DIN konnektör

DIN konnektörü, Alman ulusal standart organizasyonu olan Deutsches Institut für Normung (Alman Standartlar Enstitüsü) tarafından 1970'lerin başında standartlaştırılmış bir elektrik konektörü'dir.^[1] Çok sayıda farklı konektör için DIN standartları vardır, bu nedenle ilgili DIN standardının doküman numarası eklenmedikçe (ör. "DIN 45322 konektörü") tek başına "DIN konektörü" terimi, herhangi bir konektör türünü belirgin biçimde tanımlamaz. Bazı DIN bağlayıcı standartları şunlardır:

DIN 41524, ses sinyalleri için sıklıkla kullanılan dairesel konnektörler için.
DIN 41612, eklenti kartlarını bir arka panele veya anakarta bağlamak için kullanılan dikdörtgen konektörler^[2]
DIN 41652 Bilgisayar verileri ve video için kullanılan DB-15 konektörler

Tüketici elektroniği bağlamında, "DIN konnektörü" terimi, başlangıçta, analog ses sinyalleri için DIN tarafından standartlaştırılan dairesel konektör ailesinden bir üyeyi belirtirdi. Bu bağlantı uçlarından bazıları, güç bağlantıları, MIDI veya IBM AT bilgisayar klavyesi (klavye ve fare için daha sonraki PS/2 port Mini-DIN konnektörleri gibi) gibi dijital arabirimler için analog video uygulamalarında da kullanılmıştır.^[3] Bu konektörler için orijinal DIN standartları artık hazırlanmamış ve eşdeğer uluslararası standart IEC 60130-9 ile değiştirilmiştir. DIN konektörleri yüzeysel olarak yeni profesyonel XLR konnektörlerine benzer görünse de, uyumlu değildir.

Dairesel konektörler

Bu konektör serisinin tüm erkek konektörleri (fişleri), fişin ve soketin eşleşebileceği yönü sınırlayan, çentikli 13.2 mm çaplı bir metal kalkan içerir. Aynı formdaki yalnızca bir pin konfigürasyonunda farklı konektörler mevcuttur ve bunlar orijinal olarak DIN 41524 / IEC / DIN EN 60130-9 (90 ° de 3-pin ve 45 °'de 5-pin) ve DIN 45322'de standartlaştırılmıştır.^[4] DIN 45323 (6 pimli), DIN 45329 / IEC 10 (45 pimli 7 pinli), DIN 45326 / IEC / DIN EN 60130-9 (8 pinli 45 °) ve aşağıdaki örnekler de dahil olmak üzere farklı uygulamalar için diğer standartlar idi:

Hoparlör konektörü

Bir hoparlörü bir ses gücü amplifikatörüne bağlamak için tasarlanan kutuplanmış, iki kutuplu, korumasız bir konnektör, DIN 41529 hoparlör konektörü olarak bilinir. Panel montajlı bir dişi versiyonu, hat üzerine monte edilmiş erkek ve dişi versiyonları olarak varoluyor. Erkek versiyonunda merkezi düz bir pim ve dairesel pim merkezi kapalı olarak monte edilmiştir.^[5] Maça negatif çizgiye (siyah) bağlanırken dairesel pim olumlu çizgiye (kırmızı) bağlanır. Panel montajlı dişi versiyon, harici bir hoparlör konektörü takılıysa, cihazın dahili hoparlörünü çıkaran bir yardımcı kontağa sahiptir veya içermeyen olarak mevcuttur.

Şimdi daha çok 16 mm film projektörleri gibi daha eski donanımlarda bulunuyor. Birçok Mercedes-Benz otomobilinde bulunan Harman International Industries radyosu bu konektörü kullanıyor. Aynı konektör, ampulü güç kaynağına bağlamak için bazı LED lambaları ve halojen lambalarında kullanılır.^[6] İki kutuplu DIN fişinin dış metal kabuktan yoksun olması, kazanın fişini yanlışlıkla ayırmak için şimdiye kadar daha az kuvvet gereklidir. Aşınmış iki-pinli hoparlör fişleri genellikle teması koparmak için en ufak bir itme gerektirir. Bu hoparlör konektörünün Bang & Olufsen tarafından kullanılan üç ve dört pinli versiyonları da vardır.

Kullanım

5/180 ° konektörler genel olarak aşağıdakiler için kullanılır:

Elektronik müzik aletileri için SYNC veya MIDI arabirimi
Kişisel bilgisayarlar için çevre birimleri veya güç konektörleri
Orijinal HME kablosuz iletişimcilerinde bulunan ses, (Tx & Rx) "Drive Through" Restoranlar için gelen ve giden ses için kulaklık konektörüdür.^[7]
UMTS Antenlerinin Eğimini Kontrol Etmede (Anten Interface Standards Group)
Radyo-kontrollü uçakların iki kumandasını eğitim amaçları için bir araya getirmekde.
DIN konektörü, ses dışında birkaç kullanmayı da gördü. Özellikle çeşitli ev bilgisayarları ve video oyun konsolları için bir konektör olarak popülerdi.

Sovyetler Birliği'nde, ОНЦ-ВГ (Latin: ONC-VG) adlı 3 pinli ve 5 pinli DIN konektörler, birçok ekipman parçası gibi fabrikada üretilen ses cihazlarında da görülebilirdi. Radyo amatörleri ve küçük kooperatifler bu güvenilir konektörleri çabucak keşfetti ve bunları hemen hemen her düşük frekanslı sinyal cihazına, çoğunlukla standart olmayan pin kullanımına verdi. 3 veya 5 pimli dışındaki versiyonlar SSCB'de çok nadirdi ve satın almak çok zordu. Örneğin 4 pinli DIN konnektörleri hiçbir zaman herhangi bir cihazda veya mağazada görülmedi.

Kaynakça

^ "Arşivlenmiş kopya". 24 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ocak 2018.
^ "Arşivlenmiş kopya". 24 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ocak 2018.
^ "Arşivlenmiş kopya". 24 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ocak 2018.
^ "Arşivlenmiş kopya". 24 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ocak 2018.
^ "Arşivlenmiş kopya". 4 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ocak 2018.
^ "Arşivlenmiş kopya". 24 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ocak 2018.
^ "Arşivlenmiş kopya". 6 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ocak 2018.