Aleksey Grigorieviç Kalkin (3 Nisan 1925 - 18 Ağustos 1998) - Altay'lı halk hikâyesi anlatıcısı, Kayçı (destan okuyucu). Özellikle Altay kahramanlık destanı "Maaday Kara"nın anlatıcısı olarak tanınır.
Çocukluğundan beri görme engelliydi.[1] Büyükbabası ve babası da Yukarı Altay'ın ünlü şairleri olduğu için, küçük yaşlarından itibaren halkının kahramanlık destanlarını da içeren sözlü halk anlatım geleneğinin içinde yaşadı.
1978'de SSCB Yazarlar Birliği'ne kabul edildi, 1995'te Dostluk Nişanı ile ödüllendirildi.[2]
Özellikle kahramanlık destanı "Maaday Kara" olmak üzere söylediği gırtlak şarkılarıyla tanındı.
18 Ağustos 1998'de Altay Cumhuriyeti'nin Yaboğan köyünde öldü.
Sanatı
Olağanüstü bir hafızaya sahip olan Kalkin'in repertuarında, her biri bir ila on bin dizelik bir hacme sahip 30'dan fazla kahramanlık destanı, çok sayıda masal, mit, efsane, efsane, hikâye ve şarkı yer almaktaydı.[3]
Kalkin, sadece eski destan icracısı olarak değil, aynı zamanda iritcalen (doğaçlama) şiir okuyan bir halk ozanı olarak da tanınır.
Kaynakça
Alıp Manaş / Altay Türkleri'nin Kahramanlık Destanı, Metin Ergun, Kültür Bakanlığı Yayınları, 1998, Ankara
Dipnotlar
^Журнальный зал: Литературный календарь. Дата обращения: 25 ноября 2013. Архивировано 2 декабря 2013 года. (Rusça)
^Калкин Алексей Григорьевич 11 Nisan 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. - Алтай туристский, Altaj Kultura, Е. Гаврилов, 15 мая 2019 г. Ссылка на сайт обязательна! Особая благодарность за помощь Б. Байрышеву, В. Чукуеву, Н. Шумарову.
