Share to: share facebook share twitter share wa share telegram print page

Emma Eckstein

Emma Eckstein
Doğum28 Ocak 1865
Viyana, Austria
Ölüm30 Temmuz 1924
Viyana, Austria
MeslekYazar
Ebeveyn(ler)

Emma Eckstein (d. 18 Ocak 1865, Viyana – ö. 30 Temmuz 1924, Viyana), Avusturyalı yazar. Sigmund Freud'un en önemli hastalarından biriydi ve 1897 yılında kısa bir süre de psikanalist olarak çalıştı.[1] Freud için "hem meslektaşı hem de hastası" olan "ilk kadın analist" olarak tanımlandı.[2] Analist olarak, daha çok cinsel ve sosyal hijyen alanında çalışırken, aynı zamanda kendi tarifiyle "asalak gibi kişiye musallat olan hayal kurma eyleminin" genç kızların hayatını nasıl etkilediğini de araştırdı.[3]

Freud'un ilk biyografisini de yazmış olan yakın arkadaşı Dr. Ernest Jones onu, Lou Andreas-Salomé ve Joan Riviere gibi figürlerle aynı yere koyarken onlardan daha entelektüel ama daha erkeksi olarak tanımladı.[4]

Hayatı

Emma Eckstein 28 Ocak 1865'te Viyana'da, tanınmış bir burjuva ailesinin çocuğu olarak dünyaya geldi. Ailenin Freud'la yakın bağları vardı. Kardeşlerinden Gustav Eckstein (1875-1916) Sosyalist Parti lideri Karl Kautsky'nin yardımcısıydı. Kız kardeşi Therese Schlesinger ise parlamentonun ilk kadın üyelerinden biriydi.[5] Diğer kardeşi Friedrich ise Freud'un çalışmalarında adını geçen bir isimdi.[6]

Emma, Viyana kadın hareketinde aktif rol alarak bir sosyal proje olan "Dokumente der Frauen ve Neues Frauenleben'in" (Kadınlar ve Yeni Hayat Tarzlarına ilişkin Bildirgeler) oluşumuna da katkıda bulunmuştu.[7]

1910'daki bir ameliyattan sonra kısmen sakat kalan Emma yatağa bağlı kaldı ve 30 Temmuz 1924'te beyin kanamasından öldü.[8]

Analizler

27 yaşındayken, mide rahatsızlıkları ve menstrüasyona bağlı hafif depresyon semptomlarının tedavisi için Freud'a gitti. Freud, Eckstein'a histeri teşhisi koydu ve aşırı derecede mastürbasyon yaptığını düşündü. O dönem mastürbasyon ruh sağlığı için tehlikeli kabul ediliyordu. Tedavisi, Freud'un ilk vakaları arasında en uzun (yaklaşık 3 yıl) süreni oldu[5]

Emma Eckstein, Freud'a histerik semptomoloji kavramı teorisini oluşturacak bilgileri üzerinde yapılan analizlerle sağladı.[9] Bu analizler Dilek teorisi ve transferensiyal teorilerinin yapılanma çalışmalarına katkıda bulundu[10] Özellikle, Freud'un ertelenmiş eylem teorisinde kullandığı örneği; "Emma Eckstein'ın mağazalardaki davranış şekliyle" tanımlandı. Freud'un tarifine göre Eckstein şöyle tanımlanmıştı; ' Bu vakada histeride tipik baskılamayı görüyoruz. Her zaman bir anının bastırıldığını ve ertelenmiş eylem yoluyla kişide bu anıların bir travmaya dönüştüğünü görüyoruz '.[11]

Ameliyat

Freud o dönem iş arkadaşı, kulak, burun ve boğaz uzmanı Wilhelm Fliess'in görüşlerine önem veriyordu. Freud'un "biyolojinin Kepler'i " olarak adlandırdığı Fliess, cinsel sorunların nazogenital bir bağlantısına ilişkin sözde bilimsel kabul edilen teoriler geliştirmişti. Fliess, lokal anestezi altında burnun içini koterize ederek "burun kaynaklı refleks nevrozunu" tedavi ediyordu. Fliess, koterizasyon yerine cerrahinin daha kalıcı sonuçlar vereceğini varsayıyordu. Bu nedenle Fliess, Freud'un hastaları da dahil olmak üzere, tanı koyduğu hastaların burunlarını ameliyat etmeye başladı.

