Henri Pirenne, (Anri Piren okunur) (d. 23 Aralık 1862, Verviers - ö. 25 Ekim 1935, Uccle), Belçikalı Valon tarihçi.
Daha 24 yaşında Gent Üniversitesi'nde profesör oldu. I. Dünya Savaşında Almanlara karşı savaşırken esir düştü ve sürgüne gönderildi. Belçika Kraliyet Akademisi üyeliğine getirildi.
Daha çok iktisadi ve sosyal tarihle ilgilendi. En önemli eseri, yedi ciltlik anıtsal Belçika Tarihi (Histoire de la Belgique), 1899 ila 1932 yılları arasında yayınlandı. Avrupa'ya ait bir tarihin kökenlerini ortaya koyan Muhammed ve Charlemagne (Mahomet et Charlemagne, 1935) ve Orta Çağ Şehirleri'nin (1926) oluşumunu açıklayan tezleri meşhurdur. Kendisine sık yöneltilen bir eleştiri, aşırı Belçika milliyetçiliği yapmasıydı. Belçika'nın kuruluşunu Verdun Antlaşması'na kadar dayandırır, bu iddiasıyla çelişmemek için Liège Prensliği gibi önemli tarihsel siyasi oluşumları görmezden gelirdi. Buna karşın, Belçika'daki etnik ayrımı asla inkâr etmedi, Valonların ve Flamanların etnik kimliklerini yüzyıllar boyu koruduğunu kabul etti.
Ressam Maurice Pirenne'in kardeşidir. Oğlu Jacques Pirenne de ünlü bir tarihçidir.
Kaynakça
