B-tipi ana kol yıldızı (B V), tayf tipi B ve aydınlatma sınıfı V olan ana kol (hidrojen-yakan) yıldızıdır. Kütleleri Güneş'ten 2 ile 16 kat daha fazla ve yüzey sıcaklıkları 10.000 ile 30.000 K arasındadır.[1] B-tipi yıldızlar son derece parlak ve mavidir. Spektrumları, en çok B2 alt sınıfında ve orta derecede hidrojen çizgilerinde göze çarpan nötr helyuma sahiptir. Örnekler arasında Regulus ve Algol A sayılabilir.[2]
Bu yıldız sınıfı, Harvard yıldız spektrumları dizisi ile tanıtılmış ve Harvard Revize Edilmiş Fotometri Kataloğu'nda yayınlanmıştır. B Tipi yıldızların tanımı, görsel spektrumun mavi-mor kısmında iyonize helyum çizgilerinin görünmemesi, buna karşın iyonize olmayan helyum çizgilerinin belirgin şekilde görünmesidir. B tipi de dahil olmak üzere tüm spektral sınıflar, bir sonraki sınıflandırmaya ne kadar yaklaştıklarını gösteren sayısal bir son ek ile alt bölümlere ayrılmıştır. Dolayısıyla B2, B tipinden (veya B0) A tipine giden yolun 1/5'idir.[3][4]
Ancak daha sonra, daha incelikli spektrumlar, B0 tipi yıldızlar için iyonize helyum çizgileri gösterdi. Benzer şekilde, A0 yıldızları da iyonize olmayan helyumun zayıf çizgilerini gösterir. Sonraki yıldız spektrum katalogları yıldızları, belirli frekanslardaki soğurma çizgilerinin kuvvetlerine göre veya farklı çizgilerin güçlerini karşılaştırarak sınıflandırdı. Bu nedenle MK Sınıflandırma sisteminde spektral sınıf B0, 420 nm'deki çizgiden daha güçlü olan 439 nm dalga boyundaki çizgiye sahiptir.[5] Balmer serilerinde hidrojen çizgileri B sınıfı boyunca daha da güçlenir, daha sonra A2 tipinde zirveye ulaşır. İyonize silikon çizgileri, B Tipi yıldızların alt sınıfını belirlemek için kullanılırken, magnezyum çizgileri sıcaklık sınıflarını ayırt etmek için kullanılır.[4]
Ayrıca bakınız
Kaynakça
- ^ Empirical bolometric corrections for the main-sequence 17 Temmuz 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., G. M. H. J. Habets ve J. R. W. Heintze, Astronomy and Astrophysics Supplement 46 (Kasım 1981), pp. 193–237, Tables VII - VIII.
- ^ SIMBAD, Regulus 14 Temmuz 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. ve Algol A 20 Ocak 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. girişleri, 11 Mart 2021 tarihinde erişilmiştir.
- ^ Pickering, Edward Charles (1908). "Revised Harvard photometry : a catalogue of the positions, photometric magnitudes and spectra of 9110 stars, mainly of the magnitude 6.50, and brighter observed with the 2 and 4 inch meridian photometers". Annals of the Astronomical Observatory of Harvard College. Cilt 50. s. 1. Bibcode:1908AnHar..50....1P. 1 Haziran 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2009.
- ^ a b Gray, C. Richard O.; Corbally, J. (2009). Stellar Spectral Classification. Princeton University Press. ss. 115-122. ISBN 978-0691125114.
- ^ Morgan, William Wilson; Keenan, Philip Childs; Kellman, Edith (1943). An atlas of stellar spectra, with an outline of spectral classification. Chicago, Ill: The University of Chicago press. Bibcode:1943assw.book.....M.
