobodili ga iz zarobljeništa, Robert se pobunio protiv njega i vodio neuspješnu bunu od 1362. - 1363.^[1] Ali je u sporu sa njim ipak uspio obraniti svoje prijestolonasljedničko pravo, kad je David II predložio da se ostatak njegove otkupnine Englezima namiri tako da sin engleskog kralja Edwarda III postane škotski prijestolonasljednik.^[1]

Robert se konačno uspeo na tron - 22. februara 1371., kad je 22. februara 1371. umro David II, ali kako je već bio onemoćao period njegove vladavine, bio je silazna faza njegovog života. Nije aktivno sudjelovao u obnovljenom ratu s Kraljevinom Engleskom koji se vodio od 1378. do 1388. A već od 1384. Škotskom je upravljao njegov prvorođeni sin John earl od Carricka (kasniji kralj Robert III ), a od 1388. mlađi sin Robert, earl od Fifea (kasnije 1.vojvoda od Albanya^[1] ).

Robert II napravio je pravu - pravničku zavrzlamu, jer se oženio sa prvom ženom - Elizabeth Mure, tek negdje oko 1348. kad su već izrodili četvoro sinova i pet kćeri, pa ih se u skladu s tadašnjim moralom, nije smatralo zakonitom djecom i nasljednicima koji imaju pravo na tron. Legitimit dvaju sinova i dvije kćeri koje je dobio u braku sa drugom ženom Euphemiom Ross, s kojom se oženio 1355. nitko nije dovodio u pitanje. Upravo zbog toga je Walter earl od Atholla njegov sin iz braka sa Euphemiom, organizirao urotu 1437., koja je dovela do ubojstva njegovog polubratića Jamesa I, unuka Robeta II i Elizabeth Mure.^[1]

Robert je pored zakonite imao još najmanje osam nezakonitih sinova.^[1]

Robert II od Škotske na Wikimedijinoj ostavi

• Robert II na portalu Encyclopædia Britannica (en)