Film kamerası (sine-kamera olarak da bilinir), bir ekranda görüntülenecek hareketli bir görüntü üretmek için film stoğu veya bir görüntü sensörü üzerine hızlı bir şekilde bir dizi fotoğraf çeken bir fotoğraf kamerası türüdür. Bir seferde tek bir görüntü yakalayan fotoğraf makinesinin aksine, film kamerası aralıklı bir mekanizma veya elektronik yollarla bir dizi görüntü çeker; her görüntü bir film veya video karesidir. Kareler, hareketli resmi göstermek için belirli bir kare hızında (saniye başına kare sayısı) bir film projektörü veya video projektörü aracılığıyla yansıtılır. Yeterince yüksek bir kare hızında (saniyede 24 kare veya daha fazla) yansıtıldığında, görüşün kalıcılığı izleyicinin gözlerinin ve beyninin ayrı kareleri sürekli hareketli bir resim halinde birleştirmesine olanak tanır.[1]
Bunlara modele göre çeşitli tamamlayıcı veya ikinci derecede önemli düzenekler eklenir. 1920'li yıllara kadar kameralar elle döndürülen bir kolla çalıştırılırken, sonradan bu kolun yerini motor sistemi almıştır. Günümüzde aşağı yukarı tüm kameralarda refleks vizörler kullanılmaktadır. Çok hızlı görüntü kaydı için (de bir kameranın normal hızı genellikle saniyede 8-48 görüntü arasında değişir) özel kameralar (optik dengeleyicili; bir dizi elektrik sinyali; elektronik) yapılmıştır.
Televizyon kamerası, optik görüntüyü bir dizi elektrik sinyaline dönüştürür. Görüntülenecek sahne önce bir objektif yardımıyla, boş bir tüpün içine yerleştirilmiş ışağa duyarlı bir yüzey üstüne yansıtılır. Işık ışınları, aydınlatılmış yüzeyin her noktasına ışığın gücüyle orantılı yoğunlukta elektronlar yayar. Yayılan elektronların oluşturduğu artı (pozitif) elektrik yükleri bir katot ışınıyla taranıp yansızlaştırılır. Sonra bir yükselteç tarafından yükseltilir.