Eckstein'ın bu amaçla yapılan ameliyatı kötü sonuçlandı ve bol miktarda, tekrarlayıcı burun kanamalarıyla karşılaşıldı. Fliess, Eckstein'ın burun boşluğunda yarım metrelik bir gazlı bezi tampon maksadıyla bırakmıştı. Lakin daha sonra bu tampon çıkarıldığı zaman burnun şeklini kaybettiğini gördüler. Fliess'in yanlışının bir miktar farkında olmasına rağmen Freud başlarda bu konuda herhangi bir yorumda bulunmadı. Ancak sonrasında Fliess'in işlemine olan güvenini belirtti ve Eckstein'ın ameliyat sonrası kanamalarının da başkalarının sevgisine duyduğu histerik özleme bağlı olduğunu söyledi. Buna da "dilek kanamaları" adını verdi.[12][13][14][15][16]

Freud'un yakın arkadaşlarından Dr. Max Schur, yazdığı makalesinde konuya atıfta bulunan değerlendirmeler yaptı.[17]

Baştan çıkarma teorisi

Eckstein, ayrıca Freud'un baştan çıkarma teorisiyle de ilişkilidir. 1897'de Freud, analitik bulgularını Fliess'e anlatırken "tüm nevrozların temelinde bir yetişkinin, genellikle bir babanın çocuğa cinsel istismarının sonuçlarından kaynaklandığı" iddiasında bulunmaktadır.[18] Freud, 'Eckstein'ın da kendi hastalarına bu iddiasını destekler tarzda yaklaştığına şahit olduğunu yazmıştı .[19]

Freud'un "bir psikolojinin yayınlanmamış taslağı" adlı makalesinde anlattığı olaylar bir hastasının sekiz yaşında tacize uğradığı ve bunun ergenlik dönemindeki ortaya çıkan sonuçları ile ilgiliydi. Dönemin psikiyatristlerinden Dr. Masson'a göre bu makalede adı geçen Emma aslında Emma Eckstein'dır.[20]

Kültürel etkiler

  • 1904'te, Eckstein çocukların cinsel eğitimi üzerine küçük bir kitap yayınladı. Ancak içinde 'Freud'dan bahsetmiyordu'.[1] Birkaç yıl sonra, "Çocukların Cinsel Aydınlanması" konulu açık mektubunda Freud, bu kitaba atıfta bulundu.[21]
  • Eckstein, Joseph Skibell'in 2010 tarihli A Curable Romantic romanında bir karakter olarak yer aldı.
  • "Emma Eckstein's Nose Job" şarkısı, 2010 yılında Danimarkalı müzisyen Anders Thode tarafından single olarak piyasaya sürüldü.

Okuma

  • Eckstein, E., Die Sexualfrage in der Erziehung des Kindes (Leipzig 1904).

Kaynakça

  1. ^ a b ""Eckstein, Emma"". 6 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mayıs 2021. 
  2. ^ Lisa Appignanesi & John Forrester, Freud's Women (London 2005) p. 204 and p. 144
  3. ^ Elizabeth Bronfen, The Knotted Subject (1998) p. 243
  4. ^ Ernest Jones, The Life and Work of Sigmund Freud (Penguin 1964) p. 474
  5. ^ a b Appignanesi, p. 138
  6. ^ Sigmund Freud, Civilization, Society and Religion (PFL 12) p. 260; Appignanesi, p. 140
  7. ^ Marina Camboni, Networking Women (2004) p. 32
  8. ^ Appignanesi, p. 140
  9. ^ Bronfen, p. 255-6
  10. ^ Appignanesi, p. 137
  11. ^ Appignanesi, p. 150 and p. 136
  12. ^ Freud, Biologist of the Mind: Beyond the Psychoanalytic Legend. Harvard University Press. 1992. ss. 142-. ISBN 978-0-674-32335-3. 20 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mayıs 2021. 
  13. ^ The Freud Encyclopedia: Theory, Therapy, and Culture (İngilizce). Taylor & Francis. s. 207. ISBN 9780415936774. Erişim tarihi: 4 Kasım 2016. 
  14. ^ Gay 2006, pp. 84-87, 154-56
  15. ^ Schur, Max. "Some Additional 'Day Residues' of the Specimen Dream of Psychoanalysis." In Psychoananalysis, A General Psychology, ed. R. M. Loewenstein et al. New York: International Universities Press, 1966, pp. 45–95; Masson, Jeffrey M. The Assault on Truth: Freud's Suppression of the Seduction Theory. New York: Farrar, Straus and Giroux, 1984, pp. 55–106.
  16. ^ The Assault on Truth (İngilizce). Untreed Reads. s. 41. ISBN 9781611872804. Erişim tarihi: 15 Kasım 2016. 
  17. ^ Alexander Welsh, Freud's Wishful Dream Book (1994) p. 23
  18. ^ Gay, p. 91
  19. ^ Paul A. Robinson, Freud and his Critics (1993) pp. 109–10
  20. ^ Janet Malcolm, In the Freud Archives (London 1997) p. 51
  21. ^ Sigmund Freud, On Sexuality (PFL 7) p. 179

Konuyla ilgili yayınlar

  • Chapter 3: "Freud, Fliess, and Emma Eckstein," pp. 55–106. And "Appendix A. Freud and Emma Eckstein" pp. 233–250. In Masson, Jeffrey Moussaieff (1984) The Assault on Truth: Freud's Suppression of the Seduction Theory Farrar, Straus and Giroux, New York, 0-374-10642-8

Dış bağlantılar
Kembali kehalaman sebelumnya