La Frugola ('altını-üstüne getirici'), Talpa'nın karısı; mezzo-soprano
liman işçileri, balad şarkıları sözleri satıcısı, satıcı kızlar, portatif kollu org çalgıcısı, iki sevdalı
Il tabarro(Pelerin)Giacomo Puccini tarafından bestelenmiş bir perdelik operadir. Puccini'nin Il trittico adını verdiği üç değişik her bir tek perdelik üç operadan birincisidir.[1] Eserin İtalyancalibrettosu "Giuseppe Adami" tarafından "Didier Gold"'un "La houppelande" adlı oyunundan uyarlanarak yazılmıştır. I. Dünya Savaşı sırasında hazırlandığı için prömiyeri harpten uzak olan New YorkMetropolitan Opera evinde 14 Aralık 1918'de sahnelenmiştir.
Roller
Rol
Ses Tipi
Prömiyerde roller, 14 Aralık 1919 (Orkestra şefi: Roberto Moranzoni)
Paris'te güneş batımı saati yaklaşmaktadır ve "liman işçileri" Michele'nin mavnasını boşaltmaktadırlar. Michele'nin karısı Giorgietta eşine mavnada çalışan liman işçilerine birer bardak sarap sunmasının uygun olup olmayacağını sorar. Michele bunu uygun bulur. Ama karısının kendisine bir öpücük vermeyi kabul etmediği için liman işçileri ile şarap içmekten sakınır. Liman işçileri rıhtımda bulunan el organının çaldıkları bir havaya uyarak dans etmeye başlarlar. Birisi onlarla dans eden Giorgetta'nın ayağına basar. Bir liman işçisi olan Luigi Giorgiettq ile dansa koyulur. Dans eden bu iki kişinin arasında yakın bir ilişki olduğu kimsenin gözünden kaçmaz. Mıchele'nin geri döndüğünü duyan liman işçileri dansı bırakıp işlerine dönerler.
İş bulmak çok zorlaşmaya başlamıştır. Giorgetta ve Michele hangi liman işçilerinin işten atılması konusunu konuşurlar. Giorgetta bu kişinin Luigi'den başka birisi olmasını istemektedir. Bunun tam aksine Michele'nin işten atmak istediklerinin başında Luigi gelmektedir. Bu anlaşmazlık sonucu konuşma bir laf dalaşına dönüşür. Bir liman işçisi ve kocası olan Talpa'yı aramak için La Frugola sahneye girer. Herkese Paris'te sahipleri tarafından sokağa atılmış nesneler arasında ne kadar kıymetli şeyler bulunduğunu gösterir ve sadece içki içip şikayetten başka bir şey yapmayanları kınar. Luigi hayatta kendi payına düşenden şikayete başlar. La Frugola kocasıyla birlikte bir köysel alanda bir ev satın alıp emekliliklerini orada geçirmek düşlerinden bahsetmeye koyulur. Giorgetta ve Luigi her ikisinin de doğmuş oldukları aynı kasabadaki hatıraları hakkında bir ikili söylerler.
Liman işçileri sahneden ayrılırlar. Luigi ile Michele'ye konuşarak Rouen'da mavnaden ayrılmak için Michele'den izin ister. Ama Michele onu bunun hiç iyi bir fikir olmadığını ona inandırır. Luigi, Giorgetta ile yalnız kalırlar ve Giorgetta ona neden işten ayrılmak istediğini sorar. Bunun üzerine ikisi de birbirlerine olan karşılıklı aşklarını açıklarlar. Akşam daha geç bir vakitte birlikte olmak için anlaşırlar. Bunun imkânı olduğunu işaret için Giorgetta'nın mavnada bir kibriti yakıp söndürmesine karar verirler. Artık Luigi Michele'yi öldürüp, Giorgetta ile kaçmaya kesin kararlı gibidir.
Michele eski günlerin hatıralarını Giorgetta'ya anlatmaya başlar. Özellikle çocukları ölmeden önce nasıl ikisinin kendi pelerini altına sığındıklarını anar. Michele kendinin Giorgetta'dan iki misli daha yaşlı olmasından çok üzgündür. Giorgetta onu sözlerle üzgünlükten uzaklaştırmaya çalışır ama bunun için tek bir öpücük vermeye sakınır. Mıchele karısının hala kendisine vefalı olup olmadığını düşünmeye başlar ve onun bu kadar çok değişmesine kimin neden olduğunu anlamaya çalışır. Bunun için kendini tanıdıkları erkeklerle karşılaştırır ve bunların hepsinin karşısını ayartmayacaklarını düşünmeye başlar. Tam sırada Michele piposunu içmek için bir kibrit yakar. Uzaktan mavnayı gözleyen Luigi bu yakılan kibriti görünce Giorgetta'nın kendine gemiye gelmesi için işaret verdiğini sanar. Fakat mavnasına çıktığında orada Michele ile karşılaşır. İki adam kavgaya başlarlar. Kavgada Michele üstün gelip Luigi'yi karısıyla kendini aldatamaya çalıştığını itiraf ettirir. Sonra da Michele Luigi'yi öldürür ve cesedini mavnanın bir köşesine çekerek pelerinin altında saklar. Giorgetta mavnaya geri döner ve Michele'yi aldatmak istediği için duyduğu pişmanlığı anlatamaya koyulur. Fakat Michele mavnanın köşesindeki pelerini açar ve orada kadına aşığının ölüsünü gösterir.
Ünlü müziksel parçalar
"Hai ben ragione! meglio non pensare" — Luigi
"Nulla! Silenzio!" — Michele
"Scorri, fiume eterno" — Michele. Puccini sonradan Michele için bu düşünmeyi içeren bu arya yerine şiddet dolu intikam alici bir arya olan "Nulla! Silenzio!" adli arya ile değiştirmiştir.