Share to: share facebook share twitter share wa share telegram print page

Daniel Schacter

Daniel Schacter
Doğum17 Haziran 1952 (72 yaşında)
Scarsdale, New York[kaynak belirtilmeli]
MilliyetABD
Mezun olduğu okul(lar)University of North Carolina at Chapel Hill (BA)
University of Toronto (MA and PhD)
MeslekHarvard Üniversitesi psikoloji profesörü, yazar
Tanınma nedeniİnsan hafızası ve amnezi

Daniel Lawrence Schacter (17 Haziran 1952 doğumlu) Amerikalı psikolog. Harvard Üniversitesi'nde Psikoloji Profesörüdür . Araştırmaları bilinçli ve bilinçsiz bellek biçimleri arasındaki ayrım, bellek ve beyin çarpıklığının beyin mekanizmaları, bellek ve gelecek simülasyonu, insan belleği ve amnezinin psikolojik ve biyolojik yönleri üzerinde yoğunlaşmıştır.

Erken dönem

Schacter lisans derecesini 1974'te Chapel Hill'deki North Carolina Üniversitesi'nden, yüksek lisans ve doktora derecesini sırasıyla 1977 ve 1981'de Kanada'daki Toronto Üniversitesi'nden almıştır. Doktora tezi Endel Tulving tarafından yönetilmiştir. 1978'de Oxford Üniversitesi Deneysel Psikoloji Bölümü'nde misafir araştırmacı olarak bulunmuş ayrıca yaşlanmanın hafıza üzerindeki etkilerini de incelemiştir.

Araştırmaları

Profesör Schacter araştırmalarında, hem bilişsel testleri hem de pozitron emisyon tomografisi ve fonksiyonel manyetik rezonans görüntüleme gibi beyin görüntüleme tekniklerini kullanır. Schacter üç kitapmış, 200'den fazla bilimsel makale ve bölüm yayınlamıştır. Kitapları arasında: Hafızayı Aramak: Beyin, Zihin ve Geçmiş (1996); Unutulmuş fikirler, ihmal edilmiş öncüler: Richard Semon ve hafızanın öyküsü. (2001);[1] Hafızanın Yedi Günahı: Zihin Nasıl Unutur ve Hatırlar (2001).

Hafızanın Yedi Günahı: Zihin Nasıl Unutur ve Hatırlar kitabında hafızanın insanı yüzüstü bırakabileceği yedi yolu ("günahlar" olarak belirtmiştir) tanımlar. Yedi günah şunlardır: geçicilik, yanlış eşleştirme, tıkanma, dalgınlık, telkin edilebilme, ön yargı ve ısrar.[2]

Kitaplarına ek olarak bilimsel dergilerde düzenli olarak yayın yapmaktadır. Schacter'in araştırdığı konular arasında: Alzheimer hastalığı, hafızanın sinirbilimi, yaşa bağlı hafıza etkileri, yanlış hafıza ile ilgili sorunlar ve hafıza ve simülasyon bulunmaktadır.

2012 yılında Amerikan Psikolog dergisine verdiği bir röportajda beynimizin bir zaman makinesi gibi olduğunu ya da daha doğrusu bir sanal gerçeklik simülatörü olarak çalıştığını söylemiştir. Beynimizin geleceği hayal edebildiğini ancak geçmişin izini sürmekte zorlandığını da söyledi.[3]

Onurlar ve ödüller

1996 yılında Amerikan Sanat ve Bilim Akademisi üyeliğine seçildi.[4] 2005 yılında, Ulusal Bilimler Akademisi'nden Bilimsel İnceleme için NAS Ödülü'nü aldı.[5] 2013 yılında NAS üyeliğine seçildi.[6]

Bazı yayınları

  • Buckner, RL, Andrews-Hanna, JR ve Schacter, DL (2008). Beynin varsayılan ağı. Annals of the New York Bilimler Akademisi, 1124 (1), 1-38.
  • Schacter, DL (1992). Hazırlama ve çoklu bellek sistemleri: Örtük belleğin algısal mekanizmaları. Bilişsel Sinirbilim Dergisi, 4 (3), 244–256.
  • Schacter, DL (2008). Hafızayı aramak: Beyin, zihin ve geçmiş . Temel Kitaplar.
  • Schacter, DL, Addis, DR ve Buckner, RL (2007). Geleceği hayal etmek için geçmişi hatırlamak: müstakbel beyin. Nature Reviews Neuroscience, 8 (9), 657-661.
  • Schacter, DL ve Graf, P. (1986). Ayrıntılı İşlemenin Yeni Çağrışımlar İçin Örtük ve Açık Bellek Üzerindeki Etkileri. Deneysel Psikoloji Dergisi: Öğrenme, Bellek ve Biliş, 12 (3), 432-444.
  • Tulving, E., & Schacter, DL (1990). Hazırlama ve insan hafıza sistemleri. Bilim, 247 (4940), 301–306.

Kaynakça

  1. ^ Robin Lindley. "How Memory Works: Interview with Psychologist Daniel L. Schacter". History News Network. 7 Eylül 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  2. ^ "The seven sins of memory". apa.org. 21 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ekim 2022. 
  3. ^ Taylor Beck (16 Ağustos 2012). "Making sense of memory". Harvard Gazette. 23 Eylül 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Haziran 2014. 
  4. ^ "Book of Members, 1780-2010: Chapter S" (PDF). American Academy of Arts and Sciences. 18 Haziran 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 10 Nisan 2011. 
  5. ^ "NAS Award for Scientific Reviewing". National Academy of Sciences. 26 Ocak 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Şubat 2011. 
  6. ^ "Psychologists elected to National Academy of Sciences and American Academy of Arts & Sciences". American Psychological Association. 20 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Aralık 2015. 

Dış bağlantılar
Kembali kehalaman sebelumnya