Eşeysiz üreme

Eşeysiz üreme tek bir organizmadan yalnızca bu organizmanın genlerini alarak yeni bir canlı üremesidir. Bu üreme yönteminde ploitlik görülmez. Otomiksis durumu dışında eşeysiz üreme sonucu oluşan organizma, ana organizmanın birebir genetik kopyasıdır. Daha dar bir tanımlama gametlerin birleşmesi dışında oluşan üreme yöntemi demek olan agamogenez terimidir. Eşeysiz üreme arkea, bakteri ve protistler gibi tek hücreli organizmalar için ana üreme yoludur. Birçok bitki ve mantar da eşeysiz ürer.

Tüm prokaryotlar eşeysiz olarak üreseler de bazen bakteriyel konjugasyon, transformasyon, transdüksiyon gibi yatay gen transferi mekanizmaları rekombinasyon anlamında eşeyli üremeye benzetilir.^[1] Çok hücreli canlılarda, özellikle hayvanlarda tamamen eşeysiz üreme görece nadir olarak görülmektedir. Çok hücreli canlılarda eşeyli üremenin neden çok yaygın olduğu anlaşılamamıştır. Günümüzdeki hipotezler^[2] eşeysiz üremenin hızlı popülasyon artışında ve kararlı ortamlarda kısa süreli avantajları olabileceğini ancak eşeyli üremenin daha hızlı bir genetik çeşitlilik sağlayarak değişen ortamlara adaptasyonda çok bariz bir avantajı olduğunu önermektedir. Gelişimsel kısıtlamalar^[3] neden çok az hayvan türünün yaşam döngüleri boyunca eşeyli üremeden neden tamamen vazgeçtiğini açıklayabilir. Eşeyli üremeden eşeysiz üremeye geçmenin önündeki kısıtlardan biri mayoz bölünmenin kaybolmasıyla birlikte mayoz bölünme sayesinde DNA tahribatının rekombinasyon sayesinde koruyucu onarımında yok olması olabilir.^[4]^[5]

Eşeysiz üreme çeşitleri

Bölünerek üreme

Prokaryot canlılarda (arke ve bakteriler), ana hücrenin basitçe ikiye bölünerek gerçekleştirdiği üreme çeşididir. Oluşan iki hücre de genetik olarak birbirinin aynısıdır. Ökaryotlarda (protistler ve tek hücreli mantarlar) mitoza oldukça benzer bir şekilde gerçekleşebilir.

Tomurcuklanma

Tek hücreli canlılarda (bira mayası gibi) ve çok hücreli canlılar (şapkalı mantar, sölenter vb.) görülür. Ana hücre kendisinden bir çıkıntı oluşturarak, anne ve kızı gibi, kendisinden daha küçük bir hücre oluşturur. Tomurcuk ana canlıdan kopana kadar ona bağlı bir şekilde büyür.

Sporla üreme

Çoğu çok hücreli canlı yaşam döngülerinde spor üretmelerine sporogenez denir. Hayvanlar ve bazı protistalarda mayoz hemen döllenme tarafından izlendiğinden spor oluşumu gözlenmez. Lakin bitkiler ve çoğu algde görülen mayoz ile gametten ziyade haploit (n) kromozomlu sporlar oluşur. Bu sporlar döllenme olmadan çok hücreli bireyler haline gelir. Bu canlılar mitozla yeni gametler oluşturabilir. Eşeyli üreme ve eşeysiz üremenin bu şekilde birbirini takip etmesine metagenez (döl almışı) denir. Eşeyli üremeyi döllenme ile tanımladığımız için sporla üremeye, ne kadar mayozla oluşup kromozom sayısında bir yarıya inme olsa da, eşeyli üreme demiyoruz. Bitkilerin yaşam döngüsünde çoğalma için sporla üreme ve eşeyli üremenin bir arada bulunması gereklidir.

Vejetatif üreme

Bitkilerde tohum, mayoz, spor ya da döllenme olmadan görülen çoğalma biçimidir. Çelik, yumru, rizom, sürünücü gövde gibi bitki kısımlarından yeni bir bitki üretilmesidir. Aşılama ve doku kültürü de bu kısma girer.

Partenogenez

Yumurta hücresinin döllenme olmadan gelişerek yeni bir birey oluşturmasıdır. Döllenmemiş yumurta mitozla gelişir ve erkek birey oluşturur.

Kaynakça

^ Narra HP, Ochman H; Ochman (2006). "Of what use is sex to bacteria?". Current Biology. 16 (17). ss. R705-710. doi:10.1016/j.cub.2006.08.024. PMID 16950097.
^ Dawson KJ (Ekim 1995). "The Advantage of Asexual Reproduction: When is it Two-fold?". Journal of Theoretical Biology. 176 (3). ss. 341-347. doi:10.1006/jtbi.1995.0203. 8 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Eylül 2014.
^ Engelstädter J (Kasım 2008). "Constraints on the evolution of asexual reproduction". BioEssays. 30 (11–12). ss. 1138-1150. doi:10.1002/bies.20833. PMID 18937362.
^ Bernstein H, Hopf FA, Michod RE; Hopf; Michod (1987). "The molecular basis of the evolution of sex". Adv. Genet. Advances in Genetics. Cilt 24. ss. 323-70. doi:10.1016/s0065-2660(08)60012-7. ISBN 9780120176243. PMID 3324702.
^ Avise, J. (2008) Clonality: The Genetics, Ecology and Evolution of Sexual Abstinence in Vertebrate Animals. See pp. 22-25. Oxford University Press. ISBN 019536967X ISBN 978-0195369670