Henri Barbusse (d. 17 Mayıs 1873, Asnières-sur-Seine — ö. 30 Ağustos 1935, Moskova), Fransız romancı, şair, gazeteci ve komünist.
Yaşamı ve çalışmaları
1873'te Fransa Asnieres-sur-Seine'de doğdu, küçük bir yerleşim yerinde büyüdü ama 1889'da 16 yaşındayken Paris'e gitti. 1914 yılında, 41 yaşındayken Fransız ordusuna girdi ve I. Dünya Savaşı'nda Almanya'ya karşı bu orduda hizmet etti. Akciğer hastalığı ve dizanteri yüzünden ayrılana kadar on yedi ay boyunca askerlik yaptı. I. Dünya Savaşı sırasında onun tecrübelerinin temel alındığı, Le Feu (Ateş) isimli romanının 1916'da yayınlanmasıyla üne kavuştu[2].
Ocak 1918 gibi Fransa'dan ayrılarak Moskova'ya hareket etti. Orada Rus bir kadınla evlendi ve Bolşevik Partiye katıldı. O'nun sonraki çalışmaları, Manifeste aux Intellectuels, Elevations (1930) ve diğerleri, daha devrimci bir bakış açısını gösterir. Bunlardan, 1921 Le Couteau entre les dents, Barbusse'nin, Bolşevizm ve Ekim Devrimi'nin taraftarı olduğunu anlatılır. 1923'te Fransız Komünist Partisi'ne katıldı ve sonra Sovyetler Birliği'ne tekrar yolculuk yaptı. 1927'de Brüksel'de oluşturulan Emperyalizme Karşı Birliğin bir üyesiydi[1].
Romain Rolland'ın arkadaşı ve Clarté'ın editörüydü. Proletkult ve Sosyalist Gerçekçiliğe benzer, Proletarya edebiyatını tanımlamayı denedi. Barbusse, bir Stalinistti ve 1936'da Josef Stalin'in Staline -Un monde nouveau vu à travers un homme- başlığıyla bir biyografisini yazdı[3]. Kitap, Sovyet kişilik kültünün batılı bir eşdeğeri ve Barbusse'ün daha önce arkadaşı olan, Sovyet devletinin eleştirisini yapan, Rumen yazar Panait Istrati'ye karşı şiddetli bir baskı kampanyasını ifade eder.
Barbusse Esperantistti ve Sennacieca Asocio Tutmonda'nın ilk kongresinin fahri başkanıydı. 1921'de, Esperanto dergisi için "Esperantista Laboristo" (Esperantist İşçisi) isimli makaleyi yazdı.